Conjugaison:français/hargoter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
hargoter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de hargoter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  hargote \ʒə  aʁ.ɡɔt\
tu  hargotes \ty  aʁ.ɡɔt\
il/elle/on  hargote \[il/ɛl/ɔ̃]  aʁ.ɡɔt\
nous  hargotons \nu  aʁ.ɡɔ.tɔ̃\
vous  hargotez \vu  aʁ.ɡɔ.te\
ils/elles  hargotent \[il/ɛl]  aʁ.ɡɔt\
Passé composé
j’ai  hargoté  \ʒ‿e aʁ.ɡɔ.te\
tu as  hargoté  \ty a aʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on a  hargoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a aʁ.ɡɔ.te\
nous avons  hargoté  \nu.z‿a.vɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\
vous avez  hargoté  \vu.z‿a.ve aʁ.ɡɔ.te\
ils/elles ont  hargoté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\
Imparfait
je  hargotais \ʒə  aʁ.ɡɔ.tɛ\
tu  hargotais \ty  aʁ.ɡɔ.tɛ\
il/elle/on  hargotait \[il/ɛl/ɔ̃]  aʁ.ɡɔ.tɛ\
nous  hargotions \nu  aʁ.ɡɔ.tjɔ̃\
vous  hargotiez \vu  aʁ.ɡɔ.tje\
ils/elles  hargotaient \[il/ɛl]  aʁ.ɡɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  hargoté  \ʒ‿a.vɛ aʁ.ɡɔ.te\
tu avais  hargoté  \ty a.vɛ aʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on avait  hargoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ aʁ.ɡɔ.te\
nous avions  hargoté  \nu.z‿a.vjɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\
vous aviez  hargoté  \vu.z‿a.vje aʁ.ɡɔ.te\
ils/elles avaient  hargoté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ aʁ.ɡɔ.te\
Passé simple
je  hargotai \ʒə  aʁ.ɡɔ.te\
tu  hargotas \ty  aʁ.ɡɔ.ta\
il/elle/on  hargota \[il/ɛl/ɔ̃]  aʁ.ɡɔ.ta\
nous  hargotâmes \nu  aʁ.ɡɔ.tam\
vous  hargotâtes \vu  aʁ.ɡɔ.tat\
ils/elles  hargotèrent \[il/ɛl]  aʁ.ɡɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  hargoté  \ʒ‿y aʁ.ɡɔ.te\
tu eus  hargoté  \ty y aʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on eut  hargoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y aʁ.ɡɔ.te\
nous eûmes  hargoté  \nu.z‿ym aʁ.ɡɔ.te\
vous eûtes  hargoté  \vu.z‿yt aʁ.ɡɔ.te\
ils/elles eurent  hargoté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ aʁ.ɡɔ.te\
Futur simple
je  hargoterai \ʒə  aʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁe\
tu  hargoteras \ty  aʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  hargotera \[il/ɛl/ɔ̃]  aʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁa\
nous  hargoterons \nu  aʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  hargoterez \vu  aʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  hargoteront \[il/ɛl]  aʁ.ɡɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  hargoté  \ʒ‿o.ʁe aʁ.ɡɔ.te\
tu auras  hargoté  \ty o.ʁa aʁ.ɡɔ.te\
il/elle/on aura  hargoté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa aʁ.ɡɔ.te\
nous aurons  hargoté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\
vous aurez  hargoté  \vu.z‿o.ʁe aʁ.ɡɔ.te\
ils/elles auront  hargoté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  hargote \kə ʒə  aʁ.ɡɔt\
que tu  hargotes \kə ty  aʁ.ɡɔt\
qu’il/elle/on  hargote \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  aʁ.ɡɔt\
que nous  hargotions \kə nu  aʁ.ɡɔ.tjɔ̃\
que vous  hargotiez \kə vu  aʁ.ɡɔ.tje\
qu’ils/elles  hargotent \k‿[il/ɛl]  aʁ.ɡɔt\
Passé
que j’aie  hargoté  \kə ʒ‿ɛ aʁ.ɡɔ.te\
que tu aies  hargoté  \kə ty ɛ aʁ.ɡɔ.te\
qu’il/elle/on ait  hargoté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ aʁ.ɡɔ.te\
que nous ayons  hargoté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\
que vous ayez  hargoté  \kə vu.z‿ɛ.je aʁ.ɡɔ.te\
qu’ils/elles aient  hargoté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ aʁ.ɡɔ.te\
Imparfait
que je  hargotasse \kə ʒə  aʁ.ɡɔ.tas\
que tu  hargotasses \kə ty  aʁ.ɡɔ.tas\
qu’il/elle/on  hargotât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  aʁ.ɡɔ.ta\
que nous  hargotassions \kə nu  aʁ.ɡɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  hargotassiez \kə vu  aʁ.ɡɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  hargotassent \k‿[il/ɛl]  aʁ.ɡɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  hargoté  \kə ʒ‿ys aʁ.ɡɔ.te\
que tu eusses  hargoté  \kə ty ys aʁ.ɡɔ.te\
qu’il/elle/on eût  hargoté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y aʁ.ɡɔ.te\
que nous eussions  hargoté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\
que vous eussiez  hargoté  \kə vu.z‿y.sje aʁ.ɡɔ.te\
qu’ils/elles eussent  hargoté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys aʁ.ɡɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  hargote  \aʁ.ɡɔt\
  hargotons  \aʁ.ɡɔ.tɔ̃\
  hargotez  \aʁ.ɡɔ.te\
Passé
 aie  hargoté   \ɛ aʁ.ɡɔ.te\ 
 ayons  hargoté   \ɛ.jɔ̃ aʁ.ɡɔ.te\ 
 ayez  hargoté   \ɛ.je aʁ.ɡɔ.te\