अहम्
Sanskrit
Étymologie
- De l’indo-européen *éǵh₂om.
Pronom personnel
| Déclinaison de « अहम् » | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | अहम् (aham) | आवाम् (āvām) | वयम् (vayam) |
| Accusatif | माम् (mām) (poétique) मा (mā) |
आवाम् (āvām) (poétique) नौ (nau) |
अस्मान् (asmān) (poétique) नः (naḥ) |
| Instrumental | मया (mayā) | आवाभ्याम् (āvābhyām) | अस्माभिः (asmābhiḥ) |
| Datif | मह्यम् (mahyam) (poétique) मे (me) |
आवाभ्याम् (āvābhyām) (poétique) नौ (nau) |
अस्मभ्यम् (asmabhyam) (poétique) नः (naḥ) |
| Ablatif | मत् (mat) | आवाभ्याम् (āvābhyām) | अस्मत् (asmát) |
| Génitif | मम (mama) (poétique) मे (me) |
आवयोः (āvayoḥ) (poétique) नौ (nau) |
अस्माकम् (asmākam) (poétique) नः (naḥ) |
| Locatif | मयि (mayi) | आवयोः (āvayoḥ) | अस्मासु (asmāsu) |
अहम् (aham) \ə.ˈɦəm\
- Je.