Conjugaison:français/atigocher

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
atigocher
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de atigocher, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ atigoche \ʒ‿ a.ti.gɔʃ\
tu  atigoches \ty  a.ti.gɔʃ\
il/elle/on  atigoche \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.gɔʃ\
nous  atigochons \nu.z‿ a.ti.gɔ.ʃɔ̃\
vous  atigochez \vu.z‿ a.ti.gɔ.ʃe\
ils/elles  atigochent \[il/ɛl].z‿ a.ti.gɔʃ\
Passé composé
j’ai  atigoché  \ʒ‿e a.ti.gɔ.ʃe\
tu as  atigoché  \ty a.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
il/elle/on a  atigoché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ti.gɔ.ʃe\
nous avons  atigoché  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
vous avez  atigoché  \vu.z‿a.ve.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
ils/elles ont  atigoché  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
Imparfait
j’ atigochais \ʒ‿ a.ti.gɔ.ʃɛ\
tu  atigochais \ty  a.ti.gɔ.ʃɛ\
il/elle/on  atigochait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.gɔ.ʃɛ\
nous  atigochions \nu.z‿ a.ti.gɔ.ʃjɔ̃\
vous  atigochiez \vu.z‿ a.ti.gɔ.ʃje\
ils/elles  atigochaient \[il/ɛl].z‿ a.ti.gɔ.ʃɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  atigoché  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
tu avais  atigoché  \ty a.vɛ.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
il/elle/on avait  atigoché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
nous avions  atigoché  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
vous aviez  atigoché  \vu.z‿a.vje.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
ils/elles avaient  atigoché  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
Passé simple
j’ atigochai \ʒ‿ a.ti.gɔ.ʃe\
tu  atigochas \ty  a.ti.gɔ.ʃa\
il/elle/on  atigocha \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.gɔ.ʃa\
nous  atigochâmes \nu.z‿ a.ti.gɔ.ʃam\
vous  atigochâtes \vu.z‿ a.ti.gɔ.ʃat\
ils/elles  atigochèrent \[il/ɛl].z‿ a.ti.gɔ.ʃɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  atigoché  \ʒ‿y.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
tu eus  atigoché  \ty y.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
il/elle/on eut  atigoché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
nous eûmes  atigoché  \nu.z‿ym.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
vous eûtes  atigoché  \vu.z‿yt.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
ils/elles eurent  atigoché  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
Futur simple
j’ atigocherai \ʒ‿ a.ti.gɔ.ʃ(ə.)ʁe\
tu  atigocheras \ty  a.ti.gɔ.ʃ(ə.)ʁa\
il/elle/on  atigochera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.gɔ.ʃ(ə.)ʁa\
nous  atigocherons \nu.z‿ a.ti.gɔ.ʃ(ə.)ʁɔ̃\
vous  atigocherez \vu.z‿ a.ti.gɔ.ʃ(ə.)ʁe\
ils/elles  atigocheront \[il/ɛl].z‿ a.ti.gɔ.ʃ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  atigoché  \ʒ‿o.ʁe a.ti.gɔ.ʃe\
tu auras  atigoché  \ty o.ʁa.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
il/elle/on aura  atigoché  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ti.gɔ.ʃe\
nous aurons  atigoché  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
vous aurez  atigoché  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
ils/elles auront  atigoché  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ti.gɔ.ʃe\

Subjonctif

Présent
que j’ atigoche \kə ʒ‿ a.ti.gɔʃ\
que tu  atigoches \kə ty  a.ti.gɔʃ\
qu’il/elle/on  atigoche \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.gɔʃ\
que nous  atigochions \kə nu.z‿ a.ti.gɔ.ʃjɔ̃\
que vous  atigochiez \kə vu.z‿ a.ti.gɔ.ʃje\
qu’ils/elles  atigochent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ti.gɔʃ\
Passé
que j’aie  atigoché  \kə ʒ‿ɛ a.ti.gɔ.ʃe\
que tu aies  atigoché  \kə ty ɛ.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
qu’il/elle/on ait  atigoché  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
que nous ayons  atigoché  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
que vous ayez  atigoché  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
qu’ils/elles aient  atigoché  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
Imparfait
que j’ atigochasse \kə ʒ‿ a.ti.gɔ.ʃas\
que tu  atigochasses \kə ty  a.ti.gɔ.ʃas\
qu’il/elle/on  atigochât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.gɔ.ʃa\
que nous  atigochassions \kə nu.z‿ a.ti.gɔ.ʃa.sjɔ̃\
que vous  atigochassiez \kə vu.z‿ a.ti.gɔ.ʃa.sje\
qu’ils/elles  atigochassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ti.gɔ.ʃas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  atigoché  \kə ʒ‿ys a.ti.gɔ.ʃe\
que tu eusses  atigoché  \kə ty ys.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
qu’il/elle/on eût  atigoché  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.gɔ.ʃe\
que nous eussions  atigoché  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
que vous eussiez  atigoché  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ti.gɔ.ʃe\
qu’ils/elles eussent  atigoché  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ti.gɔ.ʃe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  atigoche  \a.ti.gɔʃ\
  atigochons  \a.ti.gɔ.ʃɔ̃\
  atigochez  \a.ti.gɔ.ʃe\
Passé
 aie  atigoché   \ɛ a.ti.gɔ.ʃe\ 
 ayons  atigoché   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.gɔ.ʃe\ 
 ayez  atigoché   \ɛ.je.z‿a.ti.gɔ.ʃe\