pirata
Français
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe pirater | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on pirata | ||
pirata \pi.ʁa.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple de pirater.
Italien
Étymologie
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
pirata \pi.'ra.ta\ |
pirati \pi.'ra.ti\ |
pirata \pi.'ra.ta\ masculin (pour une femme, on dit : piratessa)
Dérivés
- radio pirata (« radio pirate »)
Prononciation
- Italie : écouter « pirata [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Pirata (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Du grec ancien πειρατής, peiratếs
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | pirată | piratae |
Vocatif | pirată | piratae |
Accusatif | piratăm | piratās |
Génitif | piratae | piratārŭm |
Datif | piratae | piratīs |
Ablatif | piratā | piratīs |
pīrāta masculin
Synonymes
Dérivés
Références
- « pirata », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage