Conjugaison:français/avironner

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
avironner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de avironner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ avironne \ʒ‿ a.vi.ʁɔn\
tu  avironnes \ty  a.vi.ʁɔn\
il/elle/on  avironne \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vi.ʁɔn\
nous  avironnons \nu.z‿ a.vi.ʁɔ.nɔ̃\
vous  avironnez \vu.z‿ a.vi.ʁɔ.ne\
ils/elles  avironnent \[il/ɛl].z‿ a.vi.ʁɔn\
Passé composé
j’ai  avironné  \ʒ‿e a.vi.ʁɔ.ne\
tu as  avironné  \ty a.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
il/elle/on a  avironné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.vi.ʁɔ.ne\
nous avons  avironné  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
vous avez  avironné  \vu.z‿a.ve.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
ils/elles ont  avironné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
Imparfait
j’ avironnais \ʒ‿ a.vi.ʁɔ.nɛ\
tu  avironnais \ty  a.vi.ʁɔ.nɛ\
il/elle/on  avironnait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vi.ʁɔ.nɛ\
nous  avironnions \nu.z‿ a.vi.ʁɔ.njɔ̃\
vous  avironniez \vu.z‿ a.vi.ʁɔ.nje\
ils/elles  avironnaient \[il/ɛl].z‿ a.vi.ʁɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  avironné  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
tu avais  avironné  \ty a.vɛ.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
il/elle/on avait  avironné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
nous avions  avironné  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
vous aviez  avironné  \vu.z‿a.vje.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
ils/elles avaient  avironné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
Passé simple
j’ avironnai \ʒ‿ a.vi.ʁɔ.ne\
tu  avironnas \ty  a.vi.ʁɔ.na\
il/elle/on  avironna \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vi.ʁɔ.na\
nous  avironnâmes \nu.z‿ a.vi.ʁɔ.nam\
vous  avironnâtes \vu.z‿ a.vi.ʁɔ.nat\
ils/elles  avironnèrent \[il/ɛl].z‿ a.vi.ʁɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  avironné  \ʒ‿y.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
tu eus  avironné  \ty y.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
il/elle/on eut  avironné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
nous eûmes  avironné  \nu.z‿ym.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
vous eûtes  avironné  \vu.z‿yt.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
ils/elles eurent  avironné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
Futur simple
j’ avironnerai \ʒ‿ a.vi.ʁɔ.n(ə.)ʁe\
tu  avironneras \ty  a.vi.ʁɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  avironnera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vi.ʁɔ.n(ə.)ʁa\
nous  avironnerons \nu.z‿ a.vi.ʁɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  avironnerez \vu.z‿ a.vi.ʁɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  avironneront \[il/ɛl].z‿ a.vi.ʁɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  avironné  \ʒ‿o.ʁe a.vi.ʁɔ.ne\
tu auras  avironné  \ty o.ʁa.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
il/elle/on aura  avironné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.vi.ʁɔ.ne\
nous aurons  avironné  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
vous aurez  avironné  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
ils/elles auront  avironné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.vi.ʁɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que j’ avironne \kə ʒ‿ a.vi.ʁɔn\
que tu  avironnes \kə ty  a.vi.ʁɔn\
qu’il/elle/on  avironne \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vi.ʁɔn\
que nous  avironnions \kə nu.z‿ a.vi.ʁɔ.njɔ̃\
que vous  avironniez \kə vu.z‿ a.vi.ʁɔ.nje\
qu’ils/elles  avironnent \k‿[il/ɛl].z‿ a.vi.ʁɔn\
Passé
que j’aie  avironné  \kə ʒ‿ɛ a.vi.ʁɔ.ne\
que tu aies  avironné  \kə ty ɛ.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  avironné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
que nous ayons  avironné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
que vous ayez  avironné  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
qu’ils/elles aient  avironné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
Imparfait
que j’ avironnasse \kə ʒ‿ a.vi.ʁɔ.nas\
que tu  avironnasses \kə ty  a.vi.ʁɔ.nas\
qu’il/elle/on  avironnât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vi.ʁɔ.na\
que nous  avironnassions \kə nu.z‿ a.vi.ʁɔ.na.sjɔ̃\
que vous  avironnassiez \kə vu.z‿ a.vi.ʁɔ.na.sje\
qu’ils/elles  avironnassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.vi.ʁɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  avironné  \kə ʒ‿ys a.vi.ʁɔ.ne\
que tu eusses  avironné  \kə ty ys.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  avironné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.vi.ʁɔ.ne\
que nous eussions  avironné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
que vous eussiez  avironné  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.vi.ʁɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  avironné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.vi.ʁɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  avironne  \a.vi.ʁɔn\
  avironnons  \a.vi.ʁɔ.nɔ̃\
  avironnez  \a.vi.ʁɔ.ne\
Passé
 aie  avironné   \ɛ a.vi.ʁɔ.ne\ 
 ayons  avironné   \ɛ.jɔ̃.z‿a.vi.ʁɔ.ne\ 
 ayez  avironné   \ɛ.je.z‿a.vi.ʁɔ.ne\