δράκαινα

Grec ancien

Étymologie

Féminin de δράκων, drákōn (« dragon »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	δράκαινα	αἱ	δράκαιναι	τὼ	δρακαίνα
Vocatif		δράκαινα		δράκαιναι		δρακαίνα
Accusatif	τὴν	δράκαιναν	τὰς	δρακαίνας	τὼ	δρακαίνα
Génitif	τῆς	δρακαίνης	τῶν	δρακαινῶν	τοῖν	δρακαίναιν
Datif	τῇ	δρακαίνῃ	ταῖς	δρακαίναις	τοῖν	δρακαίναιν

δράκαινα, drákaina \drá.kai̯.na\ féminin (pour un mâle, on dit : δράκων)

1. (Zoologie) Dracène.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

• Latin : dracaena