Conjugaison:français/désorthodoxiser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
désorthodoxiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de désorthodoxiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  désorthodoxise \ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
tu  désorthodoxises \ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
il/elle/on  désorthodoxise \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
nous  désorthodoxisons \nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zɔ̃\
vous  désorthodoxisez \vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
ils/elles  désorthodoxisent \[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
Passé composé
j’ai  désorthodoxisé  \ʒ‿e de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
tu as  désorthodoxisé  \ty a de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
il/elle/on a  désorthodoxisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
nous avons  désorthodoxisé  \nu.z‿a.vɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
vous avez  désorthodoxisé  \vu.z‿a.ve de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
ils/elles ont  désorthodoxisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
Imparfait
je  désorthodoxisais \ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zɛ\
tu  désorthodoxisais \ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zɛ\
il/elle/on  désorthodoxisait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zɛ\
nous  désorthodoxisions \nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zjɔ̃\
vous  désorthodoxisiez \vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zje\
ils/elles  désorthodoxisaient \[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  désorthodoxisé  \ʒ‿a.vɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
tu avais  désorthodoxisé  \ty a.vɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
il/elle/on avait  désorthodoxisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
nous avions  désorthodoxisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
vous aviez  désorthodoxisé  \vu.z‿a.vje de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
ils/elles avaient  désorthodoxisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
Passé simple
je  désorthodoxisai \ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
tu  désorthodoxisas \ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.za\
il/elle/on  désorthodoxisa \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.za\
nous  désorthodoxisâmes \nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zam\
vous  désorthodoxisâtes \vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zat\
ils/elles  désorthodoxisèrent \[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  désorthodoxisé  \ʒ‿y de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
tu eus  désorthodoxisé  \ty y de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
il/elle/on eut  désorthodoxisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
nous eûmes  désorthodoxisé  \nu.z‿ym de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
vous eûtes  désorthodoxisé  \vu.z‿yt de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
ils/elles eurent  désorthodoxisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
Futur simple
je  désorthodoxiserai \ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁe\
tu  désorthodoxiseras \ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  désorthodoxisera \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁa\
nous  désorthodoxiserons \nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  désorthodoxiserez \vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁe\
ils/elles  désorthodoxiseront \[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  désorthodoxisé  \ʒ‿o.ʁe de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
tu auras  désorthodoxisé  \ty o.ʁa de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
il/elle/on aura  désorthodoxisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
nous aurons  désorthodoxisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
vous aurez  désorthodoxisé  \vu.z‿o.ʁe de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
ils/elles auront  désorthodoxisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\

Subjonctif

Présent
que je  désorthodoxise \kə ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
que tu  désorthodoxises \kə ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
qu’il/elle/on  désorthodoxise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
que nous  désorthodoxisions \kə nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zjɔ̃\
que vous  désorthodoxisiez \kə vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zje\
qu’ils/elles  désorthodoxisent \k‿[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.siz\
Passé
que j’aie  désorthodoxisé  \kə ʒ‿ɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
que tu aies  désorthodoxisé  \kə ty ɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
qu’il/elle/on ait  désorthodoxisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
que nous ayons  désorthodoxisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
que vous ayez  désorthodoxisé  \kə vu.z‿ɛ.je de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
qu’ils/elles aient  désorthodoxisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
Imparfait
que je  désorthodoxisasse \kə ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zas\
que tu  désorthodoxisasses \kə ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zas\
qu’il/elle/on  désorthodoxisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.za\
que nous  désorthodoxisassions \kə nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.za.sjɔ̃\
que vous  désorthodoxisassiez \kə vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.za.sje\
qu’ils/elles  désorthodoxisassent \k‿[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  désorthodoxisé  \kə ʒ‿ys de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
que tu eusses  désorthodoxisé  \kə ty ys de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
qu’il/elle/on eût  désorthodoxisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
que nous eussions  désorthodoxisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
que vous eussiez  désorthodoxisé  \kə vu.z‿y.sje de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
qu’ils/elles eussent  désorthodoxisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\

Conditionnel

Présent
je  désorthodoxiserais \ʒə  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁɛ\
tu  désorthodoxiserais \ty  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  désorthodoxiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁɛ\
nous  désorthodoxiserions \nu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zə.ʁjɔ̃\
vous  désorthodoxiseriez \vu  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.zə.ʁje\
ils/elles  désorthodoxiseraient \[il/ɛl]  de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  désorthodoxisé  \ʒ‿o.ʁɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
tu aurais  désorthodoxisé  \ty o.ʁɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
il/elle/on aurait  désorthodoxisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
nous aurions  désorthodoxisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
vous auriez  désorthodoxisé  \vu.z‿o.ʁje de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\
ils/elles auraient  désorthodoxisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ de.zɔʁ.tɔ.dɔk.si.ze\

Impératif