Conjugaison:français/conjoncturer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
conjoncturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de conjoncturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  conjoncture \ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
tu  conjonctures \ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
il/elle/on  conjoncture \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
nous  conjoncturons \nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁɔ̃\
vous  conjoncturez \vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
ils/elles  conjoncturent \[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
Passé composé
j’ai  conjoncturé  \ʒ‿e kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
tu as  conjoncturé  \ty a kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
il/elle/on a  conjoncturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
nous avons  conjoncturé  \nu.z‿a.vɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
vous avez  conjoncturé  \vu.z‿a.ve kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
ils/elles ont  conjoncturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
Imparfait
je  conjoncturais \ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁɛ\
tu  conjoncturais \ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁɛ\
il/elle/on  conjoncturait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁɛ\
nous  conjoncturions \nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁjɔ̃\
vous  conjoncturiez \vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁje\
ils/elles  conjoncturaient \[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  conjoncturé  \ʒ‿a.vɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
tu avais  conjoncturé  \ty a.vɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
il/elle/on avait  conjoncturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
nous avions  conjoncturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
vous aviez  conjoncturé  \vu.z‿a.vje kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
ils/elles avaient  conjoncturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
Passé simple
je  conjoncturai \ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
tu  conjoncturas \ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁa\
il/elle/on  conjonctura \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁa\
nous  conjoncturâmes \nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁam\
vous  conjoncturâtes \vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁat\
ils/elles  conjoncturèrent \[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  conjoncturé  \ʒ‿y kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
tu eus  conjoncturé  \ty y kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
il/elle/on eut  conjoncturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
nous eûmes  conjoncturé  \nu.z‿ym kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
vous eûtes  conjoncturé  \vu.z‿yt kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
ils/elles eurent  conjoncturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
Futur simple
je  conjoncturerai \ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁe\
tu  conjonctureras \ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  conjoncturera \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁa\
nous  conjoncturerons \nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  conjoncturerez \vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  conjonctureront \[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  conjoncturé  \ʒ‿o.ʁe kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
tu auras  conjoncturé  \ty o.ʁa kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
il/elle/on aura  conjoncturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
nous aurons  conjoncturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
vous aurez  conjoncturé  \vu.z‿o.ʁe kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
ils/elles auront  conjoncturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  conjoncture \kə ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
que tu  conjonctures \kə ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
qu’il/elle/on  conjoncture \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
que nous  conjoncturions \kə nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁjɔ̃\
que vous  conjoncturiez \kə vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁje\
qu’ils/elles  conjoncturent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.tyʁ\
Passé
que j’aie  conjoncturé  \kə ʒ‿ɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
que tu aies  conjoncturé  \kə ty ɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  conjoncturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
que nous ayons  conjoncturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
que vous ayez  conjoncturé  \kə vu.z‿ɛ.je kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  conjoncturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
Imparfait
que je  conjoncturasse \kə ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁas\
que tu  conjoncturasses \kə ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  conjoncturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁa\
que nous  conjoncturassions \kə nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  conjoncturassiez \kə vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  conjoncturassent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  conjoncturé  \kə ʒ‿ys kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
que tu eusses  conjoncturé  \kə ty ys kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  conjoncturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
que nous eussions  conjoncturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
que vous eussiez  conjoncturé  \kə vu.z‿y.sje kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  conjoncturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\

Conditionnel

Présent
je  conjoncturerais \ʒə  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁɛ\
tu  conjoncturerais \ty  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁɛ\
il/elle/on  conjoncturerait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁɛ\
nous  conjoncturerions \nu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁjɔ̃\
vous  conjonctureriez \vu  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁje\
ils/elles  conjonctureraient \[il/ɛl]  kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁə.ʁɛ\
Passé
j’aurais  conjoncturé  \ʒ‿o.ʁɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
tu aurais  conjoncturé  \ty o.ʁɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
il/elle/on aurait  conjoncturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
nous aurions  conjoncturé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
vous auriez  conjoncturé  \vu.z‿o.ʁje kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\
ils/elles auraient  conjoncturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ kɔ̃.ʒɔ̃k.ty.ʁe\

Impératif