Conjugaison:latin/concordo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de concordō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
concordāre concordavisse concordatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
concordārī concordatus, -a, -um esse concordatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
concordatum, concordatū

Participe présent actif
concordans, -antis
Participe futur actif
concordatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
concordatus, -a, -um
Adjectif verbal
concordandus, -a, -um

  Nominatif : concordāre
Accusatif : concordāre
Accusatif avec prép. : concordandum
Génitif : concordandī
Datif : concordandō
Ablatif : concordandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
concordā
concordāte

Futur
2PS : concordātō
3PS : concordātō
2PP : concordātōte
3PP : concordantō

  Présent
concordāre
concordāminī

Futur
2PS : concordātor
3PS : concordātor
2PP : -
3PP : concordantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
concordō concordābam concordābō
concordās concordābās concordābis
concordāt concordābat concordābit
concordāmus concordābāmus concordābimus
concordātis concordābātis concordābitis
concordant concordābant concordābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
concordavī concordaveram concordaverō
concordavistī concordaverās concordaveris
concordavit concordaverat concordaverit
concordavimus concordaverāmus concordaverimus
concordavistis concordaveratis concordaveritis
concordavērunt (concordavēre) concordaverant concordaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
concordem concordārem
concordēs concordārēs
concordet concordāret
concordēmus concordārēmus
concordētis concordārētis
concordent concordārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
concordaverim concordavissem
concordaverīs concordavissēs
concordaverit concordavisset
concordaverīmus concordavissēmus
concordaverītis concordavissētis
concordaverint concordavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
concordor concordabar concordābor
concordāris (concordāre) concordabāris (concordabāre) concordāberis (concordābere)
concordātur concordabātur concordābitur
concordāmur concordabāmur concordābimur
concordāminī concordabāminī concordābiminī
concordāntur concordabantur concordābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
concordatus sum concordatus eram concordatus erō
concordatus es concordatus erās concordatus eris
concordatus est concordatus erat concordatus erit
concordati sumus concordati erāmus concordati erimus
concordati estis concordati erātis concordati eritis
concordati sunt concordati erant concordati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
concorder concordārer
concordēris (concordēre) concordārēris (concordārēre)
concordētur concordārētur
concordēmur concordārēmur
concordēminī concordārēminī
concordentur concordārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
concordatus sim concordatus essem
concordatus sīs concordatus essēs
concordatus sit concordatus esset
concordati sīmus concordati essēmus
concordati sītis concordati essētis
concordati sint concordati essent