Conjugaison:français/fariniser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
fariniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de fariniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  farinise \ʒə  fa.ʁi.niz\
tu  farinises \ty  fa.ʁi.niz\
il/elle/on  farinise \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.ʁi.niz\
nous  farinisons \nu  fa.ʁi.ni.zɔ̃\
vous  farinisez \vu  fa.ʁi.ni.ze\
ils/elles  farinisent \[il/ɛl]  fa.ʁi.niz\
Passé composé
j’ai  farinisé  \ʒ‿e fa.ʁi.ni.ze\
tu as  farinisé  \ty a fa.ʁi.ni.ze\
il/elle/on a  farinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fa.ʁi.ni.ze\
nous avons  farinisé  \nu.z‿a.vɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\
vous avez  farinisé  \vu.z‿a.ve fa.ʁi.ni.ze\
ils/elles ont  farinisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\
Imparfait
je  farinisais \ʒə  fa.ʁi.ni.zɛ\
tu  farinisais \ty  fa.ʁi.ni.zɛ\
il/elle/on  farinisait \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.ʁi.ni.zɛ\
nous  farinisions \nu  fa.ʁi.ni.zjɔ̃\
vous  farinisiez \vu  fa.ʁi.ni.zje\
ils/elles  farinisaient \[il/ɛl]  fa.ʁi.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  farinisé  \ʒ‿a.vɛ fa.ʁi.ni.ze\
tu avais  farinisé  \ty a.vɛ fa.ʁi.ni.ze\
il/elle/on avait  farinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fa.ʁi.ni.ze\
nous avions  farinisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\
vous aviez  farinisé  \vu.z‿a.vje fa.ʁi.ni.ze\
ils/elles avaient  farinisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fa.ʁi.ni.ze\
Passé simple
je  farinisai \ʒə  fa.ʁi.ni.ze\
tu  farinisas \ty  fa.ʁi.ni.za\
il/elle/on  farinisa \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.ʁi.ni.za\
nous  farinisâmes \nu  fa.ʁi.ni.zam\
vous  farinisâtes \vu  fa.ʁi.ni.zat\
ils/elles  farinisèrent \[il/ɛl]  fa.ʁi.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  farinisé  \ʒ‿y fa.ʁi.ni.ze\
tu eus  farinisé  \ty y fa.ʁi.ni.ze\
il/elle/on eut  farinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fa.ʁi.ni.ze\
nous eûmes  farinisé  \nu.z‿ym fa.ʁi.ni.ze\
vous eûtes  farinisé  \vu.z‿yt fa.ʁi.ni.ze\
ils/elles eurent  farinisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fa.ʁi.ni.ze\
Futur simple
je  fariniserai \ʒə  fa.ʁi.ni.z(ə.)ʁe\
tu  fariniseras \ty  fa.ʁi.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  farinisera \[il/ɛl/ɔ̃]  fa.ʁi.ni.z(ə.)ʁa\
nous  fariniserons \nu  fa.ʁi.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  fariniserez \vu  fa.ʁi.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  fariniseront \[il/ɛl]  fa.ʁi.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  farinisé  \ʒ‿o.ʁe fa.ʁi.ni.ze\
tu auras  farinisé  \ty o.ʁa fa.ʁi.ni.ze\
il/elle/on aura  farinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fa.ʁi.ni.ze\
nous aurons  farinisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\
vous aurez  farinisé  \vu.z‿o.ʁe fa.ʁi.ni.ze\
ils/elles auront  farinisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  farinise \kə ʒə  fa.ʁi.niz\
que tu  farinises \kə ty  fa.ʁi.niz\
qu’il/elle/on  farinise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fa.ʁi.niz\
que nous  farinisions \kə nu  fa.ʁi.ni.zjɔ̃\
que vous  farinisiez \kə vu  fa.ʁi.ni.zje\
qu’ils/elles  farinisent \k‿[il/ɛl]  fa.ʁi.niz\
Passé
que j’aie  farinisé  \kə ʒ‿ɛ fa.ʁi.ni.ze\
que tu aies  farinisé  \kə ty ɛ fa.ʁi.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  farinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fa.ʁi.ni.ze\
que nous ayons  farinisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\
que vous ayez  farinisé  \kə vu.z‿ɛ.je fa.ʁi.ni.ze\
qu’ils/elles aient  farinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fa.ʁi.ni.ze\
Imparfait
que je  farinisasse \kə ʒə  fa.ʁi.ni.zas\
que tu  farinisasses \kə ty  fa.ʁi.ni.zas\
qu’il/elle/on  farinisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fa.ʁi.ni.za\
que nous  farinisassions \kə nu  fa.ʁi.ni.za.sjɔ̃\
que vous  farinisassiez \kə vu  fa.ʁi.ni.za.sje\
qu’ils/elles  farinisassent \k‿[il/ɛl]  fa.ʁi.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  farinisé  \kə ʒ‿ys fa.ʁi.ni.ze\
que tu eusses  farinisé  \kə ty ys fa.ʁi.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  farinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fa.ʁi.ni.ze\
que nous eussions  farinisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\
que vous eussiez  farinisé  \kə vu.z‿y.sje fa.ʁi.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  farinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fa.ʁi.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  farinise  \fa.ʁi.niz\
  farinisons  \fa.ʁi.ni.zɔ̃\
  farinisez  \fa.ʁi.ni.ze\
Passé
 aie  farinisé   \ɛ fa.ʁi.ni.ze\ 
 ayons  farinisé   \ɛ.jɔ̃ fa.ʁi.ni.ze\ 
 ayez  farinisé   \ɛ.je fa.ʁi.ni.ze\