Conjugaison:français/gratouiller

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
gratouiller
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}

Conjugaison de gratouiller, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  gratouille \ʒə  ɡʁa.tuj\
tu  gratouilles \ty  ɡʁa.tuj\
il/elle/on  gratouille \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.tuj\
nous  gratouillons \nu  ɡʁa.tu.jɔ̃\
vous  gratouillez \vu  ɡʁa.tu.je\
ils/elles  gratouillent \[il/ɛl]  ɡʁa.tuj\
Passé composé
j’ai  gratouillé  \ʒ‿e ɡʁa.tu.je\
tu as  gratouillé  \ty a ɡʁa.tu.je\
il/elle/on a  gratouillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ɡʁa.tu.je\
nous avons  gratouillé  \nu.z‿a.vɔ̃ ɡʁa.tu.je\
vous avez  gratouillé  \vu.z‿a.ve ɡʁa.tu.je\
ils/elles ont  gratouillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ɡʁa.tu.je\
Imparfait
je  gratouillais \ʒə  ɡʁa.tu.jɛ\
tu  gratouillais \ty  ɡʁa.tu.jɛ\
il/elle/on  gratouillait \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.tu.jɛ\
nous  gratouillions \nu  ɡʁa.tuj.jɔ̃\
vous  gratouilliez \vu  ɡʁa.tuj.je\
ils/elles  gratouillaient \[il/ɛl]  ɡʁa.tu.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  gratouillé  \ʒ‿a.vɛ ɡʁa.tu.je\
tu avais  gratouillé  \ty a.vɛ ɡʁa.tu.je\
il/elle/on avait  gratouillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ɡʁa.tu.je\
nous avions  gratouillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ɡʁa.tu.je\
vous aviez  gratouillé  \vu.z‿a.vje ɡʁa.tu.je\
ils/elles avaient  gratouillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ɡʁa.tu.je\
Passé simple
je  gratouillai \ʒə  ɡʁa.tu.je\
tu  gratouillas \ty  ɡʁa.tu.ja\
il/elle/on  gratouilla \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.tu.ja\
nous  gratouillâmes \nu  ɡʁa.tu.jam\
vous  gratouillâtes \vu  ɡʁa.tu.jat\
ils/elles  gratouillèrent \[il/ɛl]  ɡʁa.tu.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  gratouillé  \ʒ‿y ɡʁa.tu.je\
tu eus  gratouillé  \ty y ɡʁa.tu.je\
il/elle/on eut  gratouillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.tu.je\
nous eûmes  gratouillé  \nu.z‿ym ɡʁa.tu.je\
vous eûtes  gratouillé  \vu.z‿yt ɡʁa.tu.je\
ils/elles eurent  gratouillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ɡʁa.tu.je\
Futur simple
je  gratouillerai \ʒə  ɡʁa.tuj(ə.)ʁe\
tu  gratouilleras \ty  ɡʁa.tuj(ə.)ʁa\
il/elle/on  gratouillera \[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.tuj(ə.)ʁa\
nous  gratouillerons \nu  ɡʁa.tuj(ə.)ʁɔ̃\
vous  gratouillerez \vu  ɡʁa.tuj(ə.)ʁe\
ils/elles  gratouilleront \[il/ɛl]  ɡʁa.tuj(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  gratouillé  \ʒ‿o.ʁe ɡʁa.tu.je\
tu auras  gratouillé  \ty o.ʁa ɡʁa.tu.je\
il/elle/on aura  gratouillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɡʁa.tu.je\
nous aurons  gratouillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.tu.je\
vous aurez  gratouillé  \vu.z‿o.ʁe ɡʁa.tu.je\
ils/elles auront  gratouillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ɡʁa.tu.je\

Subjonctif

Présent
que je  gratouille \kə ʒə  ɡʁa.tuj\
que tu  gratouilles \kə ty  ɡʁa.tuj\
qu’il/elle/on  gratouille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.tuj\
que nous  gratouillions \kə nu  ɡʁa.tuj.jɔ̃\
que vous  gratouilliez \kə vu  ɡʁa.tuj.je\
qu’ils/elles  gratouillent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.tuj\
Passé
que j’aie  gratouillé  \kə ʒ‿ɛ ɡʁa.tu.je\
que tu aies  gratouillé  \kə ty ɛ ɡʁa.tu.je\
qu’il/elle/on ait  gratouillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ɡʁa.tu.je\
que nous ayons  gratouillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ɡʁa.tu.je\
que vous ayez  gratouillé  \kə vu.z‿ɛ.je ɡʁa.tu.je\
qu’ils/elles aient  gratouillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ɡʁa.tu.je\
Imparfait
que je  gratouillasse \kə ʒə  ɡʁa.tu.jas\
que tu  gratouillasses \kə ty  ɡʁa.tu.jas\
qu’il/elle/on  gratouillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ɡʁa.tu.ja\
que nous  gratouillassions \kə nu  ɡʁa.tu.ja.sjɔ̃\
que vous  gratouillassiez \kə vu  ɡʁa.tu.ja.sje\
qu’ils/elles  gratouillassent \k‿[il/ɛl]  ɡʁa.tu.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  gratouillé  \kə ʒ‿ys ɡʁa.tu.je\
que tu eusses  gratouillé  \kə ty ys ɡʁa.tu.je\
qu’il/elle/on eût  gratouillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ɡʁa.tu.je\
que nous eussions  gratouillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ɡʁa.tu.je\
que vous eussiez  gratouillé  \kə vu.z‿y.sje ɡʁa.tu.je\
qu’ils/elles eussent  gratouillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ɡʁa.tu.je\

Conditionnel

Impératif

Présent
  gratouille  \ɡʁa.tuj\
  gratouillons  \ɡʁa.tu.jɔ̃\
  gratouillez  \ɡʁa.tu.je\
Passé
 aie  gratouillé   \ɛ ɡʁa.tu.je\ 
 ayons  gratouillé   \ɛ.jɔ̃ ɡʁa.tu.je\ 
 ayez  gratouillé   \ɛ.je ɡʁa.tu.je\