Conjugaison:français/amounêter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
amounêter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de amounêter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ amounête \ʒ‿ a.mu.nɛt\
tu  amounêtes \ty  a.mu.nɛt\
il/elle/on  amounête \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.mu.nɛt\
nous  amounêtons \nu.z‿ a.mu.nɛ.tɔ̃\
vous  amounêtez \vu.z‿ a.mu.nɛ.te\
ils/elles  amounêtent \[il/ɛl].z‿ a.mu.nɛt\
Passé composé
j’ai  amounêté  \ʒ‿e a.mu.nɛ.te\
tu as  amounêté  \ty a.z‿a.mu.nɛ.te\
il/elle/on a  amounêté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.mu.nɛ.te\
nous avons  amounêté  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.mu.nɛ.te\
vous avez  amounêté  \vu.z‿a.ve.z‿a.mu.nɛ.te\
ils/elles ont  amounêté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.mu.nɛ.te\
Imparfait
j’ amounêtais \ʒ‿ a.mu.nɛ.tɛ\
tu  amounêtais \ty  a.mu.nɛ.tɛ\
il/elle/on  amounêtait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.mu.nɛ.tɛ\
nous  amounêtions \nu.z‿ a.mu.nɛ.tjɔ̃\
vous  amounêtiez \vu.z‿ a.mu.nɛ.tje\
ils/elles  amounêtaient \[il/ɛl].z‿ a.mu.nɛ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  amounêté  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.mu.nɛ.te\
tu avais  amounêté  \ty a.vɛ.z‿a.mu.nɛ.te\
il/elle/on avait  amounêté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.mu.nɛ.te\
nous avions  amounêté  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.mu.nɛ.te\
vous aviez  amounêté  \vu.z‿a.vje.z‿a.mu.nɛ.te\
ils/elles avaient  amounêté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.mu.nɛ.te\
Passé simple
j’ amounêtai \ʒ‿ a.mu.nɛ.te\
tu  amounêtas \ty  a.mu.nɛ.ta\
il/elle/on  amounêta \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.mu.nɛ.ta\
nous  amounêtâmes \nu.z‿ a.mu.nɛ.tam\
vous  amounêtâtes \vu.z‿ a.mu.nɛ.tat\
ils/elles  amounêtèrent \[il/ɛl].z‿ a.mu.nɛ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  amounêté  \ʒ‿y.z‿a.mu.nɛ.te\
tu eus  amounêté  \ty y.z‿a.mu.nɛ.te\
il/elle/on eut  amounêté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.mu.nɛ.te\
nous eûmes  amounêté  \nu.z‿ym.z‿a.mu.nɛ.te\
vous eûtes  amounêté  \vu.z‿yt.z‿a.mu.nɛ.te\
ils/elles eurent  amounêté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.mu.nɛ.te\
Futur simple
j’ amounêterai \ʒ‿ a.mu.nɛ.t(ə.)ʁe\
tu  amounêteras \ty  a.mu.nɛ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  amounêtera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.mu.nɛ.t(ə.)ʁa\
nous  amounêterons \nu.z‿ a.mu.nɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  amounêterez \vu.z‿ a.mu.nɛ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  amounêteront \[il/ɛl].z‿ a.mu.nɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  amounêté  \ʒ‿o.ʁe a.mu.nɛ.te\
tu auras  amounêté  \ty o.ʁa.z‿a.mu.nɛ.te\
il/elle/on aura  amounêté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.mu.nɛ.te\
nous aurons  amounêté  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.mu.nɛ.te\
vous aurez  amounêté  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.mu.nɛ.te\
ils/elles auront  amounêté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.mu.nɛ.te\

Subjonctif

Présent
que j’ amounête \kə ʒ‿ a.mu.nɛt\
que tu  amounêtes \kə ty  a.mu.nɛt\
qu’il/elle/on  amounête \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.mu.nɛt\
que nous  amounêtions \kə nu.z‿ a.mu.nɛ.tjɔ̃\
que vous  amounêtiez \kə vu.z‿ a.mu.nɛ.tje\
qu’ils/elles  amounêtent \k‿[il/ɛl].z‿ a.mu.nɛt\
Passé
que j’aie  amounêté  \kə ʒ‿ɛ a.mu.nɛ.te\
que tu aies  amounêté  \kə ty ɛ.z‿a.mu.nɛ.te\
qu’il/elle/on ait  amounêté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.mu.nɛ.te\
que nous ayons  amounêté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.mu.nɛ.te\
que vous ayez  amounêté  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.mu.nɛ.te\
qu’ils/elles aient  amounêté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.mu.nɛ.te\
Imparfait
que j’ amounêtasse \kə ʒ‿ a.mu.nɛ.tas\
que tu  amounêtasses \kə ty  a.mu.nɛ.tas\
qu’il/elle/on  amounêtât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.mu.nɛ.ta\
que nous  amounêtassions \kə nu.z‿ a.mu.nɛ.ta.sjɔ̃\
que vous  amounêtassiez \kə vu.z‿ a.mu.nɛ.ta.sje\
qu’ils/elles  amounêtassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.mu.nɛ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  amounêté  \kə ʒ‿ys a.mu.nɛ.te\
que tu eusses  amounêté  \kə ty ys.z‿a.mu.nɛ.te\
qu’il/elle/on eût  amounêté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.mu.nɛ.te\
que nous eussions  amounêté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.mu.nɛ.te\
que vous eussiez  amounêté  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.mu.nɛ.te\
qu’ils/elles eussent  amounêté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.mu.nɛ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  amounête  \a.mu.nɛt\
  amounêtons  \a.mu.nɛ.tɔ̃\
  amounêtez  \a.mu.nɛ.te\
Passé
 aie  amounêté   \ɛ a.mu.nɛ.te\ 
 ayons  amounêté   \ɛ.jɔ̃.z‿a.mu.nɛ.te\ 
 ayez  amounêté   \ɛ.je.z‿a.mu.nɛ.te\