Conjugaison:espagnol/atenuar

Conjugaison en espagnol
atenuar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1-uar}}

atenuar, verbe espagnol régulier du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	atenuar	[a.teˈnwaɾ]	haber	atenuado	[aˌβeɾ a.teˈnwa.ðo]
Gérondif	atenuando	[a.teˈnwan̪.do]	habiendo	atenuado	[aˌβjen.do a.teˈnwa.ðo]
Participe passé	atenuado	[a.teˈnwa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   atenúo [a.teˈnu.o] (tú/vos)  ou (vos)   atenúas  atenuás [a.teˈnu.as] [a.te.ˈnwas] (él/ella/Ud.)   atenúa [a.teˈnu.a] (nosostros-as)   atenuamos [a.teˈnwa.mos] (vosostros-as/os)   atenuáis [a.teˈnwai̯s] (ellos-as/Uds.)   atenúan [a.teˈnu.an]	Passé composé (yo)   he atenuado [e a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   has atenuado [as a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha atenuado [a a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   hemos atenuado [ˈe.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis atenuado [a.ˈβejs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han atenuado [an a.teˈnwa.ðo]
Imparfait (yo)   atenuaba [a.teˈnwa.βa] (tú/vos)   atenuabas [a.teˈnwa.βas] (él/ella/Ud.)   atenuaba [a.teˈnwa.βa] (nosostros-as)   atenuábamos [a.teˈnwa.βa.mos] (vosostros-as/os)   atenuabais [a.teˈnwa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuaban [a.teˈnwa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había atenuado [a.ˈβi.a a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   habías atenuado [a.ˈβi.as a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   había atenuado [a.ˈβi.a a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   habíamos atenuado [a.ˈβi.a.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais atenuado [a.ˈβi.ajs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían atenuado [a.ˈβi.an a.teˈnwa.ðo]
Passé simple (yo)   atenué [a.teˈnwe] (tú/vos)   atenuaste [a.teˈnwas.te] (él/ella/Ud.)   atenuó [a.te.ˈnwo] (nosostros-as)   atenuamos [a.teˈnwa.mos] (vosostros-as/os)   atenuasteis [a.teˈnwas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuaron [a.teˈnwa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube atenuado [ˈu.βe a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   hubiste atenuado [u.ˈβi.ste a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo atenuado [ˈu.βo a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   hubimos atenuado [u.ˈβi.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis atenuado [u.ˈβi.stejs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron atenuado [u.ˈβje.ɾon a.teˈnwa.ðo]
Futur simple (yo)   atenuaré [a.te.nwaˈɾe] (tú/vos)   atenuarás [a.te.nwaˈɾas] (él/ella/Ud.)   atenuará [a.te.nwaˈɾa] (nosostros-as)   atenuaremos [a.te.nwaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   atenuaréis [a.te.nwaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuarán [a.te.nwaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré atenuado [a.ˈβɾe a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   habrás atenuado [a.ˈβɾas a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá atenuado [a.ˈβɾa a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   habremos atenuado [a.ˈβɾe.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis atenuado [a.ˈβɾejs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán atenuado [a.ˈβɾan a.teˈnwa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   atenuaría [a.te.nwaˈɾi.a] (tú/vos)   atenuarías [a.te.nwaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   atenuaría [a.te.nwaˈɾi.a] (nosostros-as)   atenuaríamos [a.te.nwaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   atenuaríais [a.te.nwaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuarían [a.te.nwaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría atenuado [a.ˈβɾi.a a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   habrías atenuado [a.ˈβɾi.as a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría atenuado [a.ˈβɾi.a a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   habríamos atenuado [a.ˈβɾi.a.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais atenuado [a.ˈβɾi.ajs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían atenuado [a.ˈβɾi.an a.teˈnwa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   atenúe [a.teˈnu.e] (tú/vos)  ou (vos)   atenúes  atenués [a.teˈnu.es] [a.teˈnwes] (él/ella/Ud.)   atenúe [a.teˈnu.e] (nosostros-as)   atenuemos [a.teˈnwe.mos] (vosostros-as/os)   atenuéis [a.te.ˈnwei̯s] (ellos-as/Uds.)   atenúen [a.teˈnu.en]	Passé composé (yo)   haya atenuado [ˈa.ja a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas atenuado  hayás atenuado [ˈa.jas a.teˈnwa.ðo] [a.ˈjas a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya atenuado [ˈa.ja a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   hayamos atenuado [a.ˈja.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis atenuado [a.ˈjajs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan atenuado [ˈa.jan a.teˈnwa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   atenuara [a.teˈnwa.ɾa] (tú/vos)   atenuaras [a.teˈnwa.ɾas] (él/ella/Ud.)   atenuara [a.teˈnwa.ɾa] (nosostros-as)   atenuáramos [a.teˈnwa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   atenuarais [a.teˈnwa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuaran [a.teˈnwa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera atenuado [u.ˈβje.ɾa a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   hubieras atenuado [u.ˈβje.ɾas a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera atenuado [u.ˈβje.ɾa a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos atenuado [u.ˈβje.ɾa.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais atenuado [u.ˈβje.ɾajs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran atenuado [u.ˈβje.ɾan a.teˈnwa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   atenuase [a.teˈnwa.se] (tú/vos)   atenuases [a.teˈnwa.ses] (él/ella/Ud.)   atenuase [a.teˈnwa.se] (nosostros-as)   atenuásemos [a.teˈnwa.se.mos] (vosostros-as/os)   atenuaseis [a.teˈnwa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuasen [a.teˈnwa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese atenuado [u.ˈβje.se a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   hubieses atenuado [u.ˈβje.ses a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese atenuado [u.ˈβje.se a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos atenuado [u.ˈβje.se.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis atenuado [u.ˈβje.sejs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen atenuado [u.ˈβje.sen a.teˈnwa.ðo]
Futur (yo)   atenuare [a.teˈnwa.ɾe] (tú/vos)   atenuares [a.teˈnwa.ɾes] (él/ella/Ud.)   atenuare [a.teˈnwa.ɾe] (nosostros-as)   atenuáremos [a.teˈnwa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   atenuareis [a.teˈnwa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atenuaren [a.teˈnwa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere atenuado [u.ˈβje.ɾe a.teˈnwa.ðo] (tú/vos)   hubieres atenuado [u.ˈβje.ɾes a.teˈnwa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere atenuado [u.ˈβje.ɾe a.teˈnwa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos atenuado [u.ˈβje.ɾe.mos a.teˈnwa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis atenuado [u.ˈβje.ɾejs a.teˈnwa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren atenuado [u.ˈβje.ɾen a.teˈnwa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   atenúa  atenuá [a.teˈnu.a] [a.teˈnwa] (usted)   atenúe [a.teˈnu.e] (nosostros-as)   atenuemos [a.teˈnwe.mos] (vosostros-as)   atenuad [a.teˈnwad] (ustedes)   atenúen [a.teˈnu.en]