Conjugaison:espagnol/embocar

Conjugaison en espagnol
embocar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

embocar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	embocar	[em.boˈkaɾ]	haber	embocado	[aˌβeɾ em.boˈka.ðo]
Gérondif	embocando	[em.boˈkan̪.do]	habiendo	embocado	[aˌβjen.do em.boˈka.ðo]
Participe passé	embocado	[em.boˈka.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   emboco [emˈbo.ko] (tú/vos)  ou (vos)   embocas  embocás [emˈbo.kas] [em.boˈkas] (él/ella/Ud.)   emboca [emˈbo.ka] (nosostros-as)   embocamos [em.boˈka.mos] (vosostros-as/os)   embocáis [em.boˈkai̯s] (ellos-as/Uds.)   embocan [emˈbo.kan]	Passé composé (yo)   he embocado [e em.boˈka.ðo] (tú/vos)   has embocado [as em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   ha embocado [a em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   hemos embocado [ˈe.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habéis embocado [a.ˈβejs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   han embocado [an em.boˈka.ðo]
Imparfait (yo)   embocaba [em.boˈka.βa] (tú/vos)   embocabas [em.boˈka.βas] (él/ella/Ud.)   embocaba [em.boˈka.βa] (nosostros-as)   embocábamos [em.boˈka.βa.mos] (vosostros-as/os)   embocabais [em.boˈka.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   embocaban [em.boˈka.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había embocado [a.ˈβi.a em.boˈka.ðo] (tú/vos)   habías embocado [a.ˈβi.as em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   había embocado [a.ˈβi.a em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   habíamos embocado [a.ˈβi.a.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habíais embocado [a.ˈβi.ajs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían embocado [a.ˈβi.an em.boˈka.ðo]
Passé simple (yo)   emboqué [em.boˈke] (tú/vos)   embocaste [em.boˈkas.te] (él/ella/Ud.)   embocó [em.boˈko] (nosostros-as)   embocamos [em.boˈka.mos] (vosostros-as/os)   embocasteis [em.boˈkas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   embocaron [em.boˈka.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube embocado [ˈu.βe em.boˈka.ðo] (tú/vos)   hubiste embocado [u.ˈβi.ste em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo embocado [ˈu.βo em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   hubimos embocado [u.ˈβi.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis embocado [u.ˈβi.stejs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron embocado [u.ˈβje.ɾon em.boˈka.ðo]
Futur simple (yo)   embocaré [em.bo.kaˈɾe] (tú/vos)   embocarás [em.bo.kaˈɾas] (él/ella/Ud.)   embocará [em.bo.kaˈɾa] (nosostros-as)   embocaremos [em.bo.kaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   embocaréis [em.bo.kaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   embocarán [em.bo.kaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré embocado [a.ˈβɾe em.boˈka.ðo] (tú/vos)   habrás embocado [a.ˈβɾas em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá embocado [a.ˈβɾa em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   habremos embocado [a.ˈβɾe.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habréis embocado [a.ˈβɾejs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán embocado [a.ˈβɾan em.boˈka.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   embocaría [em.bo.kaˈɾi.a] (tú/vos)   embocarías [em.bo.kaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   embocaría [em.bo.kaˈɾi.a] (nosostros-as)   embocaríamos [em.bo.kaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   embocaríais [em.bo.kaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   embocarían [em.bo.kaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría embocado [a.ˈβɾi.a em.boˈka.ðo] (tú/vos)   habrías embocado [a.ˈβɾi.as em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   habría embocado [a.ˈβɾi.a em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   habríamos embocado [a.ˈβɾi.a.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   habríais embocado [a.ˈβɾi.ajs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían embocado [a.ˈβɾi.an em.boˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   emboque [em.ˈbo.ke] (tú/vos)  ou (vos)   emboques  emboqués [em.ˈbo.kes] [em.boˈkes] (él/ella/Ud.)   emboque [em.ˈbo.ke] (nosostros-as)   emboquemos [em.boˈke.mos] (vosostros-as/os)   emboquéis [em.boˈkei̯s] (ellos-as/Uds.)   emboquen [em.ˈbo.ken]	Passé composé (yo)   haya embocado [ˈa.ja em.boˈka.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas embocado  hayás embocado [ˈa.jas em.boˈka.ðo] [a.ˈjas em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   haya embocado [ˈa.ja em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   hayamos embocado [a.ˈja.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis embocado [a.ˈjajs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan embocado [ˈa.jan em.boˈka.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   embocara [em.boˈka.ɾa] (tú/vos)   embocaras [em.boˈka.ɾas] (él/ella/Ud.)   embocara [em.boˈka.ɾa] (nosostros-as)   embocáramos [em.boˈka.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   embocarais [em.boˈka.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   embocaran [em.boˈka.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera embocado [u.ˈβje.ɾa em.boˈka.ðo] (tú/vos)   hubieras embocado [u.ˈβje.ɾas em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera embocado [u.ˈβje.ɾa em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos embocado [u.ˈβje.ɾa.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais embocado [u.ˈβje.ɾajs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran embocado [u.ˈβje.ɾan em.boˈka.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   embocase [em.boˈka.se] (tú/vos)   embocases [em.boˈka.ses] (él/ella/Ud.)   embocase [em.boˈka.se] (nosostros-as)   embocásemos [em.boˈka.se.mos] (vosostros-as/os)   embocaseis [em.boˈka.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   embocasen [em.boˈka.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese embocado [u.ˈβje.se em.boˈka.ðo] (tú/vos)   hubieses embocado [u.ˈβje.ses em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese embocado [u.ˈβje.se em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos embocado [u.ˈβje.se.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis embocado [u.ˈβje.sejs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen embocado [u.ˈβje.sen em.boˈka.ðo]
Futur (yo)   embocare [em.boˈka.ɾe] (tú/vos)   embocares [em.boˈka.ɾes] (él/ella/Ud.)   embocare [em.boˈka.ɾe] (nosostros-as)   embocáremos [em.boˈka.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   embocareis [em.boˈka.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   embocaren [em.boˈka.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere embocado [u.ˈβje.ɾe em.boˈka.ðo] (tú/vos)   hubieres embocado [u.ˈβje.ɾes em.boˈka.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere embocado [u.ˈβje.ɾe em.boˈka.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos embocado [u.ˈβje.ɾe.mos em.boˈka.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis embocado [u.ˈβje.ɾejs em.boˈka.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren embocado [u.ˈβje.ɾen em.boˈka.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   emboca  embocá [emˈbo.ka] [em.boˈka] (usted)   emboque [emˈbo.ke] (nosostros-as)   emboquemos [em.boˈke.mos] (vosostros-as)   embocad [em.boˈkað] (ustedes)   emboquen [emˈbo.ken]