Conjugaison:latin/obturo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de obturō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
obturāre obturavisse obturatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
obturārī obturatus, -a, -um esse obturatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
obturatum, obturatū

Participe présent actif
obturans, -antis
Participe futur actif
obturatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
obturatus, -a, -um
Adjectif verbal
obturandus, -a, -um

  Nominatif : obturāre
Accusatif : obturāre
Accusatif avec prép. : obturandum
Génitif : obturandī
Datif : obturandō
Ablatif : obturandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
obturā
obturāte

Futur
2PS : obturātō
3PS : obturātō
2PP : obturātōte
3PP : obturantō

  Présent
obturāre
obturāminī

Futur
2PS : obturātor
3PS : obturātor
2PP : -
3PP : obturantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obturō obturābam obturābō
obturās obturābās obturābis
obturāt obturābat obturābit
obturāmus obturābāmus obturābimus
obturātis obturābātis obturābitis
obturant obturābant obturābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obturavī obturaveram obturaverō
obturavistī obturaverās obturaveris
obturavit obturaverat obturaverit
obturavimus obturaverāmus obturaverimus
obturavistis obturaveratis obturaveritis
obturavērunt (obturavēre) obturaverant obturaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
obturem obturārem
obturēs obturārēs
obturet obturāret
obturēmus obturārēmus
obturētis obturārētis
obturent obturārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
obturaverim obturavissem
obturaverīs obturavissēs
obturaverit obturavisset
obturaverīmus obturavissēmus
obturaverītis obturavissētis
obturaverint obturavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obturor obturabar obturābor
obturāris (obturāre) obturabāris (obturabāre) obturāberis (obturābere)
obturātur obturabātur obturābitur
obturāmur obturabāmur obturābimur
obturāminī obturabāminī obturābiminī
obturāntur obturabantur obturābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obturatus sum obturatus eram obturatus erō
obturatus es obturatus erās obturatus eris
obturatus est obturatus erat obturatus erit
obturati sumus obturati erāmus obturati erimus
obturati estis obturati erātis obturati eritis
obturati sunt obturati erant obturati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
obturer obturārer
obturēris (obturēre) obturārēris (obturārēre)
obturētur obturārētur
obturēmur obturārēmur
obturēminī obturārēminī
obturentur obturārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
obturatus sim obturatus essem
obturatus sīs obturatus essēs
obturatus sit obturatus esset
obturati sīmus obturati essēmus
obturati sītis obturati essētis
obturati sint obturati essent