Conjugaison:français/intuiter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
intuiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de intuiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ intuite \ʒ‿ ɛ̃.tɥit\
tu  intuites \ty  ɛ̃.tɥit\
il/elle/on  intuite \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɥit\
nous  intuitons \nu.z‿ ɛ̃.tɥi.tɔ̃\
vous  intuitez \vu.z‿ ɛ̃.tɥi.te\
ils/elles  intuitent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɥit\
Passé composé
j’ai  intuité  \ʒ‿e ɛ̃.tɥi.te\
tu as  intuité  \ty a.z‿ɛ̃.tɥi.te\
il/elle/on a  intuité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.tɥi.te\
nous avons  intuité  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.tɥi.te\
vous avez  intuité  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.tɥi.te\
ils/elles ont  intuité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.tɥi.te\
Imparfait
j’ intuitais \ʒ‿ ɛ̃.tɥi.tɛ\
tu  intuitais \ty  ɛ̃.tɥi.tɛ\
il/elle/on  intuitait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɥi.tɛ\
nous  intuitions \nu.z‿ ɛ̃.tɥi.tjɔ̃\
vous  intuitiez \vu.z‿ ɛ̃.tɥi.tje\
ils/elles  intuitaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɥi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  intuité  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.tɥi.te\
tu avais  intuité  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.tɥi.te\
il/elle/on avait  intuité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.tɥi.te\
nous avions  intuité  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.tɥi.te\
vous aviez  intuité  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.tɥi.te\
ils/elles avaient  intuité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.tɥi.te\
Passé simple
j’ intuitai \ʒ‿ ɛ̃.tɥi.te\
tu  intuitas \ty  ɛ̃.tɥi.ta\
il/elle/on  intuita \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɥi.ta\
nous  intuitâmes \nu.z‿ ɛ̃.tɥi.tam\
vous  intuitâtes \vu.z‿ ɛ̃.tɥi.tat\
ils/elles  intuitèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɥi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  intuité  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.tɥi.te\
tu eus  intuité  \ty y.z‿ɛ̃.tɥi.te\
il/elle/on eut  intuité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.tɥi.te\
nous eûmes  intuité  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.tɥi.te\
vous eûtes  intuité  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.tɥi.te\
ils/elles eurent  intuité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.tɥi.te\
Futur simple
j’ intuiterai \ʒ‿ ɛ̃.tɥi.t(ə.)ʁe\
tu  intuiteras \ty  ɛ̃.tɥi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  intuitera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɥi.t(ə.)ʁa\
nous  intuiterons \nu.z‿ ɛ̃.tɥi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  intuiterez \vu.z‿ ɛ̃.tɥi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  intuiteront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɥi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  intuité  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.tɥi.te\
tu auras  intuité  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.tɥi.te\
il/elle/on aura  intuité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.tɥi.te\
nous aurons  intuité  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.tɥi.te\
vous aurez  intuité  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.tɥi.te\
ils/elles auront  intuité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.tɥi.te\

Subjonctif

Présent
que j’ intuite \kə ʒ‿ ɛ̃.tɥit\
que tu  intuites \kə ty  ɛ̃.tɥit\
qu’il/elle/on  intuite \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɥit\
que nous  intuitions \kə nu.z‿ ɛ̃.tɥi.tjɔ̃\
que vous  intuitiez \kə vu.z‿ ɛ̃.tɥi.tje\
qu’ils/elles  intuitent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɥit\
Passé
que j’aie  intuité  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.tɥi.te\
que tu aies  intuité  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.tɥi.te\
qu’il/elle/on ait  intuité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.tɥi.te\
que nous ayons  intuité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.tɥi.te\
que vous ayez  intuité  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.tɥi.te\
qu’ils/elles aient  intuité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.tɥi.te\
Imparfait
que j’ intuitasse \kə ʒ‿ ɛ̃.tɥi.tas\
que tu  intuitasses \kə ty  ɛ̃.tɥi.tas\
qu’il/elle/on  intuitât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.tɥi.ta\
que nous  intuitassions \kə nu.z‿ ɛ̃.tɥi.ta.sjɔ̃\
que vous  intuitassiez \kə vu.z‿ ɛ̃.tɥi.ta.sje\
qu’ils/elles  intuitassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.tɥi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  intuité  \kə ʒ‿ys ɛ̃.tɥi.te\
que tu eusses  intuité  \kə ty ys.z‿ɛ̃.tɥi.te\
qu’il/elle/on eût  intuité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.tɥi.te\
que nous eussions  intuité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.tɥi.te\
que vous eussiez  intuité  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.tɥi.te\
qu’ils/elles eussent  intuité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.tɥi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  intuite  \ɛ̃.tɥit\
  intuitons  \ɛ̃.tɥi.tɔ̃\
  intuitez  \ɛ̃.tɥi.te\
Passé
 aie  intuité   \ɛ ɛ̃.tɥi.te\ 
 ayons  intuité   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.tɥi.te\ 
 ayez  intuité   \ɛ.je.z‿ɛ̃.tɥi.te\