Conjugaison:français/ultramariniser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
ultramariniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de ultramariniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ ultramarinise \ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
tu  ultramarinises \ty  yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
il/elle/on  ultramarinise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
nous  ultramarinisons \nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zɔ̃\
vous  ultramarinisez \vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
ils/elles  ultramarinisent \[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
Passé composé
j’ai  ultramarinisé  \ʒ‿e yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
tu as  ultramarinisé  \ty a.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
il/elle/on a  ultramarinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
nous avons  ultramarinisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
vous avez  ultramarinisé  \vu.z‿a.ve.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
ils/elles ont  ultramarinisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
Imparfait
j’ ultramarinisais \ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zɛ\
tu  ultramarinisais \ty  yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zɛ\
il/elle/on  ultramarinisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zɛ\
nous  ultramarinisions \nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zjɔ̃\
vous  ultramarinisiez \vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zje\
ils/elles  ultramarinisaient \[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ultramarinisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
tu avais  ultramarinisé  \ty a.vɛ.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
il/elle/on avait  ultramarinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
nous avions  ultramarinisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
vous aviez  ultramarinisé  \vu.z‿a.vje.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
ils/elles avaient  ultramarinisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
Passé simple
j’ ultramarinisai \ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
tu  ultramarinisas \ty  yl.tʁa.ma.ʁi.ni.za\
il/elle/on  ultramarinisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.za\
nous  ultramarinisâmes \nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zam\
vous  ultramarinisâtes \vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zat\
ils/elles  ultramarinisèrent \[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ultramarinisé  \ʒ‿y.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
tu eus  ultramarinisé  \ty y.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
il/elle/on eut  ultramarinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
nous eûmes  ultramarinisé  \nu.z‿ym.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
vous eûtes  ultramarinisé  \vu.z‿yt.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
ils/elles eurent  ultramarinisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
Futur simple
j’ ultramariniserai \ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁe\
tu  ultramariniseras \ty  yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  ultramarinisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁa\
nous  ultramariniserons \nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  ultramariniserez \vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  ultramariniseront \[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ultramarinisé  \ʒ‿o.ʁe yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
tu auras  ultramarinisé  \ty o.ʁa.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
il/elle/on aura  ultramarinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
nous aurons  ultramarinisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
vous aurez  ultramarinisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
ils/elles auront  ultramarinisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ ultramarinise \kə ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
que tu  ultramarinises \kə ty  yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
qu’il/elle/on  ultramarinise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
que nous  ultramarinisions \kə nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zjɔ̃\
que vous  ultramarinisiez \kə vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zje\
qu’ils/elles  ultramarinisent \k‿[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.niz\
Passé
que j’aie  ultramarinisé  \kə ʒ‿ɛ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
que tu aies  ultramarinisé  \kə ty ɛ.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  ultramarinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
que nous ayons  ultramarinisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
que vous ayez  ultramarinisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
qu’ils/elles aient  ultramarinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
Imparfait
que j’ ultramarinisasse \kə ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zas\
que tu  ultramarinisasses \kə ty  yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zas\
qu’il/elle/on  ultramarinisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.za\
que nous  ultramarinisassions \kə nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.za.sjɔ̃\
que vous  ultramarinisassiez \kə vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.za.sje\
qu’ils/elles  ultramarinisassent \k‿[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ultramarinisé  \kə ʒ‿ys yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
que tu eusses  ultramarinisé  \kə ty ys.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  ultramarinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
que nous eussions  ultramarinisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
que vous eussiez  ultramarinisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  ultramarinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\

Conditionnel

Présent
j’ ultramariniserais \ʒ‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  ultramariniserais \ty  yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  ultramariniserait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  ultramariniserions \nu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  ultramariniseriez \vu.z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.zə.ʁje\
ils/elles  ultramariniseraient \[il/ɛl].z‿ yl.tʁa.ma.ʁi.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  ultramarinisé  \ʒ‿o.ʁɛ.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
tu aurais  ultramarinisé  \ty o.ʁɛ.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
il/elle/on aurait  ultramarinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
nous aurions  ultramarinisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
vous auriez  ultramarinisé  \vu.z‿o.ʁje.z‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\
ils/elles auraient  ultramarinisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ.t‿yl.tʁa.ma.ʁi.ni.ze\

Impératif