Conjugaison:espagnol/acantilar

Conjugaison en espagnol
acantilar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

acantilar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	acantilar	[a.kan.tiˈlaɾ]	haber	acantilado	[aˌβeɾ a.kan.tiˈla.ðo]
Gérondif	acantilando	[a.kan.tiˈlan̪.do]	habiendo	acantilado	[aˌβjen.do a.kan.tiˈla.ðo]
Participe passé	acantilado	[a.kan.tiˈla.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   acantilo [a.kanˈti.lo] (tú/vos)  ou (vos)   acantilas  acantilás [a.kanˈti.las] [a.kan.tiˈlas] (él/ella/Ud.)   acantila [a.kanˈti.la] (nosostros-as)   acantilamos [a.kan.tiˈla.mos] (vosostros-as/os)   acantiláis [a.kan.tiˈlai̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilan [a.kanˈti.lan]	Passé composé (yo)   he acantilado [e a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   has acantilado [as a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   ha acantilado [a a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   hemos acantilado [ˈe.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habéis acantilado [a.ˈβejs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   han acantilado [an a.kan.tiˈla.ðo]
Imparfait (yo)   acantilaba [a.kan.tiˈla.βa] (tú/vos)   acantilabas [a.kan.tiˈla.βas] (él/ella/Ud.)   acantilaba [a.kan.tiˈla.βa] (nosostros-as)   acantilábamos [a.kan.tiˈla.βa.mos] (vosostros-as/os)   acantilabais [a.kan.tiˈla.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilaban [a.kan.tiˈla.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había acantilado [a.ˈβi.a a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   habías acantilado [a.ˈβi.as a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   había acantilado [a.ˈβi.a a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   habíamos acantilado [a.ˈβi.a.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habíais acantilado [a.ˈβi.ajs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían acantilado [a.ˈβi.an a.kan.tiˈla.ðo]
Passé simple (yo)   acantilé [a.kan.tiˈle] (tú/vos)   acantilaste [a.kan.tiˈlas.te] (él/ella/Ud.)   acantiló [a.kan.tiˈlo] (nosostros-as)   acantilamos [a.kan.tiˈla.mos] (vosostros-as/os)   acantilasteis [a.kan.tiˈlas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilaron [a.kan.tiˈla.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube acantilado [ˈu.βe a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   hubiste acantilado [u.ˈβi.ste a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo acantilado [ˈu.βo a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   hubimos acantilado [u.ˈβi.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis acantilado [u.ˈβi.stejs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron acantilado [u.ˈβje.ɾon a.kan.tiˈla.ðo]
Futur simple (yo)   acantilaré [a.kan.ti.laˈɾe] (tú/vos)   acantilarás [a.kan.ti.laˈɾas] (él/ella/Ud.)   acantilará [a.kan.ti.laˈɾa] (nosostros-as)   acantilaremos [a.kan.ti.laˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   acantilaréis [a.kan.ti.laˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilarán [a.kan.ti.laˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré acantilado [a.ˈβɾe a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   habrás acantilado [a.ˈβɾas a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá acantilado [a.ˈβɾa a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   habremos acantilado [a.ˈβɾe.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habréis acantilado [a.ˈβɾejs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán acantilado [a.ˈβɾan a.kan.tiˈla.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   acantilaría [a.kan.ti.laˈɾi.a] (tú/vos)   acantilarías [a.kan.ti.laˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   acantilaría [a.kan.ti.laˈɾi.a] (nosostros-as)   acantilaríamos [a.kan.ti.laˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   acantilaríais [a.kan.ti.laˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilarían [a.kan.ti.laˈɾi.an]

Passé (yo)   habría acantilado [a.ˈβɾi.a a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   habrías acantilado [a.ˈβɾi.as a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   habría acantilado [a.ˈβɾi.a a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   habríamos acantilado [a.ˈβɾi.a.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   habríais acantilado [a.ˈβɾi.ajs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían acantilado [a.ˈβɾi.an a.kan.tiˈla.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   acantile [a.kan.ˈti.le] (tú/vos)  ou (vos)   acantiles  acantilés [a.kan.ˈti.les] [a.kan.tiˈles] (él/ella/Ud.)   acantile [a.kan.ˈti.le] (nosostros-as)   acantilemos [a.kan.tiˈle.mos] (vosostros-as/os)   acantiléis [a.kan.tiˈlei̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilen [a.kan.ˈti.len]	Passé composé (yo)   haya acantilado [ˈa.ja a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas acantilado  hayás acantilado [ˈa.jas a.kan.tiˈla.ðo] [a.ˈjas a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   haya acantilado [ˈa.ja a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   hayamos acantilado [a.ˈja.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis acantilado [a.ˈjajs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan acantilado [ˈa.jan a.kan.tiˈla.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   acantilara [a.kan.tiˈla.ɾa] (tú/vos)   acantilaras [a.kan.tiˈla.ɾas] (él/ella/Ud.)   acantilara [a.kan.tiˈla.ɾa] (nosostros-as)   acantiláramos [a.kan.tiˈla.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   acantilarais [a.kan.tiˈla.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilaran [a.kan.tiˈla.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera acantilado [u.ˈβje.ɾa a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   hubieras acantilado [u.ˈβje.ɾas a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera acantilado [u.ˈβje.ɾa a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos acantilado [u.ˈβje.ɾa.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais acantilado [u.ˈβje.ɾajs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran acantilado [u.ˈβje.ɾan a.kan.tiˈla.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   acantilase [a.kan.tiˈla.se] (tú/vos)   acantilases [a.kan.tiˈla.ses] (él/ella/Ud.)   acantilase [a.kan.tiˈla.se] (nosostros-as)   acantilásemos [a.kan.tiˈla.se.mos] (vosostros-as/os)   acantilaseis [a.kan.tiˈla.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilasen [a.kan.tiˈla.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese acantilado [u.ˈβje.se a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   hubieses acantilado [u.ˈβje.ses a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese acantilado [u.ˈβje.se a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos acantilado [u.ˈβje.se.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis acantilado [u.ˈβje.sejs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen acantilado [u.ˈβje.sen a.kan.tiˈla.ðo]
Futur (yo)   acantilare [a.kan.tiˈla.ɾe] (tú/vos)   acantilares [a.kan.tiˈla.ɾes] (él/ella/Ud.)   acantilare [a.kan.tiˈla.ɾe] (nosostros-as)   acantiláremos [a.kan.tiˈla.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   acantilareis [a.kan.tiˈla.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   acantilaren [a.kan.tiˈla.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere acantilado [u.ˈβje.ɾe a.kan.tiˈla.ðo] (tú/vos)   hubieres acantilado [u.ˈβje.ɾes a.kan.tiˈla.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere acantilado [u.ˈβje.ɾe a.kan.tiˈla.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos acantilado [u.ˈβje.ɾe.mos a.kan.tiˈla.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis acantilado [u.ˈβje.ɾejs a.kan.tiˈla.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren acantilado [u.ˈβje.ɾen a.kan.tiˈla.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   acantila  acantilá [a.kanˈti.la] [a.kan.tiˈla] (usted)   acantile [a.kanˈti.le] (nosostros-as)   acantilemos [a.kan.tiˈle.mos] (vosostros-as)   acantilad [a.kan.tiˈlað] (ustedes)   acantilen [a.kanˈti.len]