Conjugaison:espagnol/aporcar

Conjugaison en espagnol
aporcar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

aporcar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	aporcar	[a.poɾˈkaɾ]	haber	aporcado	[aˌβeɾ a.poɾˈka.ðo]
Gérondif	aporcando	[a.poɾˈkan̪.do]	habiendo	aporcado	[aˌβjen.do a.poɾˈka.ðo]
Participe passé	aporcado	[a.poɾˈka.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   aporco [aˈpoɾ.ko] (tú/vos)  ou (vos)   aporcas  aporcás [aˈpoɾ.kas] [a.poɾˈkas] (él/ella/Ud.)   aporca [aˈpoɾ.ka] (nosostros-as)   aporcamos [a.poɾˈka.mos] (vosostros-as/os)   aporcáis [a.poɾˈkai̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcan [aˈpoɾ.kan]	Passé composé (yo)   he aporcado [e a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   has aporcado [as a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   ha aporcado [a a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   hemos aporcado [ˈe.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habéis aporcado [a.ˈβejs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   han aporcado [an a.poɾˈka.ðo]
Imparfait (yo)   aporcaba [a.poɾˈka.βa] (tú/vos)   aporcabas [a.poɾˈka.βas] (él/ella/Ud.)   aporcaba [a.poɾˈka.βa] (nosostros-as)   aporcábamos [a.poɾˈka.βa.mos] (vosostros-as/os)   aporcabais [a.poɾˈka.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcaban [a.poɾˈka.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había aporcado [a.ˈβi.a a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   habías aporcado [a.ˈβi.as a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   había aporcado [a.ˈβi.a a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   habíamos aporcado [a.ˈβi.a.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habíais aporcado [a.ˈβi.ajs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían aporcado [a.ˈβi.an a.poɾˈka.ðo]
Passé simple (yo)   aporqué [a.poɾˈke] (tú/vos)   aporcaste [a.poɾˈkas.te] (él/ella/Ud.)   aporcó [a.poɾˈko] (nosostros-as)   aporcamos [a.poɾˈka.mos] (vosostros-as/os)   aporcasteis [a.poɾˈkas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcaron [a.poɾˈka.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube aporcado [ˈu.βe a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   hubiste aporcado [u.ˈβi.ste a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo aporcado [ˈu.βo a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   hubimos aporcado [u.ˈβi.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis aporcado [u.ˈβi.stejs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron aporcado [u.ˈβje.ɾon a.poɾˈka.ðo]
Futur simple (yo)   aporcaré [a.poɾ.kaˈɾe] (tú/vos)   aporcarás [a.poɾ.kaˈɾas] (él/ella/Ud.)   aporcará [a.poɾ.kaˈɾa] (nosostros-as)   aporcaremos [a.poɾ.kaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   aporcaréis [a.poɾ.kaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcarán [a.poɾ.kaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré aporcado [a.ˈβɾe a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   habrás aporcado [a.ˈβɾas a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá aporcado [a.ˈβɾa a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   habremos aporcado [a.ˈβɾe.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habréis aporcado [a.ˈβɾejs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán aporcado [a.ˈβɾan a.poɾˈka.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   aporcaría [a.poɾ.kaˈɾi.a] (tú/vos)   aporcarías [a.poɾ.kaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   aporcaría [a.poɾ.kaˈɾi.a] (nosostros-as)   aporcaríamos [a.poɾ.kaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   aporcaríais [a.poɾ.kaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcarían [a.poɾ.kaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría aporcado [a.ˈβɾi.a a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   habrías aporcado [a.ˈβɾi.as a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habría aporcado [a.ˈβɾi.a a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   habríamos aporcado [a.ˈβɾi.a.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habríais aporcado [a.ˈβɾi.ajs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían aporcado [a.ˈβɾi.an a.poɾˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   aporque [a.ˈpoɾ.ke] (tú/vos)  ou (vos)   aporques  aporqués [a.ˈpoɾ.kes] [a.poɾˈkes] (él/ella/Ud.)   aporque [a.ˈpoɾ.ke] (nosostros-as)   aporquemos [a.poɾˈke.mos] (vosostros-as/os)   aporquéis [a.poɾˈkei̯s] (ellos-as/Uds.)   aporquen [a.ˈpoɾ.ken]	Passé composé (yo)   haya aporcado [ˈa.ja a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas aporcado  hayás aporcado [ˈa.jas a.poɾˈka.ðo] [a.ˈjas a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   haya aporcado [ˈa.ja a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   hayamos aporcado [a.ˈja.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis aporcado [a.ˈjajs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan aporcado [ˈa.jan a.poɾˈka.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   aporcara [a.poɾˈka.ɾa] (tú/vos)   aporcaras [a.poɾˈka.ɾas] (él/ella/Ud.)   aporcara [a.poɾˈka.ɾa] (nosostros-as)   aporcáramos [a.poɾˈka.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   aporcarais [a.poɾˈka.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcaran [a.poɾˈka.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera aporcado [u.ˈβje.ɾa a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   hubieras aporcado [u.ˈβje.ɾas a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera aporcado [u.ˈβje.ɾa a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos aporcado [u.ˈβje.ɾa.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais aporcado [u.ˈβje.ɾajs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran aporcado [u.ˈβje.ɾan a.poɾˈka.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   aporcase [a.poɾˈka.se] (tú/vos)   aporcases [a.poɾˈka.ses] (él/ella/Ud.)   aporcase [a.poɾˈka.se] (nosostros-as)   aporcásemos [a.poɾˈka.se.mos] (vosostros-as/os)   aporcaseis [a.poɾˈka.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcasen [a.poɾˈka.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese aporcado [u.ˈβje.se a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   hubieses aporcado [u.ˈβje.ses a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese aporcado [u.ˈβje.se a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos aporcado [u.ˈβje.se.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis aporcado [u.ˈβje.sejs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen aporcado [u.ˈβje.sen a.poɾˈka.ðo]
Futur (yo)   aporcare [a.poɾˈka.ɾe] (tú/vos)   aporcares [a.poɾˈka.ɾes] (él/ella/Ud.)   aporcare [a.poɾˈka.ɾe] (nosostros-as)   aporcáremos [a.poɾˈka.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   aporcareis [a.poɾˈka.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   aporcaren [a.poɾˈka.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere aporcado [u.ˈβje.ɾe a.poɾˈka.ðo] (tú/vos)   hubieres aporcado [u.ˈβje.ɾes a.poɾˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere aporcado [u.ˈβje.ɾe a.poɾˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos aporcado [u.ˈβje.ɾe.mos a.poɾˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis aporcado [u.ˈβje.ɾejs a.poɾˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren aporcado [u.ˈβje.ɾen a.poɾˈka.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   aporca  aporcá [aˈpoɾ.ka] [a.poɾˈka] (usted)   aporque [aˈpoɾ.ke] (nosostros-as)   aporquemos [a.poɾˈke.mos] (vosostros-as)   aporcad [a.poɾˈkað] (ustedes)   aporquen [aˈpoɾ.ken]