Conjugaison:français/survitaminer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
survitaminer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de survitaminer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  survitamine \ʒə  syʁ.vi.ta.min\
tu  survitamines \ty  syʁ.vi.ta.min\
il/elle/on  survitamine \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.vi.ta.min\
nous  survitaminons \nu  syʁ.vi.ta.mi.nɔ̃\
vous  survitaminez \vu  syʁ.vi.ta.mi.ne\
ils/elles  survitaminent \[il/ɛl]  syʁ.vi.ta.min\
Passé composé
j’ai  survitaminé  \ʒ‿e syʁ.vi.ta.mi.ne\
tu as  survitaminé  \ty a syʁ.vi.ta.mi.ne\
il/elle/on a  survitaminé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a syʁ.vi.ta.mi.ne\
nous avons  survitaminé  \nu.z‿a.vɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\
vous avez  survitaminé  \vu.z‿a.ve syʁ.vi.ta.mi.ne\
ils/elles ont  survitaminé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\
Imparfait
je  survitaminais \ʒə  syʁ.vi.ta.mi.nɛ\
tu  survitaminais \ty  syʁ.vi.ta.mi.nɛ\
il/elle/on  survitaminait \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.vi.ta.mi.nɛ\
nous  survitaminions \nu  syʁ.vi.ta.mi.njɔ̃\
vous  survitaminiez \vu  syʁ.vi.ta.mi.nje\
ils/elles  survitaminaient \[il/ɛl]  syʁ.vi.ta.mi.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  survitaminé  \ʒ‿a.vɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
tu avais  survitaminé  \ty a.vɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
il/elle/on avait  survitaminé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
nous avions  survitaminé  \nu.z‿a.vjɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\
vous aviez  survitaminé  \vu.z‿a.vje syʁ.vi.ta.mi.ne\
ils/elles avaient  survitaminé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
Passé simple
je  survitaminai \ʒə  syʁ.vi.ta.mi.ne\
tu  survitaminas \ty  syʁ.vi.ta.mi.na\
il/elle/on  survitamina \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.vi.ta.mi.na\
nous  survitaminâmes \nu  syʁ.vi.ta.mi.nam\
vous  survitaminâtes \vu  syʁ.vi.ta.mi.nat\
ils/elles  survitaminèrent \[il/ɛl]  syʁ.vi.ta.mi.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  survitaminé  \ʒ‿y syʁ.vi.ta.mi.ne\
tu eus  survitaminé  \ty y syʁ.vi.ta.mi.ne\
il/elle/on eut  survitaminé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syʁ.vi.ta.mi.ne\
nous eûmes  survitaminé  \nu.z‿ym syʁ.vi.ta.mi.ne\
vous eûtes  survitaminé  \vu.z‿yt syʁ.vi.ta.mi.ne\
ils/elles eurent  survitaminé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ syʁ.vi.ta.mi.ne\
Futur simple
je  survitaminerai \ʒə  syʁ.vi.ta.mi.n(ə.)ʁe\
tu  survitamineras \ty  syʁ.vi.ta.mi.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  survitaminera \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.vi.ta.mi.n(ə.)ʁa\
nous  survitaminerons \nu  syʁ.vi.ta.mi.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  survitaminerez \vu  syʁ.vi.ta.mi.n(ə.)ʁe\
ils/elles  survitamineront \[il/ɛl]  syʁ.vi.ta.mi.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  survitaminé  \ʒ‿o.ʁe syʁ.vi.ta.mi.ne\
tu auras  survitaminé  \ty o.ʁa syʁ.vi.ta.mi.ne\
il/elle/on aura  survitaminé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa syʁ.vi.ta.mi.ne\
nous aurons  survitaminé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\
vous aurez  survitaminé  \vu.z‿o.ʁe syʁ.vi.ta.mi.ne\
ils/elles auront  survitaminé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\

Subjonctif

Présent
que je  survitamine \kə ʒə  syʁ.vi.ta.min\
que tu  survitamines \kə ty  syʁ.vi.ta.min\
qu’il/elle/on  survitamine \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.vi.ta.min\
que nous  survitaminions \kə nu  syʁ.vi.ta.mi.njɔ̃\
que vous  survitaminiez \kə vu  syʁ.vi.ta.mi.nje\
qu’ils/elles  survitaminent \k‿[il/ɛl]  syʁ.vi.ta.min\
Passé
que j’aie  survitaminé  \kə ʒ‿ɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
que tu aies  survitaminé  \kə ty ɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
qu’il/elle/on ait  survitaminé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
que nous ayons  survitaminé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\
que vous ayez  survitaminé  \kə vu.z‿ɛ.je syʁ.vi.ta.mi.ne\
qu’ils/elles aient  survitaminé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\
Imparfait
que je  survitaminasse \kə ʒə  syʁ.vi.ta.mi.nas\
que tu  survitaminasses \kə ty  syʁ.vi.ta.mi.nas\
qu’il/elle/on  survitaminât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.vi.ta.mi.na\
que nous  survitaminassions \kə nu  syʁ.vi.ta.mi.na.sjɔ̃\
que vous  survitaminassiez \kə vu  syʁ.vi.ta.mi.na.sje\
qu’ils/elles  survitaminassent \k‿[il/ɛl]  syʁ.vi.ta.mi.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  survitaminé  \kə ʒ‿ys syʁ.vi.ta.mi.ne\
que tu eusses  survitaminé  \kə ty ys syʁ.vi.ta.mi.ne\
qu’il/elle/on eût  survitaminé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syʁ.vi.ta.mi.ne\
que nous eussions  survitaminé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\
que vous eussiez  survitaminé  \kə vu.z‿y.sje syʁ.vi.ta.mi.ne\
qu’ils/elles eussent  survitaminé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys syʁ.vi.ta.mi.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  survitamine  \syʁ.vi.ta.min\
  survitaminons  \syʁ.vi.ta.mi.nɔ̃\
  survitaminez  \syʁ.vi.ta.mi.ne\
Passé
 aie  survitaminé   \ɛ syʁ.vi.ta.mi.ne\ 
 ayons  survitaminé   \ɛ.jɔ̃ syʁ.vi.ta.mi.ne\ 
 ayez  survitaminé   \ɛ.je syʁ.vi.ta.mi.ne\