Conjugaison:français/engrammer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
engrammer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de engrammer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ engramme \ʒ‿ ɑ̃.ɡʁam\
tu  engrammes \ty  ɑ̃.ɡʁam\
il/elle/on  engramme \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.ɡʁam\
nous  engrammons \nu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mɔ̃\
vous  engrammez \vu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.me\
ils/elles  engramment \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.ɡʁam\
Passé composé
j’ai  engrammé  \ʒ‿e ɑ̃.ɡʁa.me\
tu as  engrammé  \ty a.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
il/elle/on a  engrammé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɑ̃.ɡʁa.me\
nous avons  engrammé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
vous avez  engrammé  \vu.z‿a.ve.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
ils/elles ont  engrammé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
Imparfait
j’ engrammais \ʒ‿ ɑ̃.ɡʁa.mɛ\
tu  engrammais \ty  ɑ̃.ɡʁa.mɛ\
il/elle/on  engrammait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.ɡʁa.mɛ\
nous  engrammions \nu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mjɔ̃\
vous  engrammiez \vu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mje\
ils/elles  engrammaient \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.ɡʁa.mɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  engrammé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
tu avais  engrammé  \ty a.vɛ.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
il/elle/on avait  engrammé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
nous avions  engrammé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
vous aviez  engrammé  \vu.z‿a.vje.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
ils/elles avaient  engrammé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
Passé simple
j’ engrammai \ʒ‿ ɑ̃.ɡʁa.me\
tu  engrammas \ty  ɑ̃.ɡʁa.ma\
il/elle/on  engramma \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.ɡʁa.ma\
nous  engrammâmes \nu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mam\
vous  engrammâtes \vu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mat\
ils/elles  engrammèrent \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.ɡʁa.mɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  engrammé  \ʒ‿y.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
tu eus  engrammé  \ty y.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
il/elle/on eut  engrammé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
nous eûmes  engrammé  \nu.z‿ym.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
vous eûtes  engrammé  \vu.z‿yt.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
ils/elles eurent  engrammé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
Futur simple
j’ engrammerai \ʒ‿ ɑ̃.ɡʁa.m(ə.)ʁe\
tu  engrammeras \ty  ɑ̃.ɡʁa.m(ə.)ʁa\
il/elle/on  engrammera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.ɡʁa.m(ə.)ʁa\
nous  engrammerons \nu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.m(ə.)ʁɔ̃\
vous  engrammerez \vu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.m(ə.)ʁe\
ils/elles  engrammeront \[il/ɛl].z‿ ɑ̃.ɡʁa.m(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  engrammé  \ʒ‿o.ʁe ɑ̃.ɡʁa.me\
tu auras  engrammé  \ty o.ʁa.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
il/elle/on aura  engrammé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɑ̃.ɡʁa.me\
nous aurons  engrammé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
vous aurez  engrammé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
ils/elles auront  engrammé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\

Subjonctif

Présent
que j’ engramme \kə ʒ‿ ɑ̃.ɡʁam\
que tu  engrammes \kə ty  ɑ̃.ɡʁam\
qu’il/elle/on  engramme \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.ɡʁam\
que nous  engrammions \kə nu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mjɔ̃\
que vous  engrammiez \kə vu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.mje\
qu’ils/elles  engramment \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.ɡʁam\
Passé
que j’aie  engrammé  \kə ʒ‿ɛ ɑ̃.ɡʁa.me\
que tu aies  engrammé  \kə ty ɛ.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
qu’il/elle/on ait  engrammé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
que nous ayons  engrammé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
que vous ayez  engrammé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
qu’ils/elles aient  engrammé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
Imparfait
que j’ engrammasse \kə ʒ‿ ɑ̃.ɡʁa.mas\
que tu  engrammasses \kə ty  ɑ̃.ɡʁa.mas\
qu’il/elle/on  engrammât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɑ̃.ɡʁa.ma\
que nous  engrammassions \kə nu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.ma.sjɔ̃\
que vous  engrammassiez \kə vu.z‿ ɑ̃.ɡʁa.ma.sje\
qu’ils/elles  engrammassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɑ̃.ɡʁa.mas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  engrammé  \kə ʒ‿ys ɑ̃.ɡʁa.me\
que tu eusses  engrammé  \kə ty ys.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
qu’il/elle/on eût  engrammé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\
que nous eussions  engrammé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
que vous eussiez  engrammé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\
qu’ils/elles eussent  engrammé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɑ̃.ɡʁa.me\

Conditionnel

Impératif

Présent
  engramme  \ɑ̃.ɡʁam\
  engrammons  \ɑ̃.ɡʁa.mɔ̃\
  engrammez  \ɑ̃.ɡʁa.me\
Passé
 aie  engrammé   \ɛ ɑ̃.ɡʁa.me\ 
 ayons  engrammé   \ɛ.jɔ̃.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\ 
 ayez  engrammé   \ɛ.je.z‿ɑ̃.ɡʁa.me\