Conjugaison:espagnol/atesorar

Conjugaison en espagnol
atesorar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

atesorar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	atesorar	[a.te.soˈɾaɾ]	haber	atesorado	[aˌβeɾ a.te.soˈɾa.ðo]
Gérondif	atesorando	[a.te.soˈɾan̪.do]	habiendo	atesorado	[aˌβjen.do a.te.soˈɾa.ðo]
Participe passé	atesorado	[a.te.soˈɾa.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   atesoro [a.teˈso.ɾo] (tú/vos)  ou (vos)   atesoras  atesorás [a.teˈso.ɾas] [a.te.soˈɾas] (él/ella/Ud.)   atesora [a.teˈso.ɾa] (nosostros-as)   atesoramos [a.te.soˈɾa.mos] (vosostros-as/os)   atesoráis [a.te.soˈɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   atesoran [a.teˈso.ɾan]	Passé composé (yo)   he atesorado [e a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   has atesorado [as a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   ha atesorado [a a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hemos atesorado [ˈe.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habéis atesorado [a.ˈβejs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   han atesorado [an a.te.soˈɾa.ðo]
Imparfait (yo)   atesoraba [a.te.soˈɾa.βa] (tú/vos)   atesorabas [a.te.soˈɾa.βas] (él/ella/Ud.)   atesoraba [a.te.soˈɾa.βa] (nosostros-as)   atesorábamos [a.te.soˈɾa.βa.mos] (vosostros-as/os)   atesorabais [a.te.soˈɾa.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   atesoraban [a.te.soˈɾa.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había atesorado [a.ˈβi.a a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   habías atesorado [a.ˈβi.as a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   había atesorado [a.ˈβi.a a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habíamos atesorado [a.ˈβi.a.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habíais atesorado [a.ˈβi.ajs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían atesorado [a.ˈβi.an a.te.soˈɾa.ðo]
Passé simple (yo)   atesoré [a.te.soˈɾe] (tú/vos)   atesoraste [a.te.soˈɾas.te] (él/ella/Ud.)   atesoró [a.te.soˈɾo] (nosostros-as)   atesoramos [a.te.soˈɾa.mos] (vosostros-as/os)   atesorasteis [a.te.soˈɾas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   atesoraron [a.te.soˈɾa.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube atesorado [ˈu.βe a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubiste atesorado [u.ˈβi.ste a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo atesorado [ˈu.βo a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubimos atesorado [u.ˈβi.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis atesorado [u.ˈβi.stejs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron atesorado [u.ˈβje.ɾon a.te.soˈɾa.ðo]
Futur simple (yo)   atesoraré [a.te.so.ɾaˈɾe] (tú/vos)   atesorarás [a.te.so.ɾaˈɾas] (él/ella/Ud.)   atesorará [a.te.so.ɾaˈɾa] (nosostros-as)   atesoraremos [a.te.so.ɾaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   atesoraréis [a.te.so.ɾaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atesorarán [a.te.so.ɾaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré atesorado [a.ˈβɾe a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   habrás atesorado [a.ˈβɾas a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá atesorado [a.ˈβɾa a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habremos atesorado [a.ˈβɾe.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habréis atesorado [a.ˈβɾejs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán atesorado [a.ˈβɾan a.te.soˈɾa.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   atesoraría [a.te.so.ɾaˈɾi.a] (tú/vos)   atesorarías [a.te.so.ɾaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   atesoraría [a.te.so.ɾaˈɾi.a] (nosostros-as)   atesoraríamos [a.te.so.ɾaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   atesoraríais [a.te.so.ɾaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   atesorarían [a.te.so.ɾaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría atesorado [a.ˈβɾi.a a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   habrías atesorado [a.ˈβɾi.as a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   habría atesorado [a.ˈβɾi.a a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   habríamos atesorado [a.ˈβɾi.a.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   habríais atesorado [a.ˈβɾi.ajs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían atesorado [a.ˈβɾi.an a.te.soˈɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   atesore [a.te.ˈso.ɾe] (tú/vos)  ou (vos)   atesores  atesorés [a.te.ˈso.ɾes] [a.te.soˈɾes] (él/ella/Ud.)   atesore [a.te.ˈso.ɾe] (nosostros-as)   atesoremos [a.te.soˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   atesoréis [a.te.soˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atesoren [a.te.ˈso.ɾen]	Passé composé (yo)   haya atesorado [ˈa.ja a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas atesorado  hayás atesorado [ˈa.jas a.te.soˈɾa.ðo] [a.ˈjas a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   haya atesorado [ˈa.ja a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hayamos atesorado [a.ˈja.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis atesorado [a.ˈjajs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan atesorado [ˈa.jan a.te.soˈɾa.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   atesorara [a.te.soˈɾa.ɾa] (tú/vos)   atesoraras [a.te.soˈɾa.ɾas] (él/ella/Ud.)   atesorara [a.te.soˈɾa.ɾa] (nosostros-as)   atesoráramos [a.te.soˈɾa.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   atesorarais [a.te.soˈɾa.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   atesoraran [a.te.soˈɾa.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera atesorado [u.ˈβje.ɾa a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieras atesorado [u.ˈβje.ɾas a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera atesorado [u.ˈβje.ɾa a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos atesorado [u.ˈβje.ɾa.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais atesorado [u.ˈβje.ɾajs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran atesorado [u.ˈβje.ɾan a.te.soˈɾa.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   atesorase [a.te.soˈɾa.se] (tú/vos)   atesorases [a.te.soˈɾa.ses] (él/ella/Ud.)   atesorase [a.te.soˈɾa.se] (nosostros-as)   atesorásemos [a.te.soˈɾa.se.mos] (vosostros-as/os)   atesoraseis [a.te.soˈɾa.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   atesorasen [a.te.soˈɾa.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese atesorado [u.ˈβje.se a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieses atesorado [u.ˈβje.ses a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese atesorado [u.ˈβje.se a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos atesorado [u.ˈβje.se.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis atesorado [u.ˈβje.sejs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen atesorado [u.ˈβje.sen a.te.soˈɾa.ðo]
Futur (yo)   atesorare [a.te.soˈɾa.ɾe] (tú/vos)   atesorares [a.te.soˈɾa.ɾes] (él/ella/Ud.)   atesorare [a.te.soˈɾa.ɾe] (nosostros-as)   atesoráremos [a.te.soˈɾa.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   atesorareis [a.te.soˈɾa.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   atesoraren [a.te.soˈɾa.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere atesorado [u.ˈβje.ɾe a.te.soˈɾa.ðo] (tú/vos)   hubieres atesorado [u.ˈβje.ɾes a.te.soˈɾa.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere atesorado [u.ˈβje.ɾe a.te.soˈɾa.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos atesorado [u.ˈβje.ɾe.mos a.te.soˈɾa.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis atesorado [u.ˈβje.ɾejs a.te.soˈɾa.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren atesorado [u.ˈβje.ɾen a.te.soˈɾa.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   atesora  atesorá [a.teˈso.ɾa] [a.te.soˈɾa] (usted)   atesore [a.teˈso.ɾe] (nosostros-as)   atesoremos [a.te.soˈɾe.mos] (vosostros-as)   atesorad [a.te.soˈɾað] (ustedes)   atesoren [a.teˈso.ɾen]