Conjugaison:français/latiniser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
latiniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de latiniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  latinise \ʒə  la.ti.niz\
tu  latinises \ty  la.ti.niz\
il/elle/on  latinise \[il/ɛl/ɔ̃]  la.ti.niz\
nous  latinisons \nu  la.ti.ni.zɔ̃\
vous  latinisez \vu  la.ti.ni.ze\
ils/elles  latinisent \[il/ɛl]  la.ti.niz\
Passé composé
j’ai  latinisé  \ʒ‿e la.ti.ni.ze\
tu as  latinisé  \ty a la.ti.ni.ze\
il/elle/on a  latinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a la.ti.ni.ze\
nous avons  latinisé  \nu.z‿a.vɔ̃ la.ti.ni.ze\
vous avez  latinisé  \vu.z‿a.ve la.ti.ni.ze\
ils/elles ont  latinisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ la.ti.ni.ze\
Imparfait
je  latinisais \ʒə  la.ti.ni.zɛ\
tu  latinisais \ty  la.ti.ni.zɛ\
il/elle/on  latinisait \[il/ɛl/ɔ̃]  la.ti.ni.zɛ\
nous  latinisions \nu  la.ti.ni.zjɔ̃\
vous  latinisiez \vu  la.ti.ni.zje\
ils/elles  latinisaient \[il/ɛl]  la.ti.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  latinisé  \ʒ‿a.vɛ la.ti.ni.ze\
tu avais  latinisé  \ty a.vɛ la.ti.ni.ze\
il/elle/on avait  latinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ la.ti.ni.ze\
nous avions  latinisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ la.ti.ni.ze\
vous aviez  latinisé  \vu.z‿a.vje la.ti.ni.ze\
ils/elles avaient  latinisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ la.ti.ni.ze\
Passé simple
je  latinisai \ʒə  la.ti.ni.ze\
tu  latinisas \ty  la.ti.ni.za\
il/elle/on  latinisa \[il/ɛl/ɔ̃]  la.ti.ni.za\
nous  latinisâmes \nu  la.ti.ni.zam\
vous  latinisâtes \vu  la.ti.ni.zat\
ils/elles  latinisèrent \[il/ɛl]  la.ti.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  latinisé  \ʒ‿y la.ti.ni.ze\
tu eus  latinisé  \ty y la.ti.ni.ze\
il/elle/on eut  latinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y la.ti.ni.ze\
nous eûmes  latinisé  \nu.z‿ym la.ti.ni.ze\
vous eûtes  latinisé  \vu.z‿yt la.ti.ni.ze\
ils/elles eurent  latinisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ la.ti.ni.ze\
Futur simple
je  latiniserai \ʒə  la.ti.ni.z(ə.)ʁe\
tu  latiniseras \ty  la.ti.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  latinisera \[il/ɛl/ɔ̃]  la.ti.ni.z(ə.)ʁa\
nous  latiniserons \nu  la.ti.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  latiniserez \vu  la.ti.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  latiniseront \[il/ɛl]  la.ti.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  latinisé  \ʒ‿o.ʁe la.ti.ni.ze\
tu auras  latinisé  \ty o.ʁa la.ti.ni.ze\
il/elle/on aura  latinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa la.ti.ni.ze\
nous aurons  latinisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ la.ti.ni.ze\
vous aurez  latinisé  \vu.z‿o.ʁe la.ti.ni.ze\
ils/elles auront  latinisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ la.ti.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  latinise \kə ʒə  la.ti.niz\
que tu  latinises \kə ty  la.ti.niz\
qu’il/elle/on  latinise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  la.ti.niz\
que nous  latinisions \kə nu  la.ti.ni.zjɔ̃\
que vous  latinisiez \kə vu  la.ti.ni.zje\
qu’ils/elles  latinisent \k‿[il/ɛl]  la.ti.niz\
Passé
que j’aie  latinisé  \kə ʒ‿ɛ la.ti.ni.ze\
que tu aies  latinisé  \kə ty ɛ la.ti.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  latinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ la.ti.ni.ze\
que nous ayons  latinisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ la.ti.ni.ze\
que vous ayez  latinisé  \kə vu.z‿ɛ.je la.ti.ni.ze\
qu’ils/elles aient  latinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ la.ti.ni.ze\
Imparfait
que je  latinisasse \kə ʒə  la.ti.ni.zas\
que tu  latinisasses \kə ty  la.ti.ni.zas\
qu’il/elle/on  latinisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  la.ti.ni.za\
que nous  latinisassions \kə nu  la.ti.ni.za.sjɔ̃\
que vous  latinisassiez \kə vu  la.ti.ni.za.sje\
qu’ils/elles  latinisassent \k‿[il/ɛl]  la.ti.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  latinisé  \kə ʒ‿ys la.ti.ni.ze\
que tu eusses  latinisé  \kə ty ys la.ti.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  latinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y la.ti.ni.ze\
que nous eussions  latinisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ la.ti.ni.ze\
que vous eussiez  latinisé  \kə vu.z‿y.sje la.ti.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  latinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys la.ti.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  latinise  \la.ti.niz\
  latinisons  \la.ti.ni.zɔ̃\
  latinisez  \la.ti.ni.ze\
Passé
 aie  latinisé   \ɛ la.ti.ni.ze\ 
 ayons  latinisé   \ɛ.jɔ̃ la.ti.ni.ze\ 
 ayez  latinisé   \ɛ.je la.ti.ni.ze\