troué
:
Français
Étymologie
- (Adjectif) (fin XIIe siècle) Du verbe trouer.
Adjectif
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | troué \tʁu.e\
|
troués \tʁu.e\ |
Féminin | trouée \tʁu.e\ |
trouées \tʁu.e\ |
troué \tʁu.e\
Dérivés
Traductions
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe trouer | ||
---|---|---|
Participe | ||
Passé | (masculin singulier) troué | |
troué \tʁu.e\
- Participe passé masculin singulier de trouer.
Prononciation
- France (Nancy) : écouter « troué [Prononciation ?] »