Conjugaison:latin/abrumpo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de abrumpō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
abrumpere abrūpisse abruptūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
abrumpī abruptus, -a, -um esse abruptum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
abruptum, abruptū

Participe présent actif
abrumpens, -entis
Participe futur actif
abruptūrus, -a, -um
Participe parfait passif
abruptus, -a, -um
Adjectif verbal
abrumpendus, -a, -um

  Nominatif : abrumpere
Accusatif : abrumpere
Accusatif avec prép. : abrumpendum
Génitif : abrumpendī
Datif : abrumpendō
Ablatif : abrumpendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
abrumpe
abrumpite

Futur
2PS : abrumpitō
3PS : abrumpitō
2PP : abrumpitōte
3PP : abrumpuntō

  Présent
abrumpere
abrumpiminī

Futur
2PS : abrumpitor
3PS : abrumpitor
2PP : -
3PP : abrumpuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
abrumpō abrumpēbam abrumpam
abrumpis abrumpēbās abrumpēs
abrumpit abrumpēbat abrumpet
abrumpimus abrumpēbāmus abrumpēmus
abrumpitis abrumpēbātis abrumpētis
abrumpunt abrumpēbant abrumpent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
abrūpī abrūperam abrūperō
abrūpistī abrūperās abrūperis
abrūpit abrūperat abrūperit
abrūpimus abrūperāmus abrūperimus
abrūpistis abrūperatis abrūperitis
abrūpērunt (abrūpēre) abrūperant abrūperint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
abrumpam abrumperem
abrumpās abrumperēs
abrumpat abrumperet
abrumpāmus abrumperēmus
abrumpātis abrumperētis
abrumpant abrumperent
 
Parfait   Plus-que-parfait
abrūperim abrūpissem
abrūperīs abrūpissēs
abrūperit abrūpisset
abrūperīmus abrūpissēmus
abrūperītis abrūpissētis
abrūperint abrūpissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
abrumpor abrumpēbar abrumpar
abrumperis (abrumpere) abrumpēbāris (abrumpēbāre) abrumpēris (abrumpēre)
abrumpitur abrumpēbātur abrumpētur
abrumpimur abrumpēbāmur abrumpēmur
abrumpiminī abrumpēbāminī abrumpēminī
abrumpuntur abrumpēbantur abrumpentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
abruptus sum abruptus eram abruptus erō
abruptus es abruptus erās abruptus eris
abruptus est abruptus erat abruptus erit
abrupti sumus abrupti erāmus abrupti erimus
abrupti estis abrupti erātis abrupti eritis
abrupti sunt abrupti erant abrupti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
abrumpar abrumperer
abrumpāris (abrumpāre) abrumperēris (abrumperēre)
abrumpātur abrumperētur
abrumpāmur abrumperēmur
abrumpāminī abrumperēminī
abrumpantur abrumperentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
abruptus sim abruptus essem
abruptus sīs abruptus essēs
abruptus sit abruptus esset
abrupti sīmus abrupti essēmus
abrupti sītis abrupti essētis
abrupti sint abrupti essent