Conjugaison:français/klaksonner

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
klaksonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de klaksonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  klaksonne \ʒə  klak.sɔn\
tu  klaksonnes \ty  klak.sɔn\
il/elle/on  klaksonne \[il/ɛl/ɔ̃]  klak.sɔn\
nous  klaksonnons \nu  klak.sɔ.nɔ̃\
vous  klaksonnez \vu  klak.sɔ.ne\
ils/elles  klaksonnent \[il/ɛl]  klak.sɔn\
Passé composé
j’ai  klaksonné  \ʒ‿e klak.sɔ.ne\
tu as  klaksonné  \ty a klak.sɔ.ne\
il/elle/on a  klaksonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a klak.sɔ.ne\
nous avons  klaksonné  \nu.z‿a.vɔ̃ klak.sɔ.ne\
vous avez  klaksonné  \vu.z‿a.ve klak.sɔ.ne\
ils/elles ont  klaksonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ klak.sɔ.ne\
Imparfait
je  klaksonnais \ʒə  klak.sɔ.nɛ\
tu  klaksonnais \ty  klak.sɔ.nɛ\
il/elle/on  klaksonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  klak.sɔ.nɛ\
nous  klaksonnions \nu  klak.sɔ.njɔ̃\
vous  klaksonniez \vu  klak.sɔ.nje\
ils/elles  klaksonnaient \[il/ɛl]  klak.sɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  klaksonné  \ʒ‿a.vɛ klak.sɔ.ne\
tu avais  klaksonné  \ty a.vɛ klak.sɔ.ne\
il/elle/on avait  klaksonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ klak.sɔ.ne\
nous avions  klaksonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ klak.sɔ.ne\
vous aviez  klaksonné  \vu.z‿a.vje klak.sɔ.ne\
ils/elles avaient  klaksonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ klak.sɔ.ne\
Passé simple
je  klaksonnai \ʒə  klak.sɔ.ne\
tu  klaksonnas \ty  klak.sɔ.na\
il/elle/on  klaksonna \[il/ɛl/ɔ̃]  klak.sɔ.na\
nous  klaksonnâmes \nu  klak.sɔ.nam\
vous  klaksonnâtes \vu  klak.sɔ.nat\
ils/elles  klaksonnèrent \[il/ɛl]  klak.sɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  klaksonné  \ʒ‿y klak.sɔ.ne\
tu eus  klaksonné  \ty y klak.sɔ.ne\
il/elle/on eut  klaksonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y klak.sɔ.ne\
nous eûmes  klaksonné  \nu.z‿ym klak.sɔ.ne\
vous eûtes  klaksonné  \vu.z‿yt klak.sɔ.ne\
ils/elles eurent  klaksonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ klak.sɔ.ne\
Futur simple
je  klaksonnerai \ʒə  klak.sɔ.n(ə.)ʁe\
tu  klaksonneras \ty  klak.sɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  klaksonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  klak.sɔ.n(ə.)ʁa\
nous  klaksonnerons \nu  klak.sɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  klaksonnerez \vu  klak.sɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  klaksonneront \[il/ɛl]  klak.sɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  klaksonné  \ʒ‿o.ʁe klak.sɔ.ne\
tu auras  klaksonné  \ty o.ʁa klak.sɔ.ne\
il/elle/on aura  klaksonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa klak.sɔ.ne\
nous aurons  klaksonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ klak.sɔ.ne\
vous aurez  klaksonné  \vu.z‿o.ʁe klak.sɔ.ne\
ils/elles auront  klaksonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ klak.sɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  klaksonne \kə ʒə  klak.sɔn\
que tu  klaksonnes \kə ty  klak.sɔn\
qu’il/elle/on  klaksonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  klak.sɔn\
que nous  klaksonnions \kə nu  klak.sɔ.njɔ̃\
que vous  klaksonniez \kə vu  klak.sɔ.nje\
qu’ils/elles  klaksonnent \k‿[il/ɛl]  klak.sɔn\
Passé
que j’aie  klaksonné  \kə ʒ‿ɛ klak.sɔ.ne\
que tu aies  klaksonné  \kə ty ɛ klak.sɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  klaksonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ klak.sɔ.ne\
que nous ayons  klaksonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ klak.sɔ.ne\
que vous ayez  klaksonné  \kə vu.z‿ɛ.je klak.sɔ.ne\
qu’ils/elles aient  klaksonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ klak.sɔ.ne\
Imparfait
que je  klaksonnasse \kə ʒə  klak.sɔ.nas\
que tu  klaksonnasses \kə ty  klak.sɔ.nas\
qu’il/elle/on  klaksonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  klak.sɔ.na\
que nous  klaksonnassions \kə nu  klak.sɔ.na.sjɔ̃\
que vous  klaksonnassiez \kə vu  klak.sɔ.na.sje\
qu’ils/elles  klaksonnassent \k‿[il/ɛl]  klak.sɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  klaksonné  \kə ʒ‿ys klak.sɔ.ne\
que tu eusses  klaksonné  \kə ty ys klak.sɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  klaksonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y klak.sɔ.ne\
que nous eussions  klaksonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ klak.sɔ.ne\
que vous eussiez  klaksonné  \kə vu.z‿y.sje klak.sɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  klaksonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys klak.sɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  klaksonne  \klak.sɔn\
  klaksonnons  \klak.sɔ.nɔ̃\
  klaksonnez  \klak.sɔ.ne\
Passé
 aie  klaksonné   \ɛ klak.sɔ.ne\ 
 ayons  klaksonné   \ɛ.jɔ̃ klak.sɔ.ne\ 
 ayez  klaksonné   \ɛ.je klak.sɔ.ne\