Conjugaison:français/bridonner

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
bridonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bridonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bridonne \ʒə  bʁi.dɔn\
tu  bridonnes \ty  bʁi.dɔn\
il/elle/on  bridonne \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.dɔn\
nous  bridonnons \nu  bʁi.dɔ.nɔ̃\
vous  bridonnez \vu  bʁi.dɔ.ne\
ils/elles  bridonnent \[il/ɛl]  bʁi.dɔn\
Passé composé
j’ai  bridonné  \ʒ‿e bʁi.dɔ.ne\
tu as  bridonné  \ty a bʁi.dɔ.ne\
il/elle/on a  bridonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁi.dɔ.ne\
nous avons  bridonné  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁi.dɔ.ne\
vous avez  bridonné  \vu.z‿a.ve bʁi.dɔ.ne\
ils/elles ont  bridonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁi.dɔ.ne\
Imparfait
je  bridonnais \ʒə  bʁi.dɔ.nɛ\
tu  bridonnais \ty  bʁi.dɔ.nɛ\
il/elle/on  bridonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.dɔ.nɛ\
nous  bridonnions \nu  bʁi.dɔ.njɔ̃\
vous  bridonniez \vu  bʁi.dɔ.nje\
ils/elles  bridonnaient \[il/ɛl]  bʁi.dɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bridonné  \ʒ‿a.vɛ bʁi.dɔ.ne\
tu avais  bridonné  \ty a.vɛ bʁi.dɔ.ne\
il/elle/on avait  bridonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁi.dɔ.ne\
nous avions  bridonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁi.dɔ.ne\
vous aviez  bridonné  \vu.z‿a.vje bʁi.dɔ.ne\
ils/elles avaient  bridonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁi.dɔ.ne\
Passé simple
je  bridonnai \ʒə  bʁi.dɔ.ne\
tu  bridonnas \ty  bʁi.dɔ.na\
il/elle/on  bridonna \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.dɔ.na\
nous  bridonnâmes \nu  bʁi.dɔ.nam\
vous  bridonnâtes \vu  bʁi.dɔ.nat\
ils/elles  bridonnèrent \[il/ɛl]  bʁi.dɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bridonné  \ʒ‿y bʁi.dɔ.ne\
tu eus  bridonné  \ty y bʁi.dɔ.ne\
il/elle/on eut  bridonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.dɔ.ne\
nous eûmes  bridonné  \nu.z‿ym bʁi.dɔ.ne\
vous eûtes  bridonné  \vu.z‿yt bʁi.dɔ.ne\
ils/elles eurent  bridonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁi.dɔ.ne\
Futur simple
je  bridonnerai \ʒə  bʁi.dɔ.n(ə.)ʁe\
tu  bridonneras \ty  bʁi.dɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  bridonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.dɔ.n(ə.)ʁa\
nous  bridonnerons \nu  bʁi.dɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  bridonnerez \vu  bʁi.dɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  bridonneront \[il/ɛl]  bʁi.dɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bridonné  \ʒ‿o.ʁe bʁi.dɔ.ne\
tu auras  bridonné  \ty o.ʁa bʁi.dɔ.ne\
il/elle/on aura  bridonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁi.dɔ.ne\
nous aurons  bridonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.dɔ.ne\
vous aurez  bridonné  \vu.z‿o.ʁe bʁi.dɔ.ne\
ils/elles auront  bridonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.dɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  bridonne \kə ʒə  bʁi.dɔn\
que tu  bridonnes \kə ty  bʁi.dɔn\
qu’il/elle/on  bridonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.dɔn\
que nous  bridonnions \kə nu  bʁi.dɔ.njɔ̃\
que vous  bridonniez \kə vu  bʁi.dɔ.nje\
qu’ils/elles  bridonnent \k‿[il/ɛl]  bʁi.dɔn\
Passé
que j’aie  bridonné  \kə ʒ‿ɛ bʁi.dɔ.ne\
que tu aies  bridonné  \kə ty ɛ bʁi.dɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  bridonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁi.dɔ.ne\
que nous ayons  bridonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁi.dɔ.ne\
que vous ayez  bridonné  \kə vu.z‿ɛ.je bʁi.dɔ.ne\
qu’ils/elles aient  bridonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁi.dɔ.ne\
Imparfait
que je  bridonnasse \kə ʒə  bʁi.dɔ.nas\
que tu  bridonnasses \kə ty  bʁi.dɔ.nas\
qu’il/elle/on  bridonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.dɔ.na\
que nous  bridonnassions \kə nu  bʁi.dɔ.na.sjɔ̃\
que vous  bridonnassiez \kə vu  bʁi.dɔ.na.sje\
qu’ils/elles  bridonnassent \k‿[il/ɛl]  bʁi.dɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bridonné  \kə ʒ‿ys bʁi.dɔ.ne\
que tu eusses  bridonné  \kə ty ys bʁi.dɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  bridonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.dɔ.ne\
que nous eussions  bridonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁi.dɔ.ne\
que vous eussiez  bridonné  \kə vu.z‿y.sje bʁi.dɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  bridonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁi.dɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bridonne  \bʁi.dɔn\
  bridonnons  \bʁi.dɔ.nɔ̃\
  bridonnez  \bʁi.dɔ.ne\
Passé
 aie  bridonné   \ɛ bʁi.dɔ.ne\ 
 ayons  bridonné   \ɛ.jɔ̃ bʁi.dɔ.ne\ 
 ayez  bridonné   \ɛ.je bʁi.dɔ.ne\