Conjugaison:espagnol/recostar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
recostar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

recostar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   recuesto [reˈkwes.to]
(tú/vos
ou (vos) 
 recuestas
 recostás
[reˈkwes.tas]
[re.konˈtas]
(él/ella/Ud.  recuesta [reˈkwes.ta]
(nosostros-as)   recostamos [re.konˈta.mos]
(vosostros-as/os  recostáis [re.konˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.  recuestan [reˈkwes.tan]
Passé composé
(yo)   he recostado [e re.konˈta.ðo]
(tú/vos  has recostado [as re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  ha recostado [a re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos recostado [ˈe.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habéis recostado [a.ˈβejs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  han recostado [an re.konˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   recostaba [re.konˈta.βa]
(tú/vos  recostabas [re.konˈta.βas]
(él/ella/Ud.  recostaba [re.konˈta.βa]
(nosostros-as)   recostábamos [re.konˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os  recostabais [re.konˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  recostaban [re.konˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había recostado [a.ˈβi.a re.konˈta.ðo]
(tú/vos  habías recostado [a.ˈβi.as re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  había recostado [a.ˈβi.a re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos recostado [a.ˈβi.a.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habíais recostado [a.ˈβi.ajs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían recostado [a.ˈβi.an re.konˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   recosté [re.konˈte]
(tú/vos  recostaste [re.konˈtas.te]
(él/ella/Ud.  recostó [re.konˈto]
(nosostros-as)   recostamos [re.konˈta.mos]
(vosostros-as/os  recostasteis [re.konˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  recostaron [re.konˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube recostado [ˈu.βe re.konˈta.ðo]
(tú/vos  hubiste recostado [u.ˈβi.ste re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo recostado [ˈu.βo re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos recostado [u.ˈβi.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis recostado [u.ˈβi.stejs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron recostado [u.ˈβje.ɾon re.konˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   recostaré [re.kon.taˈɾe]
(tú/vos  recostarás [re.kon.taˈɾas]
(él/ella/Ud.  recostará [re.kon.taˈɾa]
(nosostros-as)   recostaremos [re.kon.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  recostaréis [re.kon.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  recostarán [re.kon.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré recostado [a.ˈβɾe re.konˈta.ðo]
(tú/vos  habrás recostado [a.ˈβɾas re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá recostado [a.ˈβɾa re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos recostado [a.ˈβɾe.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habréis recostado [a.ˈβɾejs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán recostado [a.ˈβɾan re.konˈta.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   recostaría [re.kon.taˈɾi.a]
(tú/vos  recostarías [re.kon.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  recostaría [re.kon.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   recostaríamos [re.kon.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  recostaríais [re.kon.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  recostarían [re.kon.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría recostado [a.ˈβɾi.a re.konˈta.ðo]
(tú/vos  habrías recostado [a.ˈβɾi.as re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  habría recostado [a.ˈβɾi.a re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos recostado [a.ˈβɾi.a.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  habríais recostado [a.ˈβɾi.ajs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían recostado [a.ˈβɾi.an re.konˈta.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   recueste [re.ˈkwes.te]
(tú/vos
ou (vos) 
 recuestes
 recostés
[re.ˈkwes.tes]
[re.konˈtes]
(él/ella/Ud.  recueste [re.ˈkwes.te]
(nosostros-as)   recostemos [re.konˈte.mos]
(vosostros-as/os  recostéis [re.konˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.  recuesten [re.ˈkwes.ten]
Passé composé
(yo)   haya recostado [ˈa.ja re.konˈta.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas recostado
 hayás recostado
[ˈa.jas re.konˈta.ðo]
[a.ˈjas re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  haya recostado [ˈa.ja re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos recostado [a.ˈja.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis recostado [a.ˈjajs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan recostado [ˈa.jan re.konˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   recostara [re.konˈta.ɾa]
(tú/vos  recostaras [re.konˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.  recostara [re.konˈta.ɾa]
(nosostros-as)   recostáramos [re.konˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  recostarais [re.konˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  recostaran [re.konˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera recostado [u.ˈβje.ɾa re.konˈta.ðo]
(tú/vos  hubieras recostado [u.ˈβje.ɾas re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera recostado [u.ˈβje.ɾa re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos recostado [u.ˈβje.ɾa.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais recostado [u.ˈβje.ɾajs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran recostado [u.ˈβje.ɾan re.konˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   recostase [re.konˈta.se]
(tú/vos  recostases [re.konˈta.ses]
(él/ella/Ud.  recostase [re.konˈta.se]
(nosostros-as)   recostásemos [re.konˈta.se.mos]
(vosostros-as/os  recostaseis [re.konˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  recostasen [re.konˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese recostado [u.ˈβje.se re.konˈta.ðo]
(tú/vos  hubieses recostado [u.ˈβje.ses re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese recostado [u.ˈβje.se re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos recostado [u.ˈβje.se.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis recostado [u.ˈβje.sejs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen recostado [u.ˈβje.sen re.konˈta.ðo]
Futur
(yo)   recostare [re.konˈta.ɾe]
(tú/vos  recostares [re.konˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.  recostare [re.konˈta.ɾe]
(nosostros-as)   recostáremos [re.konˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  recostareis [re.konˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  recostaren [re.konˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere recostado [u.ˈβje.ɾe re.konˈta.ðo]
(tú/vos  hubieres recostado [u.ˈβje.ɾes re.konˈta.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere recostado [u.ˈβje.ɾe re.konˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos recostado [u.ˈβje.ɾe.mos re.konˈta.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis recostado [u.ˈβje.ɾejs re.konˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren recostado [u.ˈβje.ɾen re.konˈta.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 recuesta
 recostá
[reˈkwes.ta]
[re.konˈta]
(usted)   recueste [reˈkwes.te]
(nosostros-as)   recostemos [re.konˈte.mos]
(vosostros-as)   recostad [re.konˈtað]
(ustedes)   recuesten [reˈkwes.ten]