Conjugaison:français/désarchitecturer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
désarchitecturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de désarchitecturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  désarchitecture \ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
tu  désarchitectures \ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
il/elle/on  désarchitecture \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
nous  désarchitecturons \nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁɔ̃\
vous  désarchitecturez \vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles  désarchitecturent \[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
Passé composé
j’ai  désarchitecturé  \ʒ‿e de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu as  désarchitecturé  \ty a de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on a  désarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous avons  désarchitecturé  \nu.z‿a.vɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous avez  désarchitecturé  \vu.z‿a.ve de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles ont  désarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Imparfait
je  désarchitecturais \ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
tu  désarchitecturais \ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
il/elle/on  désarchitecturait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
nous  désarchitecturions \nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁjɔ̃\
vous  désarchitecturiez \vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁje\
ils/elles  désarchitecturaient \[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  désarchitecturé  \ʒ‿a.vɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu avais  désarchitecturé  \ty a.vɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on avait  désarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous avions  désarchitecturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous aviez  désarchitecturé  \vu.z‿a.vje de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles avaient  désarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Passé simple
je  désarchitecturai \ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu  désarchitecturas \ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁa\
il/elle/on  désarchitectura \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁa\
nous  désarchitecturâmes \nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁam\
vous  désarchitecturâtes \vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁat\
ils/elles  désarchitecturèrent \[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  désarchitecturé  \ʒ‿y de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu eus  désarchitecturé  \ty y de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on eut  désarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous eûmes  désarchitecturé  \nu.z‿ym de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous eûtes  désarchitecturé  \vu.z‿yt de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles eurent  désarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Futur simple
je  désarchitecturerai \ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁe\
tu  désarchitectureras \ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  désarchitecturera \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁa\
nous  désarchitecturerons \nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  désarchitecturerez \vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  désarchitectureront \[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  désarchitecturé  \ʒ‿o.ʁe de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu auras  désarchitecturé  \ty o.ʁa de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on aura  désarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous aurons  désarchitecturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous aurez  désarchitecturé  \vu.z‿o.ʁe de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles auront  désarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  désarchitecture \kə ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
que tu  désarchitectures \kə ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
qu’il/elle/on  désarchitecture \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
que nous  désarchitecturions \kə nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁjɔ̃\
que vous  désarchitecturiez \kə vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁje\
qu’ils/elles  désarchitecturent \k‿[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.tyʁ\
Passé
que j’aie  désarchitecturé  \kə ʒ‿ɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que tu aies  désarchitecturé  \kə ty ɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  désarchitecturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que nous ayons  désarchitecturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que vous ayez  désarchitecturé  \kə vu.z‿ɛ.je de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  désarchitecturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
Imparfait
que je  désarchitecturasse \kə ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁas\
que tu  désarchitecturasses \kə ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  désarchitecturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁa\
que nous  désarchitecturassions \kə nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  désarchitecturassiez \kə vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  désarchitecturassent \k‿[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  désarchitecturé  \kə ʒ‿ys de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que tu eusses  désarchitecturé  \kə ty ys de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  désarchitecturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que nous eussions  désarchitecturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
que vous eussiez  désarchitecturé  \kə vu.z‿y.sje de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  désarchitecturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\

Conditionnel

Présent
je  désarchitecturerais \ʒə  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
tu  désarchitecturerais \ty  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
il/elle/on  désarchitecturerait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
nous  désarchitecturerions \nu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁjɔ̃\
vous  désarchitectureriez \vu  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁje\
ils/elles  désarchitectureraient \[il/ɛl]  de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁə.ʁɛ\
Passé
j’aurais  désarchitecturé  \ʒ‿o.ʁɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
tu aurais  désarchitecturé  \ty o.ʁɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
il/elle/on aurait  désarchitecturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
nous aurions  désarchitecturé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
vous auriez  désarchitecturé  \vu.z‿o.ʁje de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\
ils/elles auraient  désarchitecturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ de.zaʁ.ʃi.tɛk.ty.ʁe\

Impératif