Conjugaison:français/inconfortabiliser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
inconfortabiliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de inconfortabiliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ inconfortabilise \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
tu  inconfortabilises \ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
il/elle/on  inconfortabilise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
nous  inconfortabilisons \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zɔ̃\
vous  inconfortabilisez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
ils/elles  inconfortabilisent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
Passé composé
j’ai  inconfortabilisé  \ʒ‿e ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
tu as  inconfortabilisé  \ty a.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
il/elle/on a  inconfortabilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
nous avons  inconfortabilisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
vous avez  inconfortabilisé  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
ils/elles ont  inconfortabilisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
Imparfait
j’ inconfortabilisais \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zɛ\
tu  inconfortabilisais \ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zɛ\
il/elle/on  inconfortabilisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zɛ\
nous  inconfortabilisions \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zjɔ̃\
vous  inconfortabilisiez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zje\
ils/elles  inconfortabilisaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  inconfortabilisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
tu avais  inconfortabilisé  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
il/elle/on avait  inconfortabilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
nous avions  inconfortabilisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
vous aviez  inconfortabilisé  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
ils/elles avaient  inconfortabilisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
Passé simple
j’ inconfortabilisai \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
tu  inconfortabilisas \ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.za\
il/elle/on  inconfortabilisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.za\
nous  inconfortabilisâmes \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zam\
vous  inconfortabilisâtes \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zat\
ils/elles  inconfortabilisèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  inconfortabilisé  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
tu eus  inconfortabilisé  \ty y.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
il/elle/on eut  inconfortabilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
nous eûmes  inconfortabilisé  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
vous eûtes  inconfortabilisé  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
ils/elles eurent  inconfortabilisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
Futur simple
j’ inconfortabiliserai \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁe\
tu  inconfortabiliseras \ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  inconfortabilisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁa\
nous  inconfortabiliserons \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  inconfortabiliserez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  inconfortabiliseront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  inconfortabilisé  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
tu auras  inconfortabilisé  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
il/elle/on aura  inconfortabilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
nous aurons  inconfortabilisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
vous aurez  inconfortabilisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
ils/elles auront  inconfortabilisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ inconfortabilise \kə ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
que tu  inconfortabilises \kə ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
qu’il/elle/on  inconfortabilise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
que nous  inconfortabilisions \kə nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zjɔ̃\
que vous  inconfortabilisiez \kə vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zje\
qu’ils/elles  inconfortabilisent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.liz\
Passé
que j’aie  inconfortabilisé  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
que tu aies  inconfortabilisé  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
qu’il/elle/on ait  inconfortabilisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
que nous ayons  inconfortabilisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
que vous ayez  inconfortabilisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
qu’ils/elles aient  inconfortabilisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
Imparfait
que j’ inconfortabilisasse \kə ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zas\
que tu  inconfortabilisasses \kə ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zas\
qu’il/elle/on  inconfortabilisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.za\
que nous  inconfortabilisassions \kə nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.za.sjɔ̃\
que vous  inconfortabilisassiez \kə vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.za.sje\
qu’ils/elles  inconfortabilisassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  inconfortabilisé  \kə ʒ‿ys ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
que tu eusses  inconfortabilisé  \kə ty ys.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
qu’il/elle/on eût  inconfortabilisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
que nous eussions  inconfortabilisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
que vous eussiez  inconfortabilisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
qu’ils/elles eussent  inconfortabilisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\

Conditionnel

Présent
j’ inconfortabiliserais \ʒ‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  inconfortabiliserais \ty  ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  inconfortabiliserait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  inconfortabiliserions \nu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  inconfortabiliseriez \vu.z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.zə.ʁje\
ils/elles  inconfortabiliseraient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  inconfortabilisé  \ʒ‿o.ʁɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
tu aurais  inconfortabilisé  \ty o.ʁɛ.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
il/elle/on aurait  inconfortabilisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
nous aurions  inconfortabilisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
vous auriez  inconfortabilisé  \vu.z‿o.ʁje.z‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\
ils/elles auraient  inconfortabilisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ.t‿ɛ̃.kɔ̃.fɔʁ.ta.bi.li.ze\

Impératif