smrt
:
Tchèque
Étymologie
- Du vieux slave съмрьть, sŭmrĭtĭ.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | smrt | smrti |
Génitif | smrti | smrtí |
Datif | smrti | smrtím |
Accusatif | smrt | smrti |
Vocatif | smrti | smrti |
Locatif | smrti | smrtích |
Instrumental | smrtí | smrtmi |
smrt \smr̩t\ féminin
- Mort.
- Trest smrti.
- La peine de mort.
- Trest smrti.
Apparentés étymologiques
- mrtvý (« mort, décédé »)
- smrtelný (« mortel »)
- nesmrtelný (« immortel »)
- nesmrtelnost (« immortalité »)
- smrtelník (« mortel »)
- nesmrtelný (« immortel »)
- smrtka (« la Mort personnifiée »)
- smrtící
- usmrtit (« faire mourir »)
Prononciation
- tchèque : écouter « smrt [smr̩t] »
Voir aussi
- smrt sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage