Aller au contenu

Conjugaison:latin/normo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de normō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
normāre normavisse normatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
normārī normatus, -a, -um esse normatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
normatum, normatū

Participe présent actif
normans, -antis
Participe futur actif
normatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
normatus, -a, -um
Adjectif verbal
normandus, -a, -um

  Nominatif : normāre
Accusatif : normāre
Accusatif avec prép. : normandum
Génitif : normandī
Datif : normandō
Ablatif : normandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
normā
normāte

Futur
2PS : normātō
3PS : normātō
2PP : normātōte
3PP : normantō

  Présent
normāre
normāminī

Futur
2PS : normātor
3PS : normātor
2PP : -
3PP : normantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
normō normābam normābō
normās normābās normābis
normāt normābat normābit
normāmus normābāmus normābimus
normātis normābātis normābitis
normant normābant normābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
normavī normaveram normaverō
normavistī normaverās normaveris
normavit normaverat normaverit
normavimus normaverāmus normaverimus
normavistis normaveratis normaveritis
normavērunt (normavēre) normaverant normaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
normem normārem
normēs normārēs
normet normāret
normēmus normārēmus
normētis normārētis
norment normārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
normaverim normavissem
normaverīs normavissēs
normaverit normavisset
normaverīmus normavissēmus
normaverītis normavissētis
normaverint normavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
normor normabar normābor
normāris (normāre) normabāris (normabāre) normāberis (normābere)
normātur normabātur normābitur
normāmur normabāmur normābimur
normāminī normabāminī normābiminī
normāntur normabantur normābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
normatus sum normatus eram normatus erō
normatus es normatus erās normatus eris
normatus est normatus erat normatus erit
normati sumus normati erāmus normati erimus
normati estis normati erātis normati eritis
normati sunt normati erant normati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
normer normārer
normēris (normēre) normārēris (normārēre)
normētur normārētur
normēmur normārēmur
normēminī normārēminī
normentur normārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
normatus sim normatus essem
normatus sīs normatus essēs
normatus sit normatus esset
normati sīmus normati essēmus
normati sītis normati essētis
normati sint normati essent