Simon
:
Français
Étymologie
- (Date à préciser) Du latin Simon, Simonis emprunté de l’hébreu שִׁמְעוֹן, šim‘ōn (« Dieu a entendu ma souffrance »).
Prénom
Invariable |
---|
Simon \si.mɔ̃\ |
Simon \si.mɔ̃\ masculin (pour une femme, on dit : Simone)
Variantes
Dérivés
Apparentés étymologiques
Traductions
- Allemand : Simon (de)
- Anglais : Simon (en), Shimon (en)
- Arabe : سمعان (ar) Samaean masculin
- Catalan : Simó (ca)
- Danois : Simon (da)
- Espagnol : Simón (es)
- Estonien : Siim (et)
- Finnois : Simo (fi)
- Hawaïen : Kimona (*)
- Italien : Simone (it)
- Néerlandais : Simon (nl)
- Norvégien : Simon (no)
- Polonais : Szymon (pl)
- Portugais : Simão (pt) masculin
- Russe : Семён (ru) Semyon
- Same du Nord : Simmon (*)
- Suédois : Simon (sv)
- Syriaque classique : ܫܡܥܘܢ (*) šemʿun
- Tchèque : Šimon (cs)
- Ukrainien : Саймон (uk) Saymon
Nom propre
Invariable |
---|
Simon \si.mɔ̃\ |
Simon \si.mɔ̃\ masculin
- Simon le Magicien.
- À partir de cet épisode plutôt sommaire, une double tradition naît. Celle d'Irénée, non narrative, qui fait de Simon le père de la gnose. — (Après Jésus. L'invention du christianisme, sous la dir. de Roselyne Dupont-Roc et Antoine Guggenheim, Albin Michel, 2020, p. 502.)
Nom de famille
Invariable |
---|
Simon \si.mɔ̃\ |
Simon \si.mɔ̃\
- Nom de famille français.
Anagrammes
Voir aussi
- Simon sur l’encyclopédie Wikipédia
Allemand
Étymologie
- (Date à préciser) Du latin Simon.
Prénom
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | Simon | die Simons |
Accusatif | Simon | die Simons |
Génitif | Simons | der Simons |
Datif | Simon | den Simons |
Simon \Prononciation ?\ masculin
Nom propre
Simon \Prononciation ?\
- Simon (personnage biblique).
Nom de famille
Simon \Prononciation ?\
- Simon (nom de famille).
Ancien français
Étymologie
- Du latin Simon.
Prénom
Simon \Prononciation ?\
- Simon (prénom masculin).
- Par la foi que tu dois a saint Simon — (Aiol, édition de Normand et Raynaud, page 61.)
- Par la foi que tu dois a saint Simon — (Aiol, édition de Normand et Raynaud, page 61.)
Anglais
Prénom
Simon \ˈsaɪ.mən\
Nom propre
Simon \ˈsaɪ.mən\
- Simon (personnage biblique).
Nom de famille
Simon \ˈsaɪ.mən\
- Simon (nom de famille).
Prononciation
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « Simon [Prononciation ?] »
Danois
Prénom
Simon \Prononciation ?\
Nom propre
Simon \Prononciation ?\
- Simon (personnage biblique).
Finnois
Forme de prénom
Simon \Prononciation ?\
- Génitif singulier de Simo.
Nom propre
Simon \Prononciation ?\
- Simon (personnage biblique).
Latin
Étymologie
- De l’hébreu ancien שמעון, šim‘ōn.
Prénom
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | Simon | Simonēs |
Vocatif | Simon | Simonēs |
Accusatif | Simonem | Simonēs |
Génitif | Simonis | Simonum |
Datif | Simonī | Simonibus |
Ablatif | Simonĕ | Simonibus |
Simon \Prononciation ?\ masculin
- Simon, nom de plusieurs personnages bibliques.
- Et convocatis duodecim discipulis suis, dedit illis potestatem spirituum immundorum, ut ejicerent eos, et curarent omnem languorem, et omnem infirmitatem.
Duodecim autem Apostolorum nomina sunt haec. Primus, Simon, qui dicitur Petrus: et Andreas frater ejus,
Jacobus Zebedaei, et Joannes frater ejus, Philippus, et Bartholomaeus, Thomas, et Matthaeus publicanus, Jacobus Alphaei, et Thaddaeus,
Simon Chananaeus, et Judas Iscariotes, qui et tradidit eum. — (Vulgata, Matthaeus, 10)- Ayant assemblé ses douze disciples, Jésus leur donna puissance sur les esprits impurs pour les chasser, et pour guérir toute maladie et toute infirmité. Or voici les noms des douze apôtres : Le premier, Simon, appelé Pierre, et André son frère ; Jacques, fils de Zébédée, et Jean son frère ; Philippe et Barthélemi ; Thomas et Matthieu le publicain ; Jacques, fils d’Alphée, et Thaddée ; Simon le Zélé, et Judas Iscariote, qui le trahit. — (traduction)
- Et convocatis duodecim discipulis suis, dedit illis potestatem spirituum immundorum, ut ejicerent eos, et curarent omnem languorem, et omnem infirmitatem.
Variantes
Voir aussi
- Simon sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Simon », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Norvégien
Prénom
Simon \Prononciation ?\
Nom propre
Simon \Prononciation ?\
- Simon (personnage biblique).
Suédois
Prénom
Simon \Prononciation ?\
Nom propre
Simon \Prononciation ?\
- Simon (personnage biblique).
Prononciation
- Suède : écouter « Simon [Prononciation ?] »
Catégories :
- français
- Mots en français issus d’un mot en latin
- Mots en français issus d’un mot en hébreu
- Prénoms masculins en français
- Noms propres en français
- Noms de famille en français
- allemand
- Mots en allemand issus d’un mot en latin
- Prénoms masculins en allemand
- Noms propres en allemand
- Noms de famille en allemand
- ancien français
- Mots en ancien français issus d’un mot en latin
- Prénoms en ancien français
- anglais
- Prénoms masculins en anglais
- Noms propres en anglais
- Noms de famille en anglais
- danois
- Prénoms masculins en danois
- Noms propres en danois
- finnois
- Formes de prénoms en finnois
- Noms propres en finnois
- latin
- Mots en latin issus d’un mot en hébreu ancien
- Prénoms masculins en latin
- Noms communs de la troisième déclinaison en latin
- norvégien
- Prénoms masculins en norvégien
- Noms propres en norvégien
- suédois
- Prénoms masculins en suédois
- Noms propres en suédois