Conjugaison:français/garouter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
garouter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de garouter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  garoute \ʒə  ɡa.ʁut\
tu  garoutes \ty  ɡa.ʁut\
il/elle/on  garoute \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.ʁut\
nous  garoutons \nu  ɡa.ʁu.tɔ̃\
vous  garoutez \vu  ɡa.ʁu.te\
ils/elles  garoutent \[il/ɛl]  ɡa.ʁut\
Passé composé
j’ai  garouté  \ʒ‿e ɡa.ʁu.te\
tu as  garouté  \ty a ɡa.ʁu.te\
il/elle/on a  garouté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɡa.ʁu.te\
nous avons  garouté  \nu.z‿a.vɔ̃ ɡa.ʁu.te\
vous avez  garouté  \vu.z‿a.ve ɡa.ʁu.te\
ils/elles ont  garouté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɡa.ʁu.te\
Imparfait
je  garoutais \ʒə  ɡa.ʁu.tɛ\
tu  garoutais \ty  ɡa.ʁu.tɛ\
il/elle/on  garoutait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.ʁu.tɛ\
nous  garoutions \nu  ɡa.ʁu.tjɔ̃\
vous  garoutiez \vu  ɡa.ʁu.tje\
ils/elles  garoutaient \[il/ɛl]  ɡa.ʁu.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  garouté  \ʒ‿a.vɛ ɡa.ʁu.te\
tu avais  garouté  \ty a.vɛ ɡa.ʁu.te\
il/elle/on avait  garouté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɡa.ʁu.te\
nous avions  garouté  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɡa.ʁu.te\
vous aviez  garouté  \vu.z‿a.vje ɡa.ʁu.te\
ils/elles avaient  garouté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɡa.ʁu.te\
Passé simple
je  garoutai \ʒə  ɡa.ʁu.te\
tu  garoutas \ty  ɡa.ʁu.ta\
il/elle/on  garouta \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.ʁu.ta\
nous  garoutâmes \nu  ɡa.ʁu.tam\
vous  garoutâtes \vu  ɡa.ʁu.tat\
ils/elles  garoutèrent \[il/ɛl]  ɡa.ʁu.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  garouté  \ʒ‿y ɡa.ʁu.te\
tu eus  garouté  \ty y ɡa.ʁu.te\
il/elle/on eut  garouté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡa.ʁu.te\
nous eûmes  garouté  \nu.z‿ym ɡa.ʁu.te\
vous eûtes  garouté  \vu.z‿yt ɡa.ʁu.te\
ils/elles eurent  garouté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɡa.ʁu.te\
Futur simple
je  garouterai \ʒə  ɡa.ʁu.t(ə.)ʁe\
tu  garouteras \ty  ɡa.ʁu.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  garoutera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.ʁu.t(ə.)ʁa\
nous  garouterons \nu  ɡa.ʁu.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  garouterez \vu  ɡa.ʁu.t(ə.)ʁe\
ils/elles  garouteront \[il/ɛl]  ɡa.ʁu.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  garouté  \ʒ‿o.ʁe ɡa.ʁu.te\
tu auras  garouté  \ty o.ʁa ɡa.ʁu.te\
il/elle/on aura  garouté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɡa.ʁu.te\
nous aurons  garouté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɡa.ʁu.te\
vous aurez  garouté  \vu.z‿o.ʁe ɡa.ʁu.te\
ils/elles auront  garouté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɡa.ʁu.te\

Subjonctif

Présent
que je  garoute \kə ʒə  ɡa.ʁut\
que tu  garoutes \kə ty  ɡa.ʁut\
qu’il/elle/on  garoute \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.ʁut\
que nous  garoutions \kə nu  ɡa.ʁu.tjɔ̃\
que vous  garoutiez \kə vu  ɡa.ʁu.tje\
qu’ils/elles  garoutent \k‿[il/ɛl]  ɡa.ʁut\
Passé
que j’aie  garouté  \kə ʒ‿ɛ ɡa.ʁu.te\
que tu aies  garouté  \kə ty ɛ ɡa.ʁu.te\
qu’il/elle/on ait  garouté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɡa.ʁu.te\
que nous ayons  garouté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɡa.ʁu.te\
que vous ayez  garouté  \kə vu.z‿ɛ.je ɡa.ʁu.te\
qu’ils/elles aient  garouté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɡa.ʁu.te\
Imparfait
que je  garoutasse \kə ʒə  ɡa.ʁu.tas\
que tu  garoutasses \kə ty  ɡa.ʁu.tas\
qu’il/elle/on  garoutât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡa.ʁu.ta\
que nous  garoutassions \kə nu  ɡa.ʁu.ta.sjɔ̃\
que vous  garoutassiez \kə vu  ɡa.ʁu.ta.sje\
qu’ils/elles  garoutassent \k‿[il/ɛl]  ɡa.ʁu.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  garouté  \kə ʒ‿ys ɡa.ʁu.te\
que tu eusses  garouté  \kə ty ys ɡa.ʁu.te\
qu’il/elle/on eût  garouté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡa.ʁu.te\
que nous eussions  garouté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɡa.ʁu.te\
que vous eussiez  garouté  \kə vu.z‿y.sje ɡa.ʁu.te\
qu’ils/elles eussent  garouté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɡa.ʁu.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  garoute  \ɡa.ʁut\
  garoutons  \ɡa.ʁu.tɔ̃\
  garoutez  \ɡa.ʁu.te\
Passé
 aie  garouté   \ɛ ɡa.ʁu.te\ 
 ayons  garouté   \ɛ.jɔ̃ ɡa.ʁu.te\ 
 ayez  garouté   \ɛ.je ɡa.ʁu.te\