Conjugaison:espagnol/indultar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
indultar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

indultar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   indulto [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 indultas
 indultás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indulta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he indultado [e]
(tú/vos  has indultado [as]
(él/ella/Ud.  ha indultado [a]
(nosotros-as)   hemos indultado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis indultado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han indultado [an]
Imparfait
(yo)   indultaba [Prononciation ?]
(tú/vos  indultabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había indultado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías indultado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había indultado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos indultado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais indultado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían indultado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   indulté [Prononciation ?]
(tú/vos  indultaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube indultado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste indultado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo indultado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos indultado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis indultado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron indultado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   indultaré [Prononciation ?]
(tú/vos  indultarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré indultado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás indultado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá indultado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos indultado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis indultado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán indultado [a.ˈβɾan]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   indultaría [Prononciation ?]
(tú/vos  indultarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría indultado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías indultado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría indultado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos indultado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais indultado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían indultado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   indulte [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 indultes
 indultés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indulte [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indulten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya indultado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas indultado
 hayás indultado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya indultado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos indultado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis indultado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan indultado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   indultara [Prononciation ?]
(tú/vos  indultaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera indultado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras indultado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera indultado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos indultado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais indultado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran indultado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   indultase [Prononciation ?]
(tú/vos  indultases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese indultado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses indultado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese indultado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos indultado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis indultado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen indultado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   indultare [Prononciation ?]
(tú/vos  indultares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  indultare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  indultareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  indultaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere indultado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres indultado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere indultado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos indultado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis indultado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren indultado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 indulta
 indultá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   indulte [Prononciation ?]
(nosostros-as)   indultemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   indultad [Prononciation ?]
(ustedes)   indulten [Prononciation ?]