Conjugaison:français/trivougner

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
trivougner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de trivougner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  trivougne \ʒə  tʁi.vuɲ\
tu  trivougnes \ty  tʁi.vuɲ\
il/elle/on  trivougne \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.vuɲ\
nous  trivougnons \nu  tʁi.vu.ɲɔ̃\
vous  trivougnez \vu  tʁi.vu.ɲe\
ils/elles  trivougnent \[il/ɛl]  tʁi.vuɲ\
Passé composé
j’ai  trivougné  \ʒ‿e tʁi.vu.ɲe\
tu as  trivougné  \ty a tʁi.vu.ɲe\
il/elle/on a  trivougné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tʁi.vu.ɲe\
nous avons  trivougné  \nu.z‿a.vɔ̃ tʁi.vu.ɲe\
vous avez  trivougné  \vu.z‿a.ve tʁi.vu.ɲe\
ils/elles ont  trivougné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tʁi.vu.ɲe\
Imparfait
je  trivougnais \ʒə  tʁi.vu.ɲɛ\
tu  trivougnais \ty  tʁi.vu.ɲɛ\
il/elle/on  trivougnait \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.vu.ɲɛ\
nous  trivougnions \nu  tʁi.vu.ɲjɔ̃\
vous  trivougniez \vu  tʁi.vu.ɲje\
ils/elles  trivougnaient \[il/ɛl]  tʁi.vu.ɲɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  trivougné  \ʒ‿a.vɛ tʁi.vu.ɲe\
tu avais  trivougné  \ty a.vɛ tʁi.vu.ɲe\
il/elle/on avait  trivougné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tʁi.vu.ɲe\
nous avions  trivougné  \nu.z‿a.vjɔ̃ tʁi.vu.ɲe\
vous aviez  trivougné  \vu.z‿a.vje tʁi.vu.ɲe\
ils/elles avaient  trivougné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tʁi.vu.ɲe\
Passé simple
je  trivougnai \ʒə  tʁi.vu.ɲe\
tu  trivougnas \ty  tʁi.vu.ɲa\
il/elle/on  trivougna \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.vu.ɲa\
nous  trivougnâmes \nu  tʁi.vu.ɲam\
vous  trivougnâtes \vu  tʁi.vu.ɲat\
ils/elles  trivougnèrent \[il/ɛl]  tʁi.vu.ɲɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  trivougné  \ʒ‿y tʁi.vu.ɲe\
tu eus  trivougné  \ty y tʁi.vu.ɲe\
il/elle/on eut  trivougné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁi.vu.ɲe\
nous eûmes  trivougné  \nu.z‿ym tʁi.vu.ɲe\
vous eûtes  trivougné  \vu.z‿yt tʁi.vu.ɲe\
ils/elles eurent  trivougné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tʁi.vu.ɲe\
Futur simple
je  trivougnerai \ʒə  tʁi.vu.ɲ(ə.)ʁe\
tu  trivougneras \ty  tʁi.vu.ɲ(ə.)ʁa\
il/elle/on  trivougnera \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.vu.ɲ(ə.)ʁa\
nous  trivougnerons \nu  tʁi.vu.ɲ(ə.)ʁɔ̃\
vous  trivougnerez \vu  tʁi.vu.ɲ(ə.)ʁe\
ils/elles  trivougneront \[il/ɛl]  tʁi.vu.ɲ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  trivougné  \ʒ‿o.ʁe tʁi.vu.ɲe\
tu auras  trivougné  \ty o.ʁa tʁi.vu.ɲe\
il/elle/on aura  trivougné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tʁi.vu.ɲe\
nous aurons  trivougné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tʁi.vu.ɲe\
vous aurez  trivougné  \vu.z‿o.ʁe tʁi.vu.ɲe\
ils/elles auront  trivougné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tʁi.vu.ɲe\

Subjonctif

Présent
que je  trivougne \kə ʒə  tʁi.vuɲ\
que tu  trivougnes \kə ty  tʁi.vuɲ\
qu’il/elle/on  trivougne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.vuɲ\
que nous  trivougnions \kə nu  tʁi.vu.ɲjɔ̃\
que vous  trivougniez \kə vu  tʁi.vu.ɲje\
qu’ils/elles  trivougnent \k‿[il/ɛl]  tʁi.vuɲ\
Passé
que j’aie  trivougné  \kə ʒ‿ɛ tʁi.vu.ɲe\
que tu aies  trivougné  \kə ty ɛ tʁi.vu.ɲe\
qu’il/elle/on ait  trivougné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tʁi.vu.ɲe\
que nous ayons  trivougné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tʁi.vu.ɲe\
que vous ayez  trivougné  \kə vu.z‿ɛ.je tʁi.vu.ɲe\
qu’ils/elles aient  trivougné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tʁi.vu.ɲe\
Imparfait
que je  trivougnasse \kə ʒə  tʁi.vu.ɲas\
que tu  trivougnasses \kə ty  tʁi.vu.ɲas\
qu’il/elle/on  trivougnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁi.vu.ɲa\
que nous  trivougnassions \kə nu  tʁi.vu.ɲa.sjɔ̃\
que vous  trivougnassiez \kə vu  tʁi.vu.ɲa.sje\
qu’ils/elles  trivougnassent \k‿[il/ɛl]  tʁi.vu.ɲas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  trivougné  \kə ʒ‿ys tʁi.vu.ɲe\
que tu eusses  trivougné  \kə ty ys tʁi.vu.ɲe\
qu’il/elle/on eût  trivougné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁi.vu.ɲe\
que nous eussions  trivougné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tʁi.vu.ɲe\
que vous eussiez  trivougné  \kə vu.z‿y.sje tʁi.vu.ɲe\
qu’ils/elles eussent  trivougné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tʁi.vu.ɲe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  trivougne  \tʁi.vuɲ\
  trivougnons  \tʁi.vu.ɲɔ̃\
  trivougnez  \tʁi.vu.ɲe\
Passé
 aie  trivougné   \ɛ tʁi.vu.ɲe\ 
 ayons  trivougné   \ɛ.jɔ̃ tʁi.vu.ɲe\ 
 ayez  trivougné   \ɛ.je tʁi.vu.ɲe\