Conjugaison:français/brinner

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
brinner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de brinner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  brinne \ʒə  bʁin\
tu  brinnes \ty  bʁin\
il/elle/on  brinne \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁin\
nous  brinnons \nu  bʁi.nɔ̃\
vous  brinnez \vu  bʁi.ne\
ils/elles  brinnent \[il/ɛl]  bʁin\
Passé composé
j’ai  brinné  \ʒ‿e bʁi.ne\
tu as  brinné  \ty a bʁi.ne\
il/elle/on a  brinné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁi.ne\
nous avons  brinné  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁi.ne\
vous avez  brinné  \vu.z‿a.ve bʁi.ne\
ils/elles ont  brinné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁi.ne\
Imparfait
je  brinnais \ʒə  bʁi.nɛ\
tu  brinnais \ty  bʁi.nɛ\
il/elle/on  brinnait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.nɛ\
nous  brinnions \nu  bʁi.njɔ̃\
vous  brinniez \vu  bʁi.nje\
ils/elles  brinnaient \[il/ɛl]  bʁi.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  brinné  \ʒ‿a.vɛ bʁi.ne\
tu avais  brinné  \ty a.vɛ bʁi.ne\
il/elle/on avait  brinné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁi.ne\
nous avions  brinné  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁi.ne\
vous aviez  brinné  \vu.z‿a.vje bʁi.ne\
ils/elles avaient  brinné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁi.ne\
Passé simple
je  brinnai \ʒə  bʁi.ne\
tu  brinnas \ty  bʁi.na\
il/elle/on  brinna \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.na\
nous  brinnâmes \nu  bʁi.nam\
vous  brinnâtes \vu  bʁi.nat\
ils/elles  brinnèrent \[il/ɛl]  bʁi.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  brinné  \ʒ‿y bʁi.ne\
tu eus  brinné  \ty y bʁi.ne\
il/elle/on eut  brinné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.ne\
nous eûmes  brinné  \nu.z‿ym bʁi.ne\
vous eûtes  brinné  \vu.z‿yt bʁi.ne\
ils/elles eurent  brinné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁi.ne\
Futur simple
je  brinnerai \ʒə  bʁi.n(ə.)ʁe\
tu  brinneras \ty  bʁi.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  brinnera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.n(ə.)ʁa\
nous  brinnerons \nu  bʁi.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  brinnerez \vu  bʁi.n(ə.)ʁe\
ils/elles  brinneront \[il/ɛl]  bʁi.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  brinné  \ʒ‿o.ʁe bʁi.ne\
tu auras  brinné  \ty o.ʁa bʁi.ne\
il/elle/on aura  brinné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁi.ne\
nous aurons  brinné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.ne\
vous aurez  brinné  \vu.z‿o.ʁe bʁi.ne\
ils/elles auront  brinné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.ne\

Subjonctif

Présent
que je  brinne \kə ʒə  bʁin\
que tu  brinnes \kə ty  bʁin\
qu’il/elle/on  brinne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁin\
que nous  brinnions \kə nu  bʁi.njɔ̃\
que vous  brinniez \kə vu  bʁi.nje\
qu’ils/elles  brinnent \k‿[il/ɛl]  bʁin\
Passé
que j’aie  brinné  \kə ʒ‿ɛ bʁi.ne\
que tu aies  brinné  \kə ty ɛ bʁi.ne\
qu’il/elle/on ait  brinné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁi.ne\
que nous ayons  brinné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁi.ne\
que vous ayez  brinné  \kə vu.z‿ɛ.je bʁi.ne\
qu’ils/elles aient  brinné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁi.ne\
Imparfait
que je  brinnasse \kə ʒə  bʁi.nas\
que tu  brinnasses \kə ty  bʁi.nas\
qu’il/elle/on  brinnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.na\
que nous  brinnassions \kə nu  bʁi.na.sjɔ̃\
que vous  brinnassiez \kə vu  bʁi.na.sje\
qu’ils/elles  brinnassent \k‿[il/ɛl]  bʁi.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  brinné  \kə ʒ‿ys bʁi.ne\
que tu eusses  brinné  \kə ty ys bʁi.ne\
qu’il/elle/on eût  brinné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.ne\
que nous eussions  brinné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁi.ne\
que vous eussiez  brinné  \kə vu.z‿y.sje bʁi.ne\
qu’ils/elles eussent  brinné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁi.ne\

Conditionnel

Présent
je  brinnerais \ʒə  bʁi.n(ə.)ʁɛ\
tu  brinnerais \ty  bʁi.n(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  brinnerait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.n(ə.)ʁɛ\
nous  brinnerions \nu  bʁi.nə.ʁjɔ̃\
vous  brinneriez \vu  bʁi.nə.ʁje\
ils/elles  brinneraient \[il/ɛl]  bʁi.n(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  brinné  \ʒ‿o.ʁɛ bʁi.ne\
tu aurais  brinné  \ty o.ʁɛ bʁi.ne\
il/elle/on aurait  brinné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁi.ne\
nous aurions  brinné  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁi.ne\
vous auriez  brinné  \vu.z‿o.ʁje bʁi.ne\
ils/elles auraient  brinné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁi.ne\

Impératif

Présent
  brinne  \bʁin\
  brinnons  \bʁi.nɔ̃\
  brinnez  \bʁi.ne\
Passé
 aie  brinné   \ɛ bʁi.ne\ 
 ayons  brinné   \ɛ.jɔ̃ bʁi.ne\ 
 ayez  brinné   \ɛ.je bʁi.ne\