Conjugaison:espagnol/appertizar

Conjugaison en espagnol
appertizar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

appertizar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	appertizar	[ap.peɾ.tiˈθaɾ]	haber	appertizado	[aˌβeɾ ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Gérondif	appertizando	[ap.peɾ.tiˈθan̪.do]	habiendo	appertizado	[aˌβjen.do ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Participe passé	appertizado	[ap.peɾ.tiˈθa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   appertizo [ap.peɾˈti.θo] (tú/vos)  ou (vos)   appertizas  appertizás [ap.peɾˈti.θas] [ap.peɾ.tiˈθas] (él/ella/Ud.)   appertiza [ap.peɾˈti.θa] (nosostros-as)   appertizamos [ap.peɾ.tiˈθa.mos] (vosostros-as/os)   appertizáis [ap.peɾ.tiˈθai̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizan [ap.peɾˈti.θan]	Passé composé (yo)   he appertizado [e ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   has appertizado [as ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha appertizado [a ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   hemos appertizado [ˈe.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis appertizado [a.ˈβejs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han appertizado [an ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Imparfait (yo)   appertizaba [ap.peɾ.tiˈθa.βa] (tú/vos)   appertizabas [ap.peɾ.tiˈθa.βas] (él/ella/Ud.)   appertizaba [ap.peɾ.tiˈθa.βa] (nosostros-as)   appertizábamos [ap.peɾ.tiˈθa.βa.mos] (vosostros-as/os)   appertizabais [ap.peɾ.tiˈθa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizaban [ap.peɾ.tiˈθa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había appertizado [a.ˈβi.a ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   habías appertizado [a.ˈβi.as ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   había appertizado [a.ˈβi.a ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   habíamos appertizado [a.ˈβi.a.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais appertizado [a.ˈβi.ajs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían appertizado [a.ˈβi.an ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Passé simple (yo)   apperticé [ap.peɾ.tiˈθe] (tú/vos)   appertizaste [ap.peɾ.tiˈθas.te] (él/ella/Ud.)   appertizó [ap.peɾ.tiˈθo] (nosostros-as)   appertizamos [ap.peɾ.tiˈθa.mos] (vosostros-as/os)   appertizasteis [ap.peɾ.tiˈθas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizaron [ap.peɾ.tiˈθa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube appertizado [ˈu.βe ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   hubiste appertizado [u.ˈβi.ste ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo appertizado [ˈu.βo ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubimos appertizado [u.ˈβi.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis appertizado [u.ˈβi.stejs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron appertizado [u.ˈβje.ɾon ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Futur simple (yo)   appertizaré [ap.peɾ.ti.θaˈɾe] (tú/vos)   appertizarás [ap.peɾ.ti.θaˈɾas] (él/ella/Ud.)   appertizará [ap.peɾ.ti.θaˈɾa] (nosostros-as)   appertizaremos [ap.peɾ.ti.θaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   appertizaréis [ap.peɾ.ti.θaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizarán [ap.peɾ.ti.θaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré appertizado [a.ˈβɾe ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   habrás appertizado [a.ˈβɾas ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá appertizado [a.ˈβɾa ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   habremos appertizado [a.ˈβɾe.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis appertizado [a.ˈβɾejs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán appertizado [a.ˈβɾan ap.peɾ.tiˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   appertizaría [ap.peɾ.ti.θaˈɾi.a] (tú/vos)   appertizarías [ap.peɾ.ti.θaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   appertizaría [ap.peɾ.ti.θaˈɾi.a] (nosostros-as)   appertizaríamos [ap.peɾ.ti.θaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   appertizaríais [ap.peɾ.ti.θaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizarían [ap.peɾ.ti.θaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría appertizado [a.ˈβɾi.a ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   habrías appertizado [a.ˈβɾi.as ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría appertizado [a.ˈβɾi.a ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   habríamos appertizado [a.ˈβɾi.a.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais appertizado [a.ˈβɾi.ajs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían appertizado [a.ˈβɾi.an ap.peɾ.tiˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   appertice [ap.peɾ.ˈti.θe] (tú/vos)  ou (vos)   appertices  apperticés [ap.peɾ.ˈti.θes] [ap.peɾ.tiˈθes] (él/ella/Ud.)   appertice [ap.peɾ.ˈti.θe] (nosostros-as)   apperticemos [ap.peɾ.tiˈθe.mos] (vosostros-as/os)   apperticéis [ap.peɾ.tiˈθei̯s] (ellos-as/Uds.)   apperticen [ap.peɾ.ˈti.θen]	Passé composé (yo)   haya appertizado [ˈa.ja ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas appertizado  hayás appertizado [ˈa.jas ap.peɾ.tiˈθa.ðo] [a.ˈjas ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya appertizado [ˈa.ja ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   hayamos appertizado [a.ˈja.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis appertizado [a.ˈjajs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan appertizado [ˈa.jan ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   appertizara [ap.peɾ.tiˈθa.ɾa] (tú/vos)   appertizaras [ap.peɾ.tiˈθa.ɾas] (él/ella/Ud.)   appertizara [ap.peɾ.tiˈθa.ɾa] (nosostros-as)   appertizáramos [ap.peɾ.tiˈθa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   appertizarais [ap.peɾ.tiˈθa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizaran [ap.peɾ.tiˈθa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera appertizado [u.ˈβje.ɾa ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieras appertizado [u.ˈβje.ɾas ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera appertizado [u.ˈβje.ɾa ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos appertizado [u.ˈβje.ɾa.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais appertizado [u.ˈβje.ɾajs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran appertizado [u.ˈβje.ɾan ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   appertizase [ap.peɾ.tiˈθa.se] (tú/vos)   appertizases [ap.peɾ.tiˈθa.ses] (él/ella/Ud.)   appertizase [ap.peɾ.tiˈθa.se] (nosostros-as)   appertizásemos [ap.peɾ.tiˈθa.se.mos] (vosostros-as/os)   appertizaseis [ap.peɾ.tiˈθa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizasen [ap.peɾ.tiˈθa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese appertizado [u.ˈβje.se ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieses appertizado [u.ˈβje.ses ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese appertizado [u.ˈβje.se ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos appertizado [u.ˈβje.se.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis appertizado [u.ˈβje.sejs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen appertizado [u.ˈβje.sen ap.peɾ.tiˈθa.ðo]
Futur (yo)   appertizare [ap.peɾ.tiˈθa.ɾe] (tú/vos)   appertizares [ap.peɾ.tiˈθa.ɾes] (él/ella/Ud.)   appertizare [ap.peɾ.tiˈθa.ɾe] (nosostros-as)   appertizáremos [ap.peɾ.tiˈθa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   appertizareis [ap.peɾ.tiˈθa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   appertizaren [ap.peɾ.tiˈθa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere appertizado [u.ˈβje.ɾe ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (tú/vos)   hubieres appertizado [u.ˈβje.ɾes ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere appertizado [u.ˈβje.ɾe ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos appertizado [u.ˈβje.ɾe.mos ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis appertizado [u.ˈβje.ɾejs ap.peɾ.tiˈθa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren appertizado [u.ˈβje.ɾen ap.peɾ.tiˈθa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   appertiza  appertizá [ap.peɾˈti.θa] [ap.peɾ.tiˈθa] (usted)   appertice [ap.peɾˈti.θe] (nosostros-as)   apperticemos [ap.peɾ.tiˈθe.mos] (vosostros-as)   appertizad [ap.peɾ.tiˈθað] (ustedes)   apperticen [ap.peɾˈti.θen]