Conjugaison:français/bronchiter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
bronchiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bronchiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bronchite \ʒə  bʁɔ̃.ʃit\
tu  bronchites \ty  bʁɔ̃.ʃit\
il/elle/on  bronchite \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɔ̃.ʃit\
nous  bronchitons \nu  bʁɔ̃.ʃi.tɔ̃\
vous  bronchitez \vu  bʁɔ̃.ʃi.te\
ils/elles  bronchitent \[il/ɛl]  bʁɔ̃.ʃit\
Passé composé
j’ai  bronchité  \ʒ‿e bʁɔ̃.ʃi.te\
tu as  bronchité  \ty a bʁɔ̃.ʃi.te\
il/elle/on a  bronchité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁɔ̃.ʃi.te\
nous avons  bronchité  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\
vous avez  bronchité  \vu.z‿a.ve bʁɔ̃.ʃi.te\
ils/elles ont  bronchité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\
Imparfait
je  bronchitais \ʒə  bʁɔ̃.ʃi.tɛ\
tu  bronchitais \ty  bʁɔ̃.ʃi.tɛ\
il/elle/on  bronchitait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɔ̃.ʃi.tɛ\
nous  bronchitions \nu  bʁɔ̃.ʃi.tjɔ̃\
vous  bronchitiez \vu  bʁɔ̃.ʃi.tje\
ils/elles  bronchitaient \[il/ɛl]  bʁɔ̃.ʃi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bronchité  \ʒ‿a.vɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
tu avais  bronchité  \ty a.vɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
il/elle/on avait  bronchité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
nous avions  bronchité  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\
vous aviez  bronchité  \vu.z‿a.vje bʁɔ̃.ʃi.te\
ils/elles avaient  bronchité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
Passé simple
je  bronchitai \ʒə  bʁɔ̃.ʃi.te\
tu  bronchitas \ty  bʁɔ̃.ʃi.ta\
il/elle/on  bronchita \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɔ̃.ʃi.ta\
nous  bronchitâmes \nu  bʁɔ̃.ʃi.tam\
vous  bronchitâtes \vu  bʁɔ̃.ʃi.tat\
ils/elles  bronchitèrent \[il/ɛl]  bʁɔ̃.ʃi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bronchité  \ʒ‿y bʁɔ̃.ʃi.te\
tu eus  bronchité  \ty y bʁɔ̃.ʃi.te\
il/elle/on eut  bronchité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁɔ̃.ʃi.te\
nous eûmes  bronchité  \nu.z‿ym bʁɔ̃.ʃi.te\
vous eûtes  bronchité  \vu.z‿yt bʁɔ̃.ʃi.te\
ils/elles eurent  bronchité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁɔ̃.ʃi.te\
Futur simple
je  bronchiterai \ʒə  bʁɔ̃.ʃi.t(ə.)ʁe\
tu  bronchiteras \ty  bʁɔ̃.ʃi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  bronchitera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɔ̃.ʃi.t(ə.)ʁa\
nous  bronchiterons \nu  bʁɔ̃.ʃi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  bronchiterez \vu  bʁɔ̃.ʃi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  bronchiteront \[il/ɛl]  bʁɔ̃.ʃi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bronchité  \ʒ‿o.ʁe bʁɔ̃.ʃi.te\
tu auras  bronchité  \ty o.ʁa bʁɔ̃.ʃi.te\
il/elle/on aura  bronchité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁɔ̃.ʃi.te\
nous aurons  bronchité  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\
vous aurez  bronchité  \vu.z‿o.ʁe bʁɔ̃.ʃi.te\
ils/elles auront  bronchité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\

Subjonctif

Présent
que je  bronchite \kə ʒə  bʁɔ̃.ʃit\
que tu  bronchites \kə ty  bʁɔ̃.ʃit\
qu’il/elle/on  bronchite \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɔ̃.ʃit\
que nous  bronchitions \kə nu  bʁɔ̃.ʃi.tjɔ̃\
que vous  bronchitiez \kə vu  bʁɔ̃.ʃi.tje\
qu’ils/elles  bronchitent \k‿[il/ɛl]  bʁɔ̃.ʃit\
Passé
que j’aie  bronchité  \kə ʒ‿ɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
que tu aies  bronchité  \kə ty ɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
qu’il/elle/on ait  bronchité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
que nous ayons  bronchité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\
que vous ayez  bronchité  \kə vu.z‿ɛ.je bʁɔ̃.ʃi.te\
qu’ils/elles aient  bronchité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁɔ̃.ʃi.te\
Imparfait
que je  bronchitasse \kə ʒə  bʁɔ̃.ʃi.tas\
que tu  bronchitasses \kə ty  bʁɔ̃.ʃi.tas\
qu’il/elle/on  bronchitât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɔ̃.ʃi.ta\
que nous  bronchitassions \kə nu  bʁɔ̃.ʃi.ta.sjɔ̃\
que vous  bronchitassiez \kə vu  bʁɔ̃.ʃi.ta.sje\
qu’ils/elles  bronchitassent \k‿[il/ɛl]  bʁɔ̃.ʃi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bronchité  \kə ʒ‿ys bʁɔ̃.ʃi.te\
que tu eusses  bronchité  \kə ty ys bʁɔ̃.ʃi.te\
qu’il/elle/on eût  bronchité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁɔ̃.ʃi.te\
que nous eussions  bronchité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\
que vous eussiez  bronchité  \kə vu.z‿y.sje bʁɔ̃.ʃi.te\
qu’ils/elles eussent  bronchité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁɔ̃.ʃi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bronchite  \bʁɔ̃.ʃit\
  bronchitons  \bʁɔ̃.ʃi.tɔ̃\
  bronchitez  \bʁɔ̃.ʃi.te\
Passé
 aie  bronchité   \ɛ bʁɔ̃.ʃi.te\ 
 ayons  bronchité   \ɛ.jɔ̃ bʁɔ̃.ʃi.te\ 
 ayez  bronchité   \ɛ.je bʁɔ̃.ʃi.te\