Aller au contenu

Conjugaison:français/plaidailler

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
plaidailler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}

Conjugaison de plaidailler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  plaidaille \ʒə  plɛ.dɑj\
tu  plaidailles \ty  plɛ.dɑj\
il/elle/on  plaidaille \[il/ɛl/ɔ̃]  plɛ.dɑj\
nous  plaidaillons \nu  plɛ.dɑ.jɔ̃\
vous  plaidaillez \vu  plɛ.dɑ.je\
ils/elles  plaidaillent \[il/ɛl]  plɛ.dɑj\
Passé composé
j’ai  plaidaillé  \ʒ‿e plɛ.dɑ.je\
tu as  plaidaillé  \ty a plɛ.dɑ.je\
il/elle/on a  plaidaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a plɛ.dɑ.je\
nous avons  plaidaillé  \nu.z‿a.vɔ̃ plɛ.dɑ.je\
vous avez  plaidaillé  \vu.z‿a.ve plɛ.dɑ.je\
ils/elles ont  plaidaillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ plɛ.dɑ.je\
Imparfait
je  plaidaillais \ʒə  plɛ.dɑ.jɛ\
tu  plaidaillais \ty  plɛ.dɑ.jɛ\
il/elle/on  plaidaillait \[il/ɛl/ɔ̃]  plɛ.dɑ.jɛ\
nous  plaidaillions \nu  plɛ.dɑj.jɔ̃\
vous  plaidailliez \vu  plɛ.dɑj.je\
ils/elles  plaidaillaient \[il/ɛl]  plɛ.dɑ.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  plaidaillé  \ʒ‿a.vɛ plɛ.dɑ.je\
tu avais  plaidaillé  \ty a.vɛ plɛ.dɑ.je\
il/elle/on avait  plaidaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ plɛ.dɑ.je\
nous avions  plaidaillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ plɛ.dɑ.je\
vous aviez  plaidaillé  \vu.z‿a.vje plɛ.dɑ.je\
ils/elles avaient  plaidaillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ plɛ.dɑ.je\
Passé simple
je  plaidaillai \ʒə  plɛ.dɑ.je\
tu  plaidaillas \ty  plɛ.dɑ.ja\
il/elle/on  plaidailla \[il/ɛl/ɔ̃]  plɛ.dɑ.ja\
nous  plaidaillâmes \nu  plɛ.dɑ.jam\
vous  plaidaillâtes \vu  plɛ.dɑ.jat\
ils/elles  plaidaillèrent \[il/ɛl]  plɛ.dɑ.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  plaidaillé  \ʒ‿y plɛ.dɑ.je\
tu eus  plaidaillé  \ty y plɛ.dɑ.je\
il/elle/on eut  plaidaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y plɛ.dɑ.je\
nous eûmes  plaidaillé  \nu.z‿ym plɛ.dɑ.je\
vous eûtes  plaidaillé  \vu.z‿yt plɛ.dɑ.je\
ils/elles eurent  plaidaillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ plɛ.dɑ.je\
Futur simple
je  plaidaillerai \ʒə  plɛ.dɑj(ə.)ʁe\
tu  plaidailleras \ty  plɛ.dɑj(ə.)ʁa\
il/elle/on  plaidaillera \[il/ɛl/ɔ̃]  plɛ.dɑj(ə.)ʁa\
nous  plaidaillerons \nu  plɛ.dɑj(ə.)ʁɔ̃\
vous  plaidaillerez \vu  plɛ.dɑj(ə.)ʁe\
ils/elles  plaidailleront \[il/ɛl]  plɛ.dɑj(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  plaidaillé  \ʒ‿o.ʁe plɛ.dɑ.je\
tu auras  plaidaillé  \ty o.ʁa plɛ.dɑ.je\
il/elle/on aura  plaidaillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa plɛ.dɑ.je\
nous aurons  plaidaillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ plɛ.dɑ.je\
vous aurez  plaidaillé  \vu.z‿o.ʁe plɛ.dɑ.je\
ils/elles auront  plaidaillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ plɛ.dɑ.je\

Subjonctif

Présent
que je  plaidaille \kə ʒə  plɛ.dɑj\
que tu  plaidailles \kə ty  plɛ.dɑj\
qu’il/elle/on  plaidaille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  plɛ.dɑj\
que nous  plaidaillions \kə nu  plɛ.dɑj.jɔ̃\
que vous  plaidailliez \kə vu  plɛ.dɑj.je\
qu’ils/elles  plaidaillent \k‿[il/ɛl]  plɛ.dɑj\
Passé
que j’aie  plaidaillé  \kə ʒ‿ɛ plɛ.dɑ.je\
que tu aies  plaidaillé  \kə ty ɛ plɛ.dɑ.je\
qu’il/elle/on ait  plaidaillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ plɛ.dɑ.je\
que nous ayons  plaidaillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ plɛ.dɑ.je\
que vous ayez  plaidaillé  \kə vu.z‿ɛ.je plɛ.dɑ.je\
qu’ils/elles aient  plaidaillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ plɛ.dɑ.je\
Imparfait
que je  plaidaillasse \kə ʒə  plɛ.dɑ.jas\
que tu  plaidaillasses \kə ty  plɛ.dɑ.jas\
qu’il/elle/on  plaidaillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  plɛ.dɑ.ja\
que nous  plaidaillassions \kə nu  plɛ.dɑ.ja.sjɔ̃\
que vous  plaidaillassiez \kə vu  plɛ.dɑ.ja.sje\
qu’ils/elles  plaidaillassent \k‿[il/ɛl]  plɛ.dɑ.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  plaidaillé  \kə ʒ‿ys plɛ.dɑ.je\
que tu eusses  plaidaillé  \kə ty ys plɛ.dɑ.je\
qu’il/elle/on eût  plaidaillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y plɛ.dɑ.je\
que nous eussions  plaidaillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ plɛ.dɑ.je\
que vous eussiez  plaidaillé  \kə vu.z‿y.sje plɛ.dɑ.je\
qu’ils/elles eussent  plaidaillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys plɛ.dɑ.je\

Conditionnel

Impératif

Présent
  plaidaille  \plɛ.dɑj\
  plaidaillons  \plɛ.dɑ.jɔ̃\
  plaidaillez  \plɛ.dɑ.je\
Passé
 aie  plaidaillé   \ɛ plɛ.dɑ.je\ 
 ayons  plaidaillé   \ɛ.jɔ̃ plɛ.dɑ.je\ 
 ayez  plaidaillé   \ɛ.je plɛ.dɑ.je\