Conjugaison:français/microter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
microter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de microter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  microte \ʒə  mi.kʁɔt\
tu  microtes \ty  mi.kʁɔt\
il/elle/on  microte \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.kʁɔt\
nous  microtons \nu  mi.kʁɔ.tɔ̃\
vous  microtez \vu  mi.kʁɔ.te\
ils/elles  microtent \[il/ɛl]  mi.kʁɔt\
Passé composé
j’ai  microté  \ʒ‿e mi.kʁɔ.te\
tu as  microté  \ty a mi.kʁɔ.te\
il/elle/on a  microté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mi.kʁɔ.te\
nous avons  microté  \nu.z‿a.vɔ̃ mi.kʁɔ.te\
vous avez  microté  \vu.z‿a.ve mi.kʁɔ.te\
ils/elles ont  microté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mi.kʁɔ.te\
Imparfait
je  microtais \ʒə  mi.kʁɔ.tɛ\
tu  microtais \ty  mi.kʁɔ.tɛ\
il/elle/on  microtait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.kʁɔ.tɛ\
nous  microtions \nu  mi.kʁɔ.tjɔ̃\
vous  microtiez \vu  mi.kʁɔ.tje\
ils/elles  microtaient \[il/ɛl]  mi.kʁɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  microté  \ʒ‿a.vɛ mi.kʁɔ.te\
tu avais  microté  \ty a.vɛ mi.kʁɔ.te\
il/elle/on avait  microté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mi.kʁɔ.te\
nous avions  microté  \nu.z‿a.vjɔ̃ mi.kʁɔ.te\
vous aviez  microté  \vu.z‿a.vje mi.kʁɔ.te\
ils/elles avaient  microté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mi.kʁɔ.te\
Passé simple
je  microtai \ʒə  mi.kʁɔ.te\
tu  microtas \ty  mi.kʁɔ.ta\
il/elle/on  microta \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.kʁɔ.ta\
nous  microtâmes \nu  mi.kʁɔ.tam\
vous  microtâtes \vu  mi.kʁɔ.tat\
ils/elles  microtèrent \[il/ɛl]  mi.kʁɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  microté  \ʒ‿y mi.kʁɔ.te\
tu eus  microté  \ty y mi.kʁɔ.te\
il/elle/on eut  microté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.kʁɔ.te\
nous eûmes  microté  \nu.z‿ym mi.kʁɔ.te\
vous eûtes  microté  \vu.z‿yt mi.kʁɔ.te\
ils/elles eurent  microté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mi.kʁɔ.te\
Futur simple
je  microterai \ʒə  mi.kʁɔ.t(ə.)ʁe\
tu  microteras \ty  mi.kʁɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  microtera \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.kʁɔ.t(ə.)ʁa\
nous  microterons \nu  mi.kʁɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  microterez \vu  mi.kʁɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  microteront \[il/ɛl]  mi.kʁɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  microté  \ʒ‿o.ʁe mi.kʁɔ.te\
tu auras  microté  \ty o.ʁa mi.kʁɔ.te\
il/elle/on aura  microté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mi.kʁɔ.te\
nous aurons  microté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mi.kʁɔ.te\
vous aurez  microté  \vu.z‿o.ʁe mi.kʁɔ.te\
ils/elles auront  microté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mi.kʁɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  microte \kə ʒə  mi.kʁɔt\
que tu  microtes \kə ty  mi.kʁɔt\
qu’il/elle/on  microte \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.kʁɔt\
que nous  microtions \kə nu  mi.kʁɔ.tjɔ̃\
que vous  microtiez \kə vu  mi.kʁɔ.tje\
qu’ils/elles  microtent \k‿[il/ɛl]  mi.kʁɔt\
Passé
que j’aie  microté  \kə ʒ‿ɛ mi.kʁɔ.te\
que tu aies  microté  \kə ty ɛ mi.kʁɔ.te\
qu’il/elle/on ait  microté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mi.kʁɔ.te\
que nous ayons  microté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mi.kʁɔ.te\
que vous ayez  microté  \kə vu.z‿ɛ.je mi.kʁɔ.te\
qu’ils/elles aient  microté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mi.kʁɔ.te\
Imparfait
que je  microtasse \kə ʒə  mi.kʁɔ.tas\
que tu  microtasses \kə ty  mi.kʁɔ.tas\
qu’il/elle/on  microtât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.kʁɔ.ta\
que nous  microtassions \kə nu  mi.kʁɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  microtassiez \kə vu  mi.kʁɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  microtassent \k‿[il/ɛl]  mi.kʁɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  microté  \kə ʒ‿ys mi.kʁɔ.te\
que tu eusses  microté  \kə ty ys mi.kʁɔ.te\
qu’il/elle/on eût  microté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.kʁɔ.te\
que nous eussions  microté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mi.kʁɔ.te\
que vous eussiez  microté  \kə vu.z‿y.sje mi.kʁɔ.te\
qu’ils/elles eussent  microté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mi.kʁɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  microte  \mi.kʁɔt\
  microtons  \mi.kʁɔ.tɔ̃\
  microtez  \mi.kʁɔ.te\
Passé
 aie  microté   \ɛ mi.kʁɔ.te\ 
 ayons  microté   \ɛ.jɔ̃ mi.kʁɔ.te\ 
 ayez  microté   \ɛ.je mi.kʁɔ.te\