praediatus
Latin
Étymologie
- De praes, praedis (« caution ») avec le suffixe -atus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | praediatus | praediată | praediatum | praediatī | praediatae | praediată |
| Vocatif | praediate | praediată | praediatum | praediatī | praediatae | praediată |
| Accusatif | praediatum | praediatăm | praediatum | praediatōs | praediatās | praediată |
| Génitif | praediatī | praediatae | praediatī | praediatōrŭm | praediatārŭm | praediatōrŭm |
| Datif | praediatō | praediatae | praediatō | praediatīs | praediatīs | praediatīs |
| Ablatif | praediatō | praediatā | praediatō | praediatīs | praediatīs | praediatīs |
praediatus \Prononciation ?\
- Riche : qui peut se porter caution.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Sens opposé) Dépossédé en raison d’une saisie pour impôts non payés.
Références
- « praediatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage