Conjugaison:français/renaturer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
renaturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de renaturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  renature \ʒə  ʁə.na.tyʁ\
tu  renatures \ty  ʁə.na.tyʁ\
il/elle/on  renature \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.tyʁ\
nous  renaturons \nu  ʁə.na.ty.ʁɔ̃\
vous  renaturez \vu  ʁə.na.ty.ʁe\
ils/elles  renaturent \[il/ɛl]  ʁə.na.tyʁ\
Passé composé
j’ai  renaturé  \ʒ‿e ʁə.na.ty.ʁe\
tu as  renaturé  \ty a ʁə.na.ty.ʁe\
il/elle/on a  renaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.na.ty.ʁe\
nous avons  renaturé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\
vous avez  renaturé  \vu.z‿a.ve ʁə.na.ty.ʁe\
ils/elles ont  renaturé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\
Imparfait
je  renaturais \ʒə  ʁə.na.ty.ʁɛ\
tu  renaturais \ty  ʁə.na.ty.ʁɛ\
il/elle/on  renaturait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ty.ʁɛ\
nous  renaturions \nu  ʁə.na.ty.ʁjɔ̃\
vous  renaturiez \vu  ʁə.na.ty.ʁje\
ils/elles  renaturaient \[il/ɛl]  ʁə.na.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  renaturé  \ʒ‿a.vɛ ʁə.na.ty.ʁe\
tu avais  renaturé  \ty a.vɛ ʁə.na.ty.ʁe\
il/elle/on avait  renaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.na.ty.ʁe\
nous avions  renaturé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\
vous aviez  renaturé  \vu.z‿a.vje ʁə.na.ty.ʁe\
ils/elles avaient  renaturé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.na.ty.ʁe\
Passé simple
je  renaturai \ʒə  ʁə.na.ty.ʁe\
tu  renaturas \ty  ʁə.na.ty.ʁa\
il/elle/on  renatura \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ty.ʁa\
nous  renaturâmes \nu  ʁə.na.ty.ʁam\
vous  renaturâtes \vu  ʁə.na.ty.ʁat\
ils/elles  renaturèrent \[il/ɛl]  ʁə.na.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  renaturé  \ʒ‿y ʁə.na.ty.ʁe\
tu eus  renaturé  \ty y ʁə.na.ty.ʁe\
il/elle/on eut  renaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.na.ty.ʁe\
nous eûmes  renaturé  \nu.z‿ym ʁə.na.ty.ʁe\
vous eûtes  renaturé  \vu.z‿yt ʁə.na.ty.ʁe\
ils/elles eurent  renaturé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.na.ty.ʁe\
Futur simple
je  renaturerai \ʒə  ʁə.na.ty.ʁə.ʁe\
tu  renatureras \ty  ʁə.na.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  renaturera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ty.ʁə.ʁa\
nous  renaturerons \nu  ʁə.na.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  renaturerez \vu  ʁə.na.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  renatureront \[il/ɛl]  ʁə.na.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  renaturé  \ʒ‿o.ʁe ʁə.na.ty.ʁe\
tu auras  renaturé  \ty o.ʁa ʁə.na.ty.ʁe\
il/elle/on aura  renaturé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.na.ty.ʁe\
nous aurons  renaturé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\
vous aurez  renaturé  \vu.z‿o.ʁe ʁə.na.ty.ʁe\
ils/elles auront  renaturé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  renature \kə ʒə  ʁə.na.tyʁ\
que tu  renatures \kə ty  ʁə.na.tyʁ\
qu’il/elle/on  renature \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.tyʁ\
que nous  renaturions \kə nu  ʁə.na.ty.ʁjɔ̃\
que vous  renaturiez \kə vu  ʁə.na.ty.ʁje\
qu’ils/elles  renaturent \k‿[il/ɛl]  ʁə.na.tyʁ\
Passé
que j’aie  renaturé  \kə ʒ‿ɛ ʁə.na.ty.ʁe\
que tu aies  renaturé  \kə ty ɛ ʁə.na.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  renaturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.na.ty.ʁe\
que nous ayons  renaturé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\
que vous ayez  renaturé  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.na.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  renaturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.na.ty.ʁe\
Imparfait
que je  renaturasse \kə ʒə  ʁə.na.ty.ʁas\
que tu  renaturasses \kə ty  ʁə.na.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  renaturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.na.ty.ʁa\
que nous  renaturassions \kə nu  ʁə.na.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  renaturassiez \kə vu  ʁə.na.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  renaturassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.na.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  renaturé  \kə ʒ‿ys ʁə.na.ty.ʁe\
que tu eusses  renaturé  \kə ty ys ʁə.na.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  renaturé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.na.ty.ʁe\
que nous eussions  renaturé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\
que vous eussiez  renaturé  \kə vu.z‿y.sje ʁə.na.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  renaturé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.na.ty.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  renature  \ʁə.na.tyʁ\
  renaturons  \ʁə.na.ty.ʁɔ̃\
  renaturez  \ʁə.na.ty.ʁe\
Passé
 aie  renaturé   \ɛ ʁə.na.ty.ʁe\ 
 ayons  renaturé   \ɛ.jɔ̃ ʁə.na.ty.ʁe\ 
 ayez  renaturé   \ɛ.je ʁə.na.ty.ʁe\