Conjugaison:français/strigiler

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
strigiler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de strigiler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  strigile \ʒə  stʁi.ʒil\
tu  strigiles \ty  stʁi.ʒil\
il/elle/on  strigile \[il/ɛl/ɔ̃]  stʁi.ʒil\
nous  strigilons \nu  stʁi.ʒi.lɔ̃\
vous  strigilez \vu  stʁi.ʒi.le\
ils/elles  strigilent \[il/ɛl]  stʁi.ʒil\
Passé composé
j’ai  strigilé  \ʒ‿e stʁi.ʒi.le\
tu as  strigilé  \ty a stʁi.ʒi.le\
il/elle/on a  strigilé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a stʁi.ʒi.le\
nous avons  strigilé  \nu.z‿a.vɔ̃ stʁi.ʒi.le\
vous avez  strigilé  \vu.z‿a.ve stʁi.ʒi.le\
ils/elles ont  strigilé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ stʁi.ʒi.le\
Imparfait
je  strigilais \ʒə  stʁi.ʒi.lɛ\
tu  strigilais \ty  stʁi.ʒi.lɛ\
il/elle/on  strigilait \[il/ɛl/ɔ̃]  stʁi.ʒi.lɛ\
nous  strigilions \nu  stʁi.ʒi.ljɔ̃\
vous  strigiliez \vu  stʁi.ʒi.lje\
ils/elles  strigilaient \[il/ɛl]  stʁi.ʒi.lɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  strigilé  \ʒ‿a.vɛ stʁi.ʒi.le\
tu avais  strigilé  \ty a.vɛ stʁi.ʒi.le\
il/elle/on avait  strigilé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ stʁi.ʒi.le\
nous avions  strigilé  \nu.z‿a.vjɔ̃ stʁi.ʒi.le\
vous aviez  strigilé  \vu.z‿a.vje stʁi.ʒi.le\
ils/elles avaient  strigilé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ stʁi.ʒi.le\
Passé simple
je  strigilai \ʒə  stʁi.ʒi.le\
tu  strigilas \ty  stʁi.ʒi.la\
il/elle/on  strigila \[il/ɛl/ɔ̃]  stʁi.ʒi.la\
nous  strigilâmes \nu  stʁi.ʒi.lam\
vous  strigilâtes \vu  stʁi.ʒi.lat\
ils/elles  strigilèrent \[il/ɛl]  stʁi.ʒi.lɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  strigilé  \ʒ‿y stʁi.ʒi.le\
tu eus  strigilé  \ty y stʁi.ʒi.le\
il/elle/on eut  strigilé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y stʁi.ʒi.le\
nous eûmes  strigilé  \nu.z‿ym stʁi.ʒi.le\
vous eûtes  strigilé  \vu.z‿yt stʁi.ʒi.le\
ils/elles eurent  strigilé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ stʁi.ʒi.le\
Futur simple
je  strigilerai \ʒə  stʁi.ʒi.l(ə.)ʁe\
tu  strigileras \ty  stʁi.ʒi.l(ə.)ʁa\
il/elle/on  strigilera \[il/ɛl/ɔ̃]  stʁi.ʒi.l(ə.)ʁa\
nous  strigilerons \nu  stʁi.ʒi.l(ə.)ʁɔ̃\
vous  strigilerez \vu  stʁi.ʒi.l(ə.)ʁe\
ils/elles  strigileront \[il/ɛl]  stʁi.ʒi.l(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  strigilé  \ʒ‿o.ʁe stʁi.ʒi.le\
tu auras  strigilé  \ty o.ʁa stʁi.ʒi.le\
il/elle/on aura  strigilé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa stʁi.ʒi.le\
nous aurons  strigilé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ stʁi.ʒi.le\
vous aurez  strigilé  \vu.z‿o.ʁe stʁi.ʒi.le\
ils/elles auront  strigilé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ stʁi.ʒi.le\

Subjonctif

Présent
que je  strigile \kə ʒə  stʁi.ʒil\
que tu  strigiles \kə ty  stʁi.ʒil\
qu’il/elle/on  strigile \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  stʁi.ʒil\
que nous  strigilions \kə nu  stʁi.ʒi.ljɔ̃\
que vous  strigiliez \kə vu  stʁi.ʒi.lje\
qu’ils/elles  strigilent \k‿[il/ɛl]  stʁi.ʒil\
Passé
que j’aie  strigilé  \kə ʒ‿ɛ stʁi.ʒi.le\
que tu aies  strigilé  \kə ty ɛ stʁi.ʒi.le\
qu’il/elle/on ait  strigilé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ stʁi.ʒi.le\
que nous ayons  strigilé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ stʁi.ʒi.le\
que vous ayez  strigilé  \kə vu.z‿ɛ.je stʁi.ʒi.le\
qu’ils/elles aient  strigilé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ stʁi.ʒi.le\
Imparfait
que je  strigilasse \kə ʒə  stʁi.ʒi.las\
que tu  strigilasses \kə ty  stʁi.ʒi.las\
qu’il/elle/on  strigilât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  stʁi.ʒi.la\
que nous  strigilassions \kə nu  stʁi.ʒi.la.sjɔ̃\
que vous  strigilassiez \kə vu  stʁi.ʒi.la.sje\
qu’ils/elles  strigilassent \k‿[il/ɛl]  stʁi.ʒi.las\
Plus-que-parfait
que j’eusse  strigilé  \kə ʒ‿ys stʁi.ʒi.le\
que tu eusses  strigilé  \kə ty ys stʁi.ʒi.le\
qu’il/elle/on eût  strigilé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y stʁi.ʒi.le\
que nous eussions  strigilé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ stʁi.ʒi.le\
que vous eussiez  strigilé  \kə vu.z‿y.sje stʁi.ʒi.le\
qu’ils/elles eussent  strigilé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys stʁi.ʒi.le\

Conditionnel

Impératif

Présent
  strigile  \stʁi.ʒil\
  strigilons  \stʁi.ʒi.lɔ̃\
  strigilez  \stʁi.ʒi.le\
Passé
 aie  strigilé   \ɛ stʁi.ʒi.le\ 
 ayons  strigilé   \ɛ.jɔ̃ stʁi.ʒi.le\ 
 ayez  strigilé   \ɛ.je stʁi.ʒi.le\