Conjugaison:français/fengshuiser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
fengshuiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de fengshuiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  fengshuise \ʒə  fɛŋ.ʃɥiz\
tu  fengshuises \ty  fɛŋ.ʃɥiz\
il/elle/on  fengshuise \[il/ɛl/ɔ̃]  fɛŋ.ʃɥiz\
nous  fengshuisons \nu  fɛŋ.ʃɥi.zɔ̃\
vous  fengshuisez \vu  fɛŋ.ʃɥi.ze\
ils/elles  fengshuisent \[il/ɛl]  fɛŋ.ʃɥiz\
Passé composé
j’ai  fengshuisé  \ʒ‿e fɛŋ.ʃɥi.ze\
tu as  fengshuisé  \ty a fɛŋ.ʃɥi.ze\
il/elle/on a  fengshuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fɛŋ.ʃɥi.ze\
nous avons  fengshuisé  \nu.z‿a.vɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\
vous avez  fengshuisé  \vu.z‿a.ve fɛŋ.ʃɥi.ze\
ils/elles ont  fengshuisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\
Imparfait
je  fengshuisais \ʒə  fɛŋ.ʃɥi.zɛ\
tu  fengshuisais \ty  fɛŋ.ʃɥi.zɛ\
il/elle/on  fengshuisait \[il/ɛl/ɔ̃]  fɛŋ.ʃɥi.zɛ\
nous  fengshuisions \nu  fɛŋ.ʃɥi.zjɔ̃\
vous  fengshuisiez \vu  fɛŋ.ʃɥi.zje\
ils/elles  fengshuisaient \[il/ɛl]  fɛŋ.ʃɥi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  fengshuisé  \ʒ‿a.vɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
tu avais  fengshuisé  \ty a.vɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
il/elle/on avait  fengshuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
nous avions  fengshuisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\
vous aviez  fengshuisé  \vu.z‿a.vje fɛŋ.ʃɥi.ze\
ils/elles avaient  fengshuisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
Passé simple
je  fengshuisai \ʒə  fɛŋ.ʃɥi.ze\
tu  fengshuisas \ty  fɛŋ.ʃɥi.za\
il/elle/on  fengshuisa \[il/ɛl/ɔ̃]  fɛŋ.ʃɥi.za\
nous  fengshuisâmes \nu  fɛŋ.ʃɥi.zam\
vous  fengshuisâtes \vu  fɛŋ.ʃɥi.zat\
ils/elles  fengshuisèrent \[il/ɛl]  fɛŋ.ʃɥi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  fengshuisé  \ʒ‿y fɛŋ.ʃɥi.ze\
tu eus  fengshuisé  \ty y fɛŋ.ʃɥi.ze\
il/elle/on eut  fengshuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɛŋ.ʃɥi.ze\
nous eûmes  fengshuisé  \nu.z‿ym fɛŋ.ʃɥi.ze\
vous eûtes  fengshuisé  \vu.z‿yt fɛŋ.ʃɥi.ze\
ils/elles eurent  fengshuisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fɛŋ.ʃɥi.ze\
Futur simple
je  fengshuiserai \ʒə  fɛŋ.ʃɥi.z(ə.)ʁe\
tu  fengshuiseras \ty  fɛŋ.ʃɥi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  fengshuisera \[il/ɛl/ɔ̃]  fɛŋ.ʃɥi.z(ə.)ʁa\
nous  fengshuiserons \nu  fɛŋ.ʃɥi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  fengshuiserez \vu  fɛŋ.ʃɥi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  fengshuiseront \[il/ɛl]  fɛŋ.ʃɥi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  fengshuisé  \ʒ‿o.ʁe fɛŋ.ʃɥi.ze\
tu auras  fengshuisé  \ty o.ʁa fɛŋ.ʃɥi.ze\
il/elle/on aura  fengshuisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fɛŋ.ʃɥi.ze\
nous aurons  fengshuisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\
vous aurez  fengshuisé  \vu.z‿o.ʁe fɛŋ.ʃɥi.ze\
ils/elles auront  fengshuisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  fengshuise \kə ʒə  fɛŋ.ʃɥiz\
que tu  fengshuises \kə ty  fɛŋ.ʃɥiz\
qu’il/elle/on  fengshuise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɛŋ.ʃɥiz\
que nous  fengshuisions \kə nu  fɛŋ.ʃɥi.zjɔ̃\
que vous  fengshuisiez \kə vu  fɛŋ.ʃɥi.zje\
qu’ils/elles  fengshuisent \k‿[il/ɛl]  fɛŋ.ʃɥiz\
Passé
que j’aie  fengshuisé  \kə ʒ‿ɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
que tu aies  fengshuisé  \kə ty ɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
qu’il/elle/on ait  fengshuisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
que nous ayons  fengshuisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\
que vous ayez  fengshuisé  \kə vu.z‿ɛ.je fɛŋ.ʃɥi.ze\
qu’ils/elles aient  fengshuisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\
Imparfait
que je  fengshuisasse \kə ʒə  fɛŋ.ʃɥi.zas\
que tu  fengshuisasses \kə ty  fɛŋ.ʃɥi.zas\
qu’il/elle/on  fengshuisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɛŋ.ʃɥi.za\
que nous  fengshuisassions \kə nu  fɛŋ.ʃɥi.za.sjɔ̃\
que vous  fengshuisassiez \kə vu  fɛŋ.ʃɥi.za.sje\
qu’ils/elles  fengshuisassent \k‿[il/ɛl]  fɛŋ.ʃɥi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  fengshuisé  \kə ʒ‿ys fɛŋ.ʃɥi.ze\
que tu eusses  fengshuisé  \kə ty ys fɛŋ.ʃɥi.ze\
qu’il/elle/on eût  fengshuisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɛŋ.ʃɥi.ze\
que nous eussions  fengshuisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\
que vous eussiez  fengshuisé  \kə vu.z‿y.sje fɛŋ.ʃɥi.ze\
qu’ils/elles eussent  fengshuisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fɛŋ.ʃɥi.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  fengshuise  \fɛŋ.ʃɥiz\
  fengshuisons  \fɛŋ.ʃɥi.zɔ̃\
  fengshuisez  \fɛŋ.ʃɥi.ze\
Passé
 aie  fengshuisé   \ɛ fɛŋ.ʃɥi.ze\ 
 ayons  fengshuisé   \ɛ.jɔ̃ fɛŋ.ʃɥi.ze\ 
 ayez  fengshuisé   \ɛ.je fɛŋ.ʃɥi.ze\