Conjugaison:français/cistercianiser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
cistercianiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de cistercianiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  cistercianise \ʒə  sis.tɛʁ.sja.niz\
tu  cistercianises \ty  sis.tɛʁ.sja.niz\
il/elle/on  cistercianise \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.niz\
nous  cistercianisons \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zɔ̃\
vous  cistercianisez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles  cistercianisent \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.niz\
Passé composé
j’ai  cistercianisé  \ʒ‿e sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu as  cistercianisé  \ty a sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on a  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous avons  cistercianisé  \nu.z‿a.vɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous avez  cistercianisé  \vu.z‿a.ve sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles ont  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Imparfait
je  cistercianisais \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
tu  cistercianisais \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
il/elle/on  cistercianisait \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
nous  cistercianisions \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zjɔ̃\
vous  cistercianisiez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zje\
ils/elles  cistercianisaient \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  cistercianisé  \ʒ‿a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu avais  cistercianisé  \ty a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on avait  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous avions  cistercianisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous aviez  cistercianisé  \vu.z‿a.vje sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles avaient  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Passé simple
je  cistercianisai \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu  cistercianisas \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.za\
il/elle/on  cistercianisa \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.za\
nous  cistercianisâmes \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zam\
vous  cistercianisâtes \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zat\
ils/elles  cistercianisèrent \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  cistercianisé  \ʒ‿y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu eus  cistercianisé  \ty y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on eut  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous eûmes  cistercianisé  \nu.z‿ym sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous eûtes  cistercianisé  \vu.z‿yt sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles eurent  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Futur simple
je  cistercianiserai \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁe\
tu  cistercianiseras \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  cistercianisera \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁa\
nous  cistercianiserons \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  cistercianiserez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  cistercianiseront \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  cistercianisé  \ʒ‿o.ʁe sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu auras  cistercianisé  \ty o.ʁa sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on aura  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous aurons  cistercianisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous aurez  cistercianisé  \vu.z‿o.ʁe sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles auront  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  cistercianise \kə ʒə  sis.tɛʁ.sja.niz\
que tu  cistercianises \kə ty  sis.tɛʁ.sja.niz\
qu’il/elle/on  cistercianise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.niz\
que nous  cistercianisions \kə nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zjɔ̃\
que vous  cistercianisiez \kə vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zje\
qu’ils/elles  cistercianisent \k‿[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.niz\
Passé
que j’aie  cistercianisé  \kə ʒ‿ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que tu aies  cistercianisé  \kə ty ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  cistercianisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que nous ayons  cistercianisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que vous ayez  cistercianisé  \kə vu.z‿ɛ.je sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’ils/elles aient  cistercianisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Imparfait
que je  cistercianisasse \kə ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.zas\
que tu  cistercianisasses \kə ty  sis.tɛʁ.sja.ni.zas\
qu’il/elle/on  cistercianisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.za\
que nous  cistercianisassions \kə nu  sis.tɛʁ.sja.ni.za.sjɔ̃\
que vous  cistercianisassiez \kə vu  sis.tɛʁ.sja.ni.za.sje\
qu’ils/elles  cistercianisassent \k‿[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  cistercianisé  \kə ʒ‿ys sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que tu eusses  cistercianisé  \kə ty ys sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  cistercianisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que nous eussions  cistercianisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
que vous eussiez  cistercianisé  \kə vu.z‿y.sje sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  cistercianisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys sis.tɛʁ.sja.ni.ze\

Conditionnel

Présent
je  cistercianiserais \ʒə  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  cistercianiserais \ty  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  cistercianiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  cistercianiserions \nu  sis.tɛʁ.sja.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  cistercianiseriez \vu  sis.tɛʁ.sja.ni.zə.ʁje\
ils/elles  cistercianiseraient \[il/ɛl]  sis.tɛʁ.sja.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  cistercianisé  \ʒ‿o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
tu aurais  cistercianisé  \ty o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
il/elle/on aurait  cistercianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
nous aurions  cistercianisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
vous auriez  cistercianisé  \vu.z‿o.ʁje sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
ils/elles auraient  cistercianisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\

Impératif

Présent
  cistercianise  \sis.tɛʁ.sja.niz\
  cistercianisons  \sis.tɛʁ.sja.ni.zɔ̃\
  cistercianisez  \sis.tɛʁ.sja.ni.ze\
Passé
 aie  cistercianisé   \ɛ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\ 
 ayons  cistercianisé   \ɛ.jɔ̃ sis.tɛʁ.sja.ni.ze\ 
 ayez  cistercianisé   \ɛ.je sis.tɛʁ.sja.ni.ze\