Conjugaison:français/parcellariser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
parcellariser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de parcellariser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  parcellarise \ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
tu  parcellarises \ty  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
il/elle/on  parcellarise \[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
nous  parcellarisons \nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zɔ̃\
vous  parcellarisez \vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
ils/elles  parcellarisent \[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
Passé composé
j’ai  parcellarisé  \ʒ‿e paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
tu as  parcellarisé  \ty a paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
il/elle/on a  parcellarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
nous avons  parcellarisé  \nu.z‿a.vɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
vous avez  parcellarisé  \vu.z‿a.ve paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
ils/elles ont  parcellarisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
Imparfait
je  parcellarisais \ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁi.zɛ\
tu  parcellarisais \ty  paʁ.sɛ.la.ʁi.zɛ\
il/elle/on  parcellarisait \[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁi.zɛ\
nous  parcellarisions \nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zjɔ̃\
vous  parcellarisiez \vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zje\
ils/elles  parcellarisaient \[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  parcellarisé  \ʒ‿a.vɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
tu avais  parcellarisé  \ty a.vɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
il/elle/on avait  parcellarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
nous avions  parcellarisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
vous aviez  parcellarisé  \vu.z‿a.vje paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
ils/elles avaient  parcellarisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
Passé simple
je  parcellarisai \ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
tu  parcellarisas \ty  paʁ.sɛ.la.ʁi.za\
il/elle/on  parcellarisa \[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁi.za\
nous  parcellarisâmes \nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zam\
vous  parcellarisâtes \vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zat\
ils/elles  parcellarisèrent \[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  parcellarisé  \ʒ‿y paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
tu eus  parcellarisé  \ty y paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
il/elle/on eut  parcellarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
nous eûmes  parcellarisé  \nu.z‿ym paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
vous eûtes  parcellarisé  \vu.z‿yt paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
ils/elles eurent  parcellarisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
Futur simple
je  parcellariserai \ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁe\
tu  parcellariseras \ty  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  parcellarisera \[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁa\
nous  parcellariserons \nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  parcellariserez \vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  parcellariseront \[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  parcellarisé  \ʒ‿o.ʁe paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
tu auras  parcellarisé  \ty o.ʁa paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
il/elle/on aura  parcellarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
nous aurons  parcellarisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
vous aurez  parcellarisé  \vu.z‿o.ʁe paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
ils/elles auront  parcellarisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  parcellarise \kə ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
que tu  parcellarises \kə ty  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
qu’il/elle/on  parcellarise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
que nous  parcellarisions \kə nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zjɔ̃\
que vous  parcellarisiez \kə vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zje\
qu’ils/elles  parcellarisent \k‿[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁiz\
Passé
que j’aie  parcellarisé  \kə ʒ‿ɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
que tu aies  parcellarisé  \kə ty ɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
qu’il/elle/on ait  parcellarisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
que nous ayons  parcellarisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
que vous ayez  parcellarisé  \kə vu.z‿ɛ.je paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
qu’ils/elles aient  parcellarisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
Imparfait
que je  parcellarisasse \kə ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁi.zas\
que tu  parcellarisasses \kə ty  paʁ.sɛ.la.ʁi.zas\
qu’il/elle/on  parcellarisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁi.za\
que nous  parcellarisassions \kə nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.za.sjɔ̃\
que vous  parcellarisassiez \kə vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.za.sje\
qu’ils/elles  parcellarisassent \k‿[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  parcellarisé  \kə ʒ‿ys paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
que tu eusses  parcellarisé  \kə ty ys paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
qu’il/elle/on eût  parcellarisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
que nous eussions  parcellarisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
que vous eussiez  parcellarisé  \kə vu.z‿y.sje paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
qu’ils/elles eussent  parcellarisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\

Conditionnel

Présent
je  parcellariserais \ʒə  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
tu  parcellariserais \ty  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  parcellariserait \[il/ɛl/ɔ̃]  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
nous  parcellariserions \nu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zə.ʁjɔ̃\
vous  parcellariseriez \vu  paʁ.sɛ.la.ʁi.zə.ʁje\
ils/elles  parcellariseraient \[il/ɛl]  paʁ.sɛ.la.ʁi.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  parcellarisé  \ʒ‿o.ʁɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
tu aurais  parcellarisé  \ty o.ʁɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
il/elle/on aurait  parcellarisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
nous aurions  parcellarisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
vous auriez  parcellarisé  \vu.z‿o.ʁje paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
ils/elles auraient  parcellarisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\

Impératif

Présent
  parcellarise  \paʁ.sɛ.la.ʁiz\
  parcellarisons  \paʁ.sɛ.la.ʁi.zɔ̃\
  parcellarisez  \paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\
Passé
 aie  parcellarisé   \ɛ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\ 
 ayons  parcellarisé   \ɛ.jɔ̃ paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\ 
 ayez  parcellarisé   \ɛ.je paʁ.sɛ.la.ʁi.ze\