Conjugaison:français/gallo-romaniser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
gallo-romaniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de gallo-romaniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  gallo-romanise \ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
tu  gallo-romanises \ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
il/elle/on  gallo-romanise \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
nous  gallo-romanisons \nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɔ̃\
vous  gallo-romanisez \vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
ils/elles  gallo-romanisent \[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
Passé composé
j’ai  gallo-romanisé  \ʒ‿e ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
tu as  gallo-romanisé  \ty a ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on a  gallo-romanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
nous avons  gallo-romanisé  \nu.z‿a.vɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
vous avez  gallo-romanisé  \vu.z‿a.ve ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
ils/elles ont  gallo-romanisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
Imparfait
je  gallo-romanisais \ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɛ\
tu  gallo-romanisais \ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɛ\
il/elle/on  gallo-romanisait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɛ\
nous  gallo-romanisions \nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zjɔ̃\
vous  gallo-romanisiez \vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zje\
ils/elles  gallo-romanisaient \[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  gallo-romanisé  \ʒ‿a.vɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
tu avais  gallo-romanisé  \ty a.vɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on avait  gallo-romanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
nous avions  gallo-romanisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
vous aviez  gallo-romanisé  \vu.z‿a.vje ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
ils/elles avaient  gallo-romanisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
Passé simple
je  gallo-romanisai \ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
tu  gallo-romanisas \ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.za\
il/elle/on  gallo-romanisa \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.za\
nous  gallo-romanisâmes \nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zam\
vous  gallo-romanisâtes \vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zat\
ils/elles  gallo-romanisèrent \[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  gallo-romanisé  \ʒ‿y ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
tu eus  gallo-romanisé  \ty y ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on eut  gallo-romanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
nous eûmes  gallo-romanisé  \nu.z‿ym ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
vous eûtes  gallo-romanisé  \vu.z‿yt ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
ils/elles eurent  gallo-romanisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
Futur simple
je  gallo-romaniserai \ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁe\
tu  gallo-romaniseras \ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  gallo-romanisera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁa\
nous  gallo-romaniserons \nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  gallo-romaniserez \vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  gallo-romaniseront \[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  gallo-romanisé  \ʒ‿o.ʁe ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
tu auras  gallo-romanisé  \ty o.ʁa ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on aura  gallo-romanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
nous aurons  gallo-romanisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
vous aurez  gallo-romanisé  \vu.z‿o.ʁe ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
ils/elles auront  gallo-romanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  gallo-romanise \kə ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
que tu  gallo-romanises \kə ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
qu’il/elle/on  gallo-romanise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
que nous  gallo-romanisions \kə nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zjɔ̃\
que vous  gallo-romanisiez \kə vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zje\
qu’ils/elles  gallo-romanisent \k‿[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
Passé
que j’aie  gallo-romanisé  \kə ʒ‿ɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
que tu aies  gallo-romanisé  \kə ty ɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  gallo-romanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
que nous ayons  gallo-romanisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
que vous ayez  gallo-romanisé  \kə vu.z‿ɛ.je ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
qu’ils/elles aient  gallo-romanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
Imparfait
que je  gallo-romanisasse \kə ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zas\
que tu  gallo-romanisasses \kə ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zas\
qu’il/elle/on  gallo-romanisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.za\
que nous  gallo-romanisassions \kə nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.za.sjɔ̃\
que vous  gallo-romanisassiez \kə vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.za.sje\
qu’ils/elles  gallo-romanisassent \k‿[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  gallo-romanisé  \kə ʒ‿ys ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
que tu eusses  gallo-romanisé  \kə ty ys ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  gallo-romanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
que nous eussions  gallo-romanisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
que vous eussiez  gallo-romanisé  \kə vu.z‿y.sje ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  gallo-romanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\

Conditionnel

Présent
je  gallo-romaniserais \ʒə  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  gallo-romaniserais \ty  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  gallo-romaniserait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  gallo-romaniserions \nu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  gallo-romaniseriez \vu  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zə.ʁje\
ils/elles  gallo-romaniseraient \[il/ɛl]  ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  gallo-romanisé  \ʒ‿o.ʁɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
tu aurais  gallo-romanisé  \ty o.ʁɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
il/elle/on aurait  gallo-romanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
nous aurions  gallo-romanisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
vous auriez  gallo-romanisé  \vu.z‿o.ʁje ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
ils/elles auraient  gallo-romanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\

Impératif

Présent
  gallo-romanise  \ɡa.lo.ʁɔ.ma.niz\
  gallo-romanisons  \ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.zɔ̃\
  gallo-romanisez  \ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\
Passé
 aie  gallo-romanisé   \ɛ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\ 
 ayons  gallo-romanisé   \ɛ.jɔ̃ ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\ 
 ayez  gallo-romanisé   \ɛ.je ɡa.lo.ʁɔ.ma.ni.ze\