Conjugaison:latin/condio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de condiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
condīre condivisse (condisse) conditūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
condīrī conditus, -a, -um esse conditum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conditum, conditū

Participe présent actif
condiens, -entis
Participe futur actif
conditūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conditus, -a, -um
Adjectif verbal
condiendus, -a, -um

  Nominatif : condīre
Accusatif : condīre
Accusatif avec prép. : condiendum
Génitif : condiendī
Datif : condiendō
Ablatif : condiendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
condī
condīte

Futur
2PS : condītō
3PS : condītō
2PP : condītōte
3PP : condiuntō

  Présent
condīre
condīminī

Futur
2PS : condītor
3PS : condītor
2PP : -
3PP : condiuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
condiō condiēbam condiam
condīs condiēbās condiēs
condīt condiēbat condiet
condīmus condiēbāmus condiēmus
condītis condiēbātis condiētis
condiunt condiēbant condient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
condivī condiveram (condieram) condiverō (condierō)
condivistī (condisti) condiverās (condierās) condiveris (condieris)
condivit condiverat (condierat) condiverit (condierit)
condivimus condiverāmus (condierāmus) condiverimus (condierimus)
condivistis (condistis) condiveratis (condierātis) condiveritis (condieritis)
condivērunt (condivēre) (condierunt) condiverant (condierant) condiverint (condierint)
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
condiam condīrem
condiās condīrēs
condiat condīret
condiāmus condīrēmus
condiātis condīrētis
condiant condīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
condiverim (condierim) condivissem (condissem)
condiverīs (condierīs) condivissēs (condissēs)
condiverit (condierit) condivisset (condisset)
condiverīmus (condierīmus) condivissēmus (condissēmus)
condiverītis (condierītis) condivissētis (condissētis)
condiverint (condierint) condivissent (condissent)
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
condior condēbar condiar
condīris (condīre) condēbāris (condēbāre) condiēris (condiēre)
condītur condēbātur condiētur
condīmur condēbāmur condiēmur
condīminī condēbāminī condiēminī
condiuntur condēbantur condientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conditus sum conditus eram conditus erō
conditus es conditus erās conditus eris
conditus est conditus erat conditus erit
conditi sumus conditi erāmus conditi erimus
conditi estis conditi erātis conditi eritis
conditi sunt conditi erant conditi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
condiar condīrer
condiāris (condiāre) condīrēris (condīrēre)
condiātur condīrētur
condiāmur condīrēmur
condiāminī condīrēminī
condiantur condīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conditus sim conditus essem
conditus sīs conditus essēs
conditus sit conditus esset
conditi sīmus conditi essēmus
conditi sītis conditi essētis
conditi sint conditi essent