Breuci

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Pluriel
Nominatif Breucī
Vocatif Breucī
Accusatif Breucōs
Génitif Breucōrum
Datif Breucīs
Ablatif Breucīs

Breuci \Prononciation ?\ masculin pluriel

  1. Peuple de la Pannonie.
    • ad septentriones Pannonia vergit. finitur inde Danuvio. in ea coloniae Emona, Siscia. amnes clari et navigabiles in Danuvium defluunt Draus e Noricis violentior, Saus ex Alpibus Carnicis placidior, CXX intervallo: Draus per Serretes, Serapillos, Iasos, Andizetes, Saus per Colapianos Breucosque. populorum haec capita; praeterea Arviates, Azali, Amantini, Belgites, Catari, Cornacates, Eravisci, Hercuniates, Latovici, Oseriates, Varciani. mons Claudius, cuius in fronte Sardisci, in tergo Taurisci. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
      La Pannonie s'étend vers le nord, où elle a pour limite le Danube. (…). Ce sont là les peuples principaux; on y trouve en outre les Arivates, les Azales, les Amantes, las Belgites, les Catares, les Cornacates, les Eravisces, les Hercuniates, les Latoviques, les Osériates, les Varcians; le mont Claudius, au-devant les Scordisques, en arrière les Taurisques. — (traduction)

Références[modifier le wikicode]